Οταν ένας Μόντι Πάιθον σχολιάζει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, θα κάνει άνω κάτω την Ιστορία – αυτό δεν έκαναν από τα «Κουλουβάχατα της Ιστορίας» και τους «Ιππότες της ελεεινής τραπέζης» ως τη «Ζωή του Μπράιαν»; Κι αυτό κάνει ο Τζον Κλιζ, ιδρυτικό μέλος της φοβερής ομάδας, με την επιστολή που συνέταξε για λογαριασμό του παλατιού του Μπάκιγχαμ και η οποία δημοσιεύθηκε σε διάφορους ιστοτόπους, μεταξύ των οποίων και ο cogink.com. «Η Αυτής Εξοχότης Μεγαλειοτάτη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ αναλαμβάνει και πάλι τα μοναρχικά καθήκοντά της επί όλων των πολιτειών, των κοινοπολιτειών και άλλων εδαφών με την εξαίρεση της Γιούτα, την οποία δεν γουστάρει».
Ο Κλιζ λέει ακόμη ότι η νέα πρωθυπουργός των ΗΠΑ (είναι η Τερέζα Μέι, ενημερώνει ο συντάκτης εκείνο το «97,8% των Αμερικανών που δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει έξω από τα σύνορα της χώρας τους») θα διορίσει έναν υπουργό Αμερικής και θα διαλύσει το Κογκρέσο, ενώ κάποια στιγμή θα διανεμηθεί ένα ερωτηματολόγιο προκειμένου να διαπιστωθεί πόσοι πολίτες έχουν πάρει χαμπάρι ότι δεν υπάρχουν πια η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία.
Στο μεταξύ, όμως, θα ισχύσουν άμεσα κάποιοι νέοι κανόνες: «Ψάξτε στο λεξικό της Οξφόρδης το λήμμα “Revocation” και αναζητήστε στον οδηγό προφοράς τον όρο “Aluminium” – θα εκπλαγείτε από το πόσο λάθος προφέρετε αυτές τις λέξεις. Το γράμμα “u” επανέρχεται σε λέξεις όπως “favour” και “neighbour”, ενώ επίσης θα μάθετε να προφέρετε τη λέξη “doughnut” χωρίς να μασάτε τα μισά γράμματα. Γενικά, θα πρέπει να εξυψώσετε το λεξιλόγιό σας σε αποδεκτά επίπεδα».
Και τι άλλο; Δεν υπάρχουν «Αγγλικά Ηνωμένων Πολιτειών» – αυτά είναι κόλπα της Microsoft. Οι νέοι άποικοι θα πρέπει επίσης να μάθουν να ξεχωρίζουν την αγγλική από την αυστραλιανή προφορά, αλλά και τον εθνικό ύμνο «Ο Θεός σώζει τη Βασίλισσα» – θα μπορούν να τον ψέλνουν όμως μόνο αφού διορθώσουν την προφορά τους. Θα πρέπει επίσης να σταματήσουν να παίζουν αμερικανικό «ποδόσφαιρο» (υπάρχει μόνο ένα είδος ποδοσφαίρου), καθώς και μπέιζμπολ («δεν είναι λογικό να διοργανώνετε “παγκόσμιο πρωτάθλημα” για ένα παιχνίδι που δεν παίζεται έξω από την Αμερική»).
Ακόμη απαγορεύονται τα όπλα εκτός από αποφλοιωτές λαχανικών (για τους οποίους θα πρέπει να δοθεί ειδική άδεια), ενώ η γιορτή της Ημέρας της Ανεξαρτησίας στις 4 Ιουλίου καταργείται και τη θέση της θα πάρει η 2 Νοεμβρίου ως «Ημέρα της Αναποφασιστικότητας». Καταργούνται επίσης τα αμερικανικά αυτοκίνητα («είναι όλα τους χάλια, έχετε δει τα γερμανικά;»). Κάπου εδώ έρχονται και μια – δυο εκκλήσεις. Η πρώτη: «Μάθετε επιτέλους να λύνετε τις διαφορές σας χωρίς όπλα, δικηγόρους και ψυχοθεραπευτές, είστε αρκετά μεγάλοι για να τα καταφέρνετε μόνοι σας». Και η δεύτερη: «Πείτε μας επιτέλους ποιος σκότωσε τον JFK, κοντεύουμε να τρελαθούμε».
