Η μονή Δραπάνου κτίσθηκε πάνω σε ερείπια μεσαιωνικών καθολικών μονών που είχαν εγερθεί τον 16ο αι.[1] Μια από τις παλαιότερες καθολικές μονές, πιθανόν και επί Τόκκι, στη νοτιοανατολική παραλία του Δραπάνου ήταν και η Madona di Trapano[2]. Στο δε Πρακτικό της Λατινικής
Την περασμένη Δευτέρα 21 Ιουλίου η Πολυφωνική Χορωδία Αιγιαλείας και η Ορχήστρα Μουσική Οδύσσεια γλέντησαν μέχρι αργά το βράδυ στη “γιορτή τση ριγανάδας” και στη “γιορτή του ντάκου”, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Κεφαλλήνων & Ιθακησίων Αιγιαλείας
Η PERFORMANCE πραγματοποιήθηκε στον εκθεσιακό χώρο του Ιόνιου Κέντρου Τεχνών και Πολιτισμού στα Μεταξάτα. Στην Αίθουσα εκθέσεων είχαν αναρτηθεί ψηφιακές εικόνες, εκτυπώσεις με ποιήματα και ένα πρόσφατο έργο, αφηρημένη σύνθεση μεγάλων διαστάσεων σε καναβάτσο, εμπνευσμένο
Στη Βαβυλώνα έγινε η κηδεία του Ηφαιστίωνα, τη σορό του οποίου είχε φέρει πιο πριν ο Περδίκκας. Για την κατασκευή της ταφικής πυράς ο Αλέξανδρος γκρέμισε τα τείχη της πόλης σε έκταση 10 σταδίων (περίπου 1,8 χμ),
Νυχτωσε πια παει κι αυτη η μερα.... Τωρα μπορουμε να ευχαριστησουμε τον Θεο που δεν ειμαστε ουτε στο αεροπλανο που γυρισε στη γη συντριμια,
Πολλοὶ ἔχουν πεῖ πῶς ὁ Καπποδίστριας ἦταν ἕνας Εὐρωπαϊστής, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ «ἤθελε νὰ μετατρέψει τοὺς Ρωμηοὺς σὲ Ἕλληνες», ἰσχύει ὅμως κάτι τέτοιο; Τὸ 1819 γράφει στὸν Πατέρα του: «Εἶναι ἔργον μοναδικόν τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ καὶ
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 17 χρόνων από την ίδρυση του Εικαστικού Εργαστηρίου της Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ., με μια συνεχή και δημιουργική παρουσία στην πόλη μας, πραγματοποιήθηκε έκθεση ζωγραφικής στην αίθουσα Αντίοχου Ευαγγελάτου του Δημοτικού Θεάτρου Αργοστολίου
Η ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή μια πόρτα. Μέσα θόρυβος. Την ανοίγεις. Βλέπεις το ποίημα να ξηλώνει μία-μία τις λέξεις. Τις φράσεις. Να απεκδύεται τις παρομοιώσεις. Τους υπαινιγμούς. Τις μεταφορές. Μέχρι που ξεγυμνώνεται μπροστά μου. Και σου απλώνει το χέρι. Ποίημα από
Κεφαλονίτης Εθνικός Ευεργέτης, από τις Κεραμειές Λειβαθούς. Ο ανδριάντας του μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη -ένα από τα έργα τής προσφοράς του- φτειαγμένος από τον Κεφαλονίτη γλύπτη Γεώργιο Μπονάνο από το Βουνί Ληξουρίου, ανακαινίζεται... Μιά
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού,
Όταν, το 1682, πέθανε ο τσάρος Θεόδωρος (βλ. 3.3.1613), τα αγόρια αδέρφια του ήταν ακόμη πιτσιρίκια. Η αδερφή τους Σοφία (1656 - 1704) ανέβηκε στο θρόνο με επανάσταση, επίτροπος του ελαφρά χαζού Ιβάν και του Πέτρου (γεννήθηκε
