Σούπερ Σελήνη και διάττοντες Τεταρτίδες στις αρχές Ιανουαρίου

πιο κοντά στον Ήλιο.

Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη στιγμή για να δει κανείς μια υπερ-πανσέληνο, είναι αμέσως μόλις το φεγγάρι «ανατείλει» λίγο πάνω από τη γραμμή του ορίζοντα. Στη θέση αυτή, το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο και λαμπρότερο από ό,τι όταν σηκώνεται ψηλά στον ουρανό, επειδή όταν είναι χαμηλά, μπορεί κανείς να το συγκρίνει με στοιχεία του τοπίου (λόφους, κτίρια κ.α).

Κι επειδή κατά καιρούς εκφράζονται ανησυχίες ότι μια σούπερ-Σελήνη μπορεί να «πυροδοτήσει» φυσικές καταστροφές, οι επιστήμονες της NASA και άλλοι που έχουν μελετήσει το ζήτημα, δεν επιβεβαιώνουν αυτές τις φοβίες.

Τεταρτίδες

Όπως κάθε χρονιά, το νέο αστρονομικό έτος ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, τις Τεταρτίδες (Quadrantids), που διαρκούν από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου και φέτος θα κορυφωθούν νωρίς το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου (περί τις 23:00 ώρα Ελλάδας) έως τα χαράματα της Πέμπτης. Όμως η πανσέληνος -και μάλιστα υπέρ-Σελήνη- που θα έχει προηγηθεί, θα «σβήσει» με τη λάμψη της τα περισσότερα μετέωρα από τον νυχτερινό ουρανό.

Οι Τεταρτίδες είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ιδίως σε κατεύθυνση βορειανατολική στον ουρανό. Είναι μια βροχή διαττόντων λιγότερο γνωστή από άλλες όπως των Λεοντιδών, των Ωριωνιδών και των Διδυμίδων, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά, αλλά συχνά φωτίζουν τον ουρανό με ασυνήθιστα γιγάντιες «ουρές».

Η συγκεκριμένη βροχή από «πεφταστέρια» έχει πάρει το όνομά της από έναν αχνό αστερισμό (Quadrans Muralis ή Επιτοίχιος Τετράς – ήταν ένα αρχαίο αστρονομικό εργαλείο πριν την εφεύρεση του τηλεσκοπίου), τον οποίο είχε ανακαλύψει ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ το 1795, αλλά δεν υπάρχει πια.

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)