-Το κείμενο αυτό, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό -πλην τής κλίσεως τού αυχένος- καί γράφτηκε το 2016, όταν, ο Βέλγος Fabre, που η κυβέρνηση διόρισε ως καλλιτεχνικό διευθυντή τού φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, δήλωσε, με αναίδεια, προκλητικότητα, και αναισχυντεία, πως οι Έλληνες είμαστε πολύ
Προοίμιο Φίλοι Συνοδοιπόροι. Η Γλώσσα ενός λαού, ενός έθνους, ενσαρκώνει τη σκέψη και η σκέψη μετουσιώνεται σε Γλώσσα. Η ελληνική γλώσσα υπονομεύεται και απειλείται. Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. Η διαχρονική αξία της γλώσσας μας, ήταν ο
«Μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες / μαραμένα και τα γιασεμιά / μαραμένες κι οι ελπίδες μας όλες / στων καρδιών μας τη μαύρη ερημιά». Στίχοι του αξέχαστου Αττίκ παραφρασμένοι για τις ανάγκες της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας – μιας πραγματικότητας που δίνει
Ήταν ένας τύπος του Ληξουρίου από εκείνους που δε συναντάς πλέον σήμερα. Έδρασε στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, «κινούμενος» εργασιακά και πνευματικά τόσο στην Κεφαλλονιά, όσο και στην Ζάκυνθο. Η μορφή του έμεινε στη μνήμη των παλαιοτέρων για πολλά χρόνια, αλλά
Μια επέτειος, όπως αυτή των 100 χρόνων από την ίδρυση της Αδελφότητας Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Πειραιά, θυμίζει ότι το παρελθόν αποτελεί θεμέλιο λίθο του παρόντος και ακόμη περισσότερο του μέλλοντος. Το αναγνωρίζεις, το τιμάς και πορεύεσαι προς το μέλλον. Αναμφίβολα η διαχείριση
Ο Διονύσης Γκιόλμας καταγόταν από τα Μιχαλιτσάτα της Παλικής όπου και έζησε σχεδόν όλη του τη ζωή σ’ αυτό το χωριό. Για περίπου έξι δεκαετίες ασχολήθηκε με τη μελισσοκομία και ανέδειχνε ένας ικανότατος μελισσοκόμος που άφησε σπουδαίο όνομα. Είχε τελειώσει την Ανωτάτη
Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής είναι Θεομητορική και τελείται κάθε χρόνο την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδας Πρόκειται για μία από τις νεώτερες εορτές της ορθοδόξου χριστιανοσύνης, η οποία καθιερώθηκε τον 19ο αιώνα, ως επέτειος των εγκαινίων του νέου ιερού ναού και του
Πρόκειται για εικόνα Δωδεκαόρτου του 18ος αι. (51Χ39,5 εκ) του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Λουκεράτων – Ληξουρίου, που στην κάτω δεξιά γωνία της εικονίζεται ο Άγιος Γεράσιμος, σε ιδιαίτερο χώρο που περιγράφει το σώμα του σαν θύρωμα και το διαφοροποιεί από το
Πράγματι σπουδαίος ο παλαιός αγιογράφος – Ερίφιος – Κουρκουμέλης, όπου οι Ζακυνθινοί μελετητές τον θέλουν να έχει την καταγωγή του, από το νησί τους. Είναι όμως Κεφαλονίτης και έδρασε αγιογραφικά και στη Ζάκυνθο, αλλά και στον τόπο μας, αφήνοντας έργα πρωτότυπα, χαρακτηριστικά
Οι πομπές, οι περιφορές, τα προσκυνήματα, οι αγρύπνιες, οι λιτανείες κι άλλα τοπικά έθιμα της εποχής. Ο εσπερινός της Αγάπης, το χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα της πρώτης Ανάστασης, η περιφορά των επιταφίων σε ηρωικούς τόπους, ανάμεσα στα στολισμένα μνήματα, αλλά και μέσα
