Η μονή Δραπάνου κτίσθηκε πάνω σε ερείπια μεσαιωνικών καθολικών μονών που είχαν εγερθεί τον 16ο αι.[1] Μια από τις παλαιότερες καθολικές μονές, πιθανόν και επί Τόκκι, στη νοτιοανατολική παραλία του Δραπάνου ήταν και η Madona di Trapano[2]. Στο δε Πρακτικό της Λατινικής
Είμαι αναποφάσιστος. Θέλω και να ψηφίσω. Το πρόβλημά μου δύσκολο τί να αποφασίσω. Μ’ αρέσει κάτι του ενός καί κάτι απ' τον άλλο. Μά δυστυχώς, ναί προτιμώ καί κάτι απ τόν … παρ’άλλο.
Οι άνθρωποι που δημιούργησαν το θαύμα των Αμπελακίων και των Οινουσσών, δεν ήταν ημίθεοι,δεν είχαν έλθει απο το Χάρβαρντ, δεν ήταν Ωνάσηδες. Ήταν απλοί άνθρωποι που έθεσαν το χωριό, την κοινότητα πάνω απο το ατομικό τους συμφέρον.
Την τελευταία του πνοή άφησε, σε ηλικία 71 ετών, ο διακεκριμένος λογοτέχνης Γιάννης Κοντός. Αφήνοντας το δικό του αποτύπωμα στα ελληνικά γράμματα για 49 χρόνια, ο Γιάννης Κοντός εξέδωσε ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία με πεζά κείμενα και
Γράφοντας για την πρώτη ποιητική συλλογή του Αλέξιου Μάινα, Το περιεχόμενο του υπόλοιπου, σημείωνα τα εξής: Πρωτοεμφανιζόμενος ο Αλέξιος Μάινας, αλλά ούτε νεαρός (γέν. 1976), ούτε πρωτόλειος, με σπουδές φιλοσοφίας και γενικότερο background. Η ποίησή του έντονα
Είναι η Ολυμπιάδα ή κάποια αρχαιότερη; - Τι μπορεί να μαρτυρά για το μνημείο η ταφή μιας γυναίκας; - Άραγε, όλα τα οστά ανήκουν μόνο στη νεκρή; Σε ηλικιωμένη γυναίκα ανήκει πιθανότατα ο σκελετός που βρέθηκε
Κεφαλλονιά πανέμορφη, νησί των αρωμάτων, κουλτούρας, τρέλας ζηλευτής κι’ απίθανων χρωμάτων. Κι εσύ την προεκλογική περίοδο διάγεις. Στις εικοσπέντε τρέχοντος, να δω, τι χρώμα θά’ βγεις; Γιόμοσες όλη, βωρέ
Μισό αιώνα μετά την αφαίρεσή του από την Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου ‘Ορους, ένα ακόμη ανεκτίμητης αξίας, εξαιρετικής ομορφιάς και τεχνικής βυζαντινό χειρόγραφο βρίσκεται καθοδόν προς την Πατρίδα του. Γνωστό ως Μηνολόγιον Σεπτεμβρίου και
Κυκλοφόρησε και φέτος το εικαστικό συλλεκτικό Ημερολόγιο 2015 του Κώστα Ευαγγελάτου, με τίτλο Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ-THE GARDEN OF ART, 15 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ VILLA ΡΟΔΟΠΗ. Το Ημερολόγιο σχήματος 20χ20 εκ, 14 σελίδες, κοσμούν φωτογραφίες έργων του
Σβήνει ο ήλιος παραμένοντας Ο ήρωας του δράματός του. Παίρνει μαζί του στα βαθιά Το ρημαγμένο ηθικό του. Αύριο πάλι θα κρατήσω Τα παγωμένα χέρια σου. Θ’ ανάβουν πάνω στα βουνά Σε συστοιχίες οι φλόγες. Σκηνοθετεί η φύση ως όπερα Ο,τι εγώ
