-Το κείμενο αυτό, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό -πλην τής κλίσεως τού αυχένος- καί γράφτηκε το 2016, όταν, ο Βέλγος Fabre, που η κυβέρνηση διόρισε ως καλλιτεχνικό διευθυντή τού φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, δήλωσε, με αναίδεια, προκλητικότητα, και αναισχυντεία, πως οι Έλληνες είμαστε πολύ
Τίποτα στην ζωή δεν διαρκεί για πάντα. Ακόμα και η αγάπη που μοιάζει αιώνια με όρκους πίστης και αφοσίωσης. Ο πανδαμάτωρ χρόνος λοιπόν φαίνεται πως κλόνισε και ένα από τα ιστορικά ζεύγη που έκαναν την συνεργασία των
Φέτος συμπληρώνονται 560 χρόνια, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Το γεγονός ήταν τεράστιας σημασίας στην εποχή του. Ο απόηχος του, ακόμη και σήμερα, δεν έχει κοπάσει. Οι συνέπειες του ήταν τεράστιες για την ιστορική
Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Βράδυ Δευτέρας.28 Μαΐου. Ο Ιωάννης Ιουστινιάνης άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί στην γεμάτη άταφα πτώματα, πεδιάδα του Λύκου. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε. Η Πόλη των πόλεων, θα ζούσε άλλη μια ημέρα
Διαβάζω για την παρουσίαση του προγράμματος τουριστικής προβολής της Αττικής που έλαβε χώρα την Δευτέρα, 28.5 και θα ήθελα να κάνω κάποιες επισημάνσεις, χωρίς σίγουρα να είμαι ειδικός. Αρχικά να πω ότι δεν τίθεται ζήτημα
Τον λένε Νίκο είναι τριών χρονών και τον γνώρισα σε ένα χωριό. Είχα ακούσει για αυτόν αλλά δεν τον είχα δει, μέχρι χθες. Τον είδα να κάθεται μαζί με την αδερφή του, ένα χρόνο μεγαλύτερη
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση χωρίς δεύτερη σκέψη χρησιμοποιεί το μέτρο της επίταξης. Επιλέγει την λογική της καταστολής και της τρομοκράτησης καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία, μετατρέποντας την και ουσιαστικά σε «ιδιώνυμο αδίκημα». Φυσικά το
1. Σήμερα, για τα όσα όσα έχουν βγει στη φόρα για Τσουκάτο, Μαντέλη, Τσοχατζόπουλο, κομματικά ταμεία κ.λ.π., ο Σημίτης σιωπά, ο Παπανδρέου δηλώνει ότι δεν τον αφορούν τα της διαχείρισης του ταμείου και ο Πάγκαλος κομπάζει πως
Υπάρχουν μερικοί που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και προοδευτικοί και οι οποίοι πουλάνε αντιρατσισμό, έτσι χωρίς αιτία. Πολλές φορές μάλιστα με πλαστές αιτίες που δημιουργούν οι ίδιοι, για να δικαιολογούν το προοδευτισμό τους. Το κατανοούμε πως, μετά
Τα πρόσφατα δημοσιεύματα για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την αντισυνταγματικότητα του νόμου για τα αυθαίρετα έφεραν και πάλι στο προσκήνιο μια χρόνια παθογένεια της μεταπολεμικής νεοελληνικής πραγματικότητας. Ακόμα και σε επίπεδο ορολογίας ο
Μια εκπληκτικής αξίας ‘κασέτα’ για όλους όσους μας Κυβερνούν ορατοί (και όσους προσδιορίζουν τις τύχες μας…αόρατοι) πιπιλίζουν ‘υπεύθυνα χείλη’ (τρομάρα μας) και κάποιοι αφοσιωμένοι στο ‘λειτούργημά’ της ενημέρωσης δημοσιογράφοι (αργυρώνητοι διαμορφωτές της ‘κοινής γνώμης’)… Τρείς Μάηδες πριν
