Το κείμενο αφιερώνεται στον αείμνηστο καθηγητή, σεβαστό και πολυαγαπημένο φίλο δρ. Σπύρο Λουκάτο που μέσα από τα κείμενά του για τον Ριζοσπαστισμό μεταλαμπάδευσε στις τωρινές κι αυριανές γενιές την ασίγαστη πίστη και προσήλωσή
Εντιμότατοι άρχοντες της εκκλησιαστικής, πολιτικής, πολιτειακής και στρατιωτικής ηγεσίας του τόπου, και λοιποί σεβαστοί φίλοι Κατ’ αρχήν υποκλίνομαι στους προγόνους σας, στη λεβεντιά σας, στην ιστορία σας, στις αρχές και στις αξίες σας. Με την πρόσκλησή
Όσοι ερευνούν αρχεία, διακατέχονται πάντα από περίεργα συναισθήματα, σχεδόν πάντα συγκλονιστικά, που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν. Ειδικά όμως, όσοι Κεφαλλονίτες αρύτουν στοιχεία από τα κεφαλλονίτικα ληξιαρχικά αρχεία –φυσικά και κάθε ερευνητής από τον δικό του
Κατευόδιο στη ψυχή ενός καλού φίλου, του Μανώλη Βαλέττα, αυτή η αναδημοσίευση μέρους της ζωής της αγαπημένης του νόνας, Αικατερίνης Αννίνου-Βαλέττα, μητέρας του πατέρα του Κλέονα. Αν μπορούσε μια παράγραφος να χωρέσει
Σήμερα, 16 του Απρίλη του 2019, όλος ο πολιτισμένος κόσμος θρηνεί. Παρανάλωμα του πυρός έγινε, αρχής γενομένης χθες το απόγευμα, μεγάλο μέρος του μεσαιωνικού ρωμαιοκαθολικού καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων, της Notre Dame που μετετράπη ήδη
Η σχέση του Διόνυσου με την Κεφαλλονιά χάνεται στα μυθικά χρόνια. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τη μουσική παράδοση, τη σάτιρα, τους χορούς, την ευθυμία, το γλεντοκόπι πίνοντας την μοναδική κεφαλλονίτικη ρομπόλα, τα ζωντανά έθιμα του καρναβαλιού.
Ένας μικρός Κεφαλλονίτης βραβεύθηκε για το δικό του παραμύθι «Καραμέλλες». Πρόκειται για τον Χαράλαμπο Δαμασκηνό Βαγγελάτο με καταγωγή από τα Κουρκουμελάτα. Η ιστορία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο διαγωνισμού με τίτλο «Η ελληνική γλώσσα είναι ψυχή, η ψυχή
Ο χρόνος θα επαναφέρει την τάξη των παλαιών ημερών» Ζω στον πυρετό της υπογραφής της Συνθήκης των Πρεσπών. Βλέπω βουλευτές να σέρνονται πίσω από κομματικές γραμμές –«εναρμονισμένοι» είναι η προσφιλής έκφραση για άβουλη κομματική