Το πρόσφατο κείμενο της Ευρυδίκης Λειβαδά Ντούκα που διαβάσαμε στα τοπικά ΜΜΕ, μετά τα όσα ειπώθηκαν για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κοργιαλένειο Μουσείο κατά την εκδήλωση του τελευταίου στις 6 Σεπτεμβρίου 2025 στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη, μας έφερε στο νου τα τρία εμπεριστατωμένα μακροσκελή άρθρα, που δημοσίευσε το 2008 2008 (Απρίλιος-Μάιος 2008) ο Πέτρος Πετράτος, που προκάλεσαν την έντονη τότε αντίδραση του Κοργιαλένειου Διοικητικού Συμβουλίου.
Ο Π. Πετράτος τότε με τα κείμενά του αναφερόταν στα προβλήματα, διοικητικά και κυρίως οικονομικά, που αντιμετώπιζε η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη και πρότεινε ως βιώσιμη λύση τη μετατροπή της Βιβλιοθήκης σε Δημόσια. Σταχυολογώ κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη δημοσίευση του Πέτρου Πετράτου:
Για την προσφορά του Ηλία Τουμασάτου, Διευθυντή τότε της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης, και για την ενδεχόμενη αποχώρησή του – που τελικά πραγματοποιήθηκε: «Πρόκειται για έντιμο άνθρωπο, για πρόσχαρο συμπολίτη, για αξιόλογο επιστήμονα, για ευσυνείδητο υπάλληλο, με χαρακτηριστικά στοιχεία την ευγένεια, την καλοσύνη, τη σεμνότητα, την εξυπηρέτηση, τη συνέπεια, την εργατικότητα. Και αυτόν τον άνθρωπο με αυτή την εξαίρετη υποδομή, αυτό το «θησαυρό» δεν έχει κατορθώσει οχτώ χρόνια τώρα να αξιοποιήσει σωστά, να «εκμεταλλευτεί» ουσιαστικά, να στηρίξει πραγματικά το Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο (ΚΔΣ). […] Και θα προκληθεί μεγάλο κενό, αν κάποτε εγκαταλείψει αυτή τη θέση [του Διευθυντή της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης] ο κ. Τουμασάτος, ο οποίος αντικειμενικά «χαραμίζεται» εκεί, αλλά είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και το Συμβούλιο δεν έχει καταφέρει να κάνει την υπέρβαση. («Ο νοών νοείτω»). Η ευθύνη σε περίπτωση αποχώρησής του, κατά τη γνώμη μου πάντα, θα βαρύνει το ΚΔΣ».(«Ημερήσιος», 30-4-2008) – Λίγο αργότερα ο Ηλίας Τουμασάτος αποχώρησε από τη Βιβλιοθήκη και η τελευταία έχασε έναν πολύτιμο «θησαυρό»…
Για τα προβλήματα της Βιβλιοθήκης: «Δύο είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη, η μισθοδοσία, τακτική και σωστή, του προσωπικού της (το ίδιο πρόβλημα ισχύει και για τους εργαζόμενους στο Μουσείο) και ο εμπλουτισμός της, τακτικός και συνεχής, με τις νεότερες λογοτεχνικές και επιστημονικές εκδόσεις, προβλήματα για την υπέρβαση των οποίων οφείλει το Συμβούλιο να έχει κάνει και συνεχώς να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο. […] Πιστεύω όμως ότι δεν έχει την τόλμη να κάνει υπερβάσεις, να πάρει γενναίες αποφάσεις. Αλλά προσπαθεί να γιατρέψει την αρρώστια με ασπιρίνες, με παυσίπονα. […] Επειδή νομίζω ότι «οι καιροί ου μενετοί» και επειδή όλοι πιστεύουμε ότι τα ημίμετρα δεν προωθούν βιώσιμες λύσεις, είναι, νομίζω, η ώρα για τις μεγάλες, τις τολμηρές αποφάσεις». («Ημερήσιος», 1-5-2008). Στο επόμενο κείμενό του ο Π. Πετράτος κατέθεσε την πρότασή του, η υλοποίηση της οποίας έδινε βιώσιμη λύση στα προβλήματα της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης.