Η επιστολή τελειώνει με ευχαριστίες για τη συνεργασία. Είναι σαν τους τίτλους του τέλους μιας ταινίας. Γιατί όσο διαβάζεις την επιστολή, τόσο είναι σαν να την βλέπεις στον κινηματογράφο.
_________________________________________
The Independent
Οι εννέα υποσχέσεις που αθέτησε ήδη ο Ντόναλντ Τραμπ
Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά εννέα. Τόσες είναι οι υποσχέσεις που έχει ήδη αθετήσει ο Ντόναλντ Τραμπ – και μένει να δούμε τι θα κάνει με αυτήν που έδωσε χθες περί άμεσης απέλασης τριών εκατομμυρίων παράτυπων μεταναστών.
«Οι υποστηρικτές του θα καταλάβουν πολύ σύντομα τι συμβαίνει όταν ένας πολιτικός υπόσχεται τα πάντα για να κερδίσει τις εκλογές» γράφει ο Independent και απαριθμεί τις υποσχέσεις που θα μείνουν υποσχέσεις. Για το Obamacare: Είχε πει ότι θα το «έκανε κομμάτια γρήγορα», ώρα μιλάει για μια απλή μεταρρύθμιση. Η Χίλαρι στη φυλακή: η δίωξη που θα την οδηγούσε πίσω από τα σίδερα απλώς δεν υπάρχει πια. Το τείχος του Μεξικού: υποτίθεται ότι την κατασκευή του χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι οι Μεξικανοί, αλλά τώρα ένας σύμβουλός του λέει ότι δεν χάσει τον χρόνο του με αυτό. Και όλοι οι μουσουλμάνοι που θα έδιωχνε; Εγιναν «κάποια άτομα από χώρες που συνδέονται με την τρομοκρατία». Στα σκουπίδια πετάει και τις υποσχέσεις για την ακύρωση της συμφωνίας με το Ιράν, την εγκατάλειψη της υπεράσπισης των συμμάχων, τη δασμολόγηση των κινεζικών προϊόντων με 45%, τη νομιμοποίηση του βασανιστηρίου του εικονικού πνιγμού, την αυστηροποίηση των νόμων για τη δημόσια τάξη.
Ναι, είναι καλύτερα έτσι. Αλλά το ψέμα παραμένει ψέμα.
_________________________________
The New York Times, The Independent
Το ρεκόρ που (κι όμως) δεν έκανε πρόεδρο την Χίλαρι Κλίντον
Είναι δυνατόν κάποιος να παίρνει τις δεύτερες περισσότερους ψήφους που έχει πάρει ποτέ υποψήφιος πρόεδρος στην ιστορία μιας χώρας και να χάνει; Ναι, είναι. Σε μια δημοκρατία; Ναι, σε μια δημοκρατία. Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη με την Χίλαρι Κλίντον. Όπως όλα δείχνουν, κι ενώ η καταμέτρηση συνεχίζεται, η Χίλαρι θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών εάν εξαιρεθεί ο Μπαράκ Ομπάμα.
Οπως σημειώνει ο Independent, απομένουν να καταμετρηθούν 4 εκατομμύρια ψήφοι ακόμη στην Καλιφόρνια, μια πολιτεία που παραδοσιακά κερδίζουν οι Δημοκρατικοί.
Ο αναλυτής Νέιτ Κον εκτιμά στους New York Times ότι όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, 63,4 εκατομμύρια Αμερικανοί θα έχουν ψηφίσει την Χίλαρι Κλίντον και 62,2 εκατομμύρια τον Ντόναλντ Τραμπ. Η διαφορά σε ποσοστό αναμένεται να φτάσει το 1,5%, ενώ σε απόλυτους αριθμούς είναι 2,2 εκατομμύρια ψήφοι. Περισσότερες ψήφους είχε λάβει μόνο ο Μπαράκ Ομπάμα το 2008 και το 2012.
Εντάξει, ο πληθυσμός των ΗΠΑ έχει αυξηθεί. Αλλά κι εκείνη η άποψη ότι η Χίλαρι απέτυχε να εμπνεύσει τους ψηφοφόρους μόνο αληθινή δεν είναι.
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 14.11.2016