Η μονή Δραπάνου κτίσθηκε πάνω σε ερείπια μεσαιωνικών καθολικών μονών που είχαν εγερθεί τον 16ο αι.[1] Μια από τις παλαιότερες καθολικές μονές, πιθανόν και επί Τόκκι, στη νοτιοανατολική παραλία του Δραπάνου ήταν και η Madona di Trapano[2]. Στο δε Πρακτικό της Λατινικής
Αγκάλιασέ με μάνα από τον ουρανό Να νιώσω την ανάσα, τη θέρμη σου ξανά Ν’ ακούσω τη φωνή σου πάλι να τραγουδά “άστα τα μαλάκια σου ανακατεμένα”. Τα μάτια σου να ξαναδώ, τα δακρυσμένα μάτια Που χάσανε
Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τα 69 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών: «Τιμάμε τα 69 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, απ' τη μέρα που η
Οπου κι αν σταθείς οι άνθρωποι σέ πληγώνουν μέ σπαθιά χαλκευμένα από λυωμένα μέταλλα σκουριασμένων προσδοκιών.... Είχαμε κι εμείς αργυρές αλυσίδες πλεγμένες από όνειρα πού σκούριασαν νωρίς αλλ’ η σκουριά τους δέν μας πίκραναν τα χείλη.
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της τριμηνιαίας έκδοσης της «Κεφαλονίτικης Προόδου» με πολλά και ποικίλα θέματα ανάμεσα στα οποία ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν δυο σχετικά με τους σεισμούς. Το ένα υπογράφει ο Πρωτ. Γεώργιος Φ. Αντζουλάτος: «Έκαμε ο Θεός
Ένας Ιταλός μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών ήταν αυτός που έλυσε τον γρίφο των περίεργων σημειώσεων που βρέθηκαν στα περιθώρια ενός αντίγραφου τηςΟδύσσειας του Ομήρου από τον 16ο αιώνα. Οι χειρόγραφες σημειώσεις ήταν μια μίξη γαλλικών και μιας άγνωστης γλώσσας, όπως αποκάλυψε ο Daniele
Από σήμερα νέα ευθύνη και νέα καθήκοντα έρχονται να προστεθούν στον δραστήριο Αρχιμανδρίτη Φώτιο Γαβριελάτο, Ιεροκήρυκα της Ι. Μ. Κεφαλληνίας, αφού ανέλαβε νέα καθήκοντα, ως Ηγούμενος της Μονής Αγριλίων στην Κεφαλονιά. «Η θέση του Ηγούμενου της Ιεράς Μονής Αργιλίων είναι Καρπός της
«Φθάσας δέ ὁ Ἰβραήμης εἰς τάς Πάτρας,διέταξε τόν περιφερόμενον τήν ἐπαρχίαν τῆς Γαστούνης Δελῆ-Ἀχμέτην νά ἐπανέλθῃ ἐκεῖ·αὐτός δέ,παραλαβών τήν φρουράν τῶν Πατρῶν,ἀνέβη ἀμαχητί εἰς τήν πόλιν τῶν Καλαβρύτων,ὅπου δέν ηὗρε ψυχήν,καί κατακαύσας αὐτήν ἐστράτευσεν εἰς Κλοκινοχώρια»
Είτε ομίχλη καιρού είτε σκόνη χρόνων Απλώνεται γύρω από μια πόλη βεβαιότητα Είτε ενόραση είτε απόσταση Δεν ξέρω αν αγαπώ ή αν ζηλεύω το χέρι που ντύνει και γδύνει τα ανθρώπινα Είτε ως επιθυμία είτε ως
Έχω ένα κτήμα που μου χαρίζει κέφι και χαμογελαστές βλαστήμιες. Γιατί κάτι θα πάει στραβά και άντε και του χρόνου πάλι... αλλά και που μου τα μασάει κανονικά, σε σημείο που σκέφτομαι να του αλλάξω το όνομα