Η σωτήρια λύση: «Πώς επιτέλους η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη θα υπερβεί την κρίση, πώς θα δώσει τελεσίδικη λύση στα δύο σοβαρά της προβλήματα, ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία της και την αναντικατάστατη προσφορά της στα Γράμματα και τον Τόπο μας. Πιστεύω πως η λύση είναι μονόδρομος και αυτή είναι η αλλαγή του καθεστώτος της: Η Βιβλιοθήκη από Ιδιωτικό πρέπει να μετατραπεί σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. […] Πιστεύω πως μόνο μια τέτοια λύση μπορεί να είναι σωτήρια για την Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη. Πιστεύω και αυτό προτείνω προς το Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο: να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, παραμερίζοντας προκαταλήψεις και ιδεοληψίες. Να πάρει τη μεγάλη ιστορίκή απόφαση, η οποία θα σώσει τη Βιβλιοθήκη. […] Το ερώτημα είναι γιατί το Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο δεν προκρίνει αυτή τη λύση; Γιατί προτιμά την παράταση της κρίσης, αφού γνωρίζει πολύ καλά – είμαι σίγουρος γι’ αυτό – ότι άλλη βιώσιμη λύση, έτσι όπως έχουν σήμερα διαμορφωθεί τα πράγματα, δεν υπάρχει; Και δεν υπάρχει, γιατί και το ίδιο δεν έχει μέχρι σήμερα προτείνει μια ολοκληρωμένη εναλλακτική λύση. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση το συντομότερο δυνατόν. Ήδη έχει απαράδεκτα καθυστερήσει, όταν ήδη από το 2003 ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Π. Ευθυμίου είχε προτείνει αυτή τη λύση, αλλά το Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο, ας μου επιτραπεί η έκφραση, σφύριζε αδιάφορα. Και τότε, νομίζω, ήταν ευνοϊκότερες για το Ίδρυμα οι συνθήκες. Να, λοιπόν, ποια είναι η ευθύνη του Κοργιαλένειου Διοικητικού Συμβουλίου. Στα πέντε χρόνια, που από τότε μεσολάβησαν, μπορούσε να είχε διευθετήσει το πρόβλημα. Αντίθετα, εξακολουθεί με δική του αποκλειστική ευθύνη να κρατά τον άρρωστο στο κρεβάτι του πόνου και να τον συντηρεί με ενέσεις και ασπιρίνες. […] Η γνώμη μου είναι πως πρέπει χωρίς χρονοτριβή το Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο ν’ αρχίσει να εξετάζει αυτή τη λύση. Σίγουρα δεν είναι ανώδυνη – είναι όμως, ξαναλέω, η μόνη ρεαλιστική. Απαιτούνται βέβαια σωστές διαπραγματεύσεις με το Υπουργείο Παιδείας, ώστε να τεθούν οι κατάλληλοι όροι, όπως το ύψος, αν γίνεται, της ετήσιας χρηματοδότησης, η διατήρηση του ονόματος της Βιβλιοθήκης, η σύνθεση και ο ρόλος της νέας Εφορείας, η εξασφάλιση του υπάρχοντος προσωπικού, νέες θέσεις εργασίας κ.λπ.». («Ημερήσιος», 3-5-2008).
Σε όλα αυτά το Κοργιαλένειο Συμβούλιο αντέδρασε αρνητικότατα. Έδωσε βέβαια απάντηση γιατί, κατά τη γνώμη του, δεν μπορεί ή δεν πρέπει η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη να γίνει Δημόσια και υποστήριξε ότι θα βρεθούν οι τρόποι να συνεχίσει αταλάντευτα την πορεία της χωρίς αλλαγές στο χαρακτήρα της. Επέκρινε, ωστόσο, τον Π. Πετράτο για όσα έγραψε, καθώς ισχυριζόταν ότι ο Πετράτος ήθελε να πλήξει ηθικά το Κοργιαλένειο Συμβούλιο. Τον «στόλιζε» μάλιστα με κοσμητικά επίθετα, όπως «αυτόκλητος προστάτης», «συκοφάντης» και «λασπολόγος», ενώ του καταλόγιζε «ανατολίτικη πονηρία» και «γκαιπελική τακτική»!
Η ζωή προχώρησε και έδειξε ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας», όπως έγραψε σε ένα τελικό απαντητικό του κείμενο ο Π. Πετράτος.
Η πραγματικότητα είναι μπροστά στα μάτια μας και ο καθένας μπορεί να κρίνει…
Kefalonianews.gr / Σπύρος Αλεβιζόπουλος
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 9/9/2025 #ODUSSEIA #ODYSSEIA