-Το κείμενο αυτό, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό -πλην τής κλίσεως τού αυχένος- καί γράφτηκε το 2016, όταν, ο Βέλγος Fabre, που η κυβέρνηση διόρισε ως καλλιτεχνικό διευθυντή τού φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, δήλωσε, με αναίδεια, προκλητικότητα, και αναισχυντεία, πως οι Έλληνες είμαστε πολύ
[Μέρος δεύτερο και τελευταίο] -Σχετικά με όλα τα παραπάνω τίθεται και ένα άλλο ερώτημα, το οποίο βέβαια το θέτουμε εμείς, για να δούμε και από μια άλλη οπτική τις δύο πολιτικές και τακτικές, που συγκρούστηκαν κατά το
ΙΙ. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ [Μέρος πρώτο] -Και τώρα ερχόμαστε στην κύρια αντίθεση του κ. Καππάτου με το κείμενο της ΕΛΜΕΚΙ. Ο αγαπητός βουλευτής «πατά» σε μια φράση του Μηνύματος της ΕΛΜΕΚΙ (: «οι
Έκανα προχθές ένα πείραμα: Παρακολούθησα από περιέργεια στο διαδίκτυο το βίντεο με τη συνέντευξη του κυρίου Γρηγόρη Πετράκου για τον κορωνοϊό, η οποία υπήρξε η αφορμή για να μη μεταδοθεί η εκπομπή «Αυτοψία» στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha.
Ι. «ΨΑΞΕ»: Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ Τις τελευταίες μέρες ανοίχτηκε ένας «διάλογος» για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με αφορμή το Μήνυμα της ΕΛΜΕΚΙ προς του Μαθητές και τις Μαθήτριες του Νομού με αφορμή την επέτειο της
Στιγμές δύσκολες, τραγικές ζουν τις μέρες αυτές οι κάτοικοι της Σάμου μετά το καταστροφικό σεισμό της 30ης Οκτωβρίου που συνοδεύτηκε από τρία μικρά τσουνάμι. Οι ζημιές πολλές αλλά εκείνο που συγκλόνισε περισσότερο είναι ο τραγικός θάνατος δύο
Η Μόσχα είναι πλέον αυτή που αποφασίζει κυρίαρχα για τις εξελίξεις στις ανατολικές ακτές της Μεσογείου. Με την άδεια και της Ουάσινγκτον, φυσικά Από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 η Μόσχα προωθεί μεθοδικά την ολική επιστροφή
Πρό ἓξ ἐτῶν ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ εἶχεν εὐγενῶς δημοσιεύσει, τήν 6ην Δεκεμβρίου, 2014, ἓν ἂρθρον τοῦ γράφοντος μέ θέμα «Ἀποκατάστασις τῆς Ἱστορικῆς Ἀληθείας διά τήν 28ην Ὀκτωβρίου, 1940». Ὁ λόγος πού ἐγράφη τό ἂρθρον ἐκεῖνον ἦτο ἡ παρουσιασθεῖσα
Ήταν μια βροχερή μέρα του Δεκέμβρη του 1969. Ήταν μια μέρα σταθμός για μένα αφού αποτελούσε την αρχή ενός νέου και σημαντικού κεφαλαίου της ζωής μου. Μόλις είχα απολυθεί από το Πολεμικό Ναυτικό και –μαζί με
Τούς τελευταίους καιρούς, ἀπό τότε πού ἡ τουρκική ἡγεσία ᾐσθάνθη στρατιωτικῶς καί οἰκονομικῶς ἑτοίμη πρός ἀποκατάστασιν, ὡς ἐπίστευσε, τῆς πάλαι ποτέ ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας καί ἒλαβε τήν ἀπόφασιν νά ἀκολουθήσῃ τήν ἐπεκτατικήν πολιτικήν, τήν ὁποίαν αὓτη ἐφαρμόζει σήμερον
Πληροφορήθηκα για την πώληση του σπιτιού της αείμνηστης Ντιανας Αντωνακάτου και την πρόταση του εκλεκτού συμπατριώτη μας Ηλία Τουμασάτου, με την συμπαράσταση μάλιστα και άλλων πνευματικών ανθρώπων του νησιού μας, για να μη χαθεί το πολιτιστικό αυτό
