Η μονή Δραπάνου κτίσθηκε πάνω σε ερείπια μεσαιωνικών καθολικών μονών που είχαν εγερθεί τον 16ο αι.[1] Μια από τις παλαιότερες καθολικές μονές, πιθανόν και επί Τόκκι, στη νοτιοανατολική παραλία του Δραπάνου ήταν και η Madona di Trapano[2]. Στο δε Πρακτικό της Λατινικής
Ήταν 12 Μαρτίου 1997 όταν πρότεινα, με άρθρο μου στον Ημερήσιο, την ίδρυση τμημάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο νομό μας. Τα επόμενα χρόνια και μετά το ευτυχές γεγονός της ίδρυσης των Τμημάτων Τ.Ε.Ι. στην Κεφαλονιά (αρχικά ως ανήκοντα
Πότε θα περάσει αυτή η εσωτερική νύχτα, το σύμπαν, κι εγώ, η ψυχή μου, θα 'χω τη μέρα μου; Πότε θα ξυπνήσω απ' το ξύπνημά μου; Δεν ξέρω. Ο ήλιος λάμπει ψηλά, αδύνατον να τ' αριθμήσεις. Η
Η πρώτη επαφή που είχε με την Αγιογραφία ήταν σε κάποιο σεμινάριο. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια και έχει γεμίσει πλέον τη ζωή της με την τέχνη. Η ίδια ομολογεί πως αν περάσουν 2-3- ημέρες
Εξαιρετικές δυνατότητες για ανάπτυξη πολιτικού προβληματισμού εμπεριέχονται στην επισταμένη μελέτη των εθνικών κινημάτων στα Ιόνια Νησιά και -ως το κύριο κέντρο των λαϊκών εξεγέρσεων- στην Κεφαλλονιά, που είναι και ο τόπος όπου διαδραματίζεται το εν λόγω ιστορικό
Σύμφωνα με τον Αισχύλο, φρυκτωρίες ονομάζονταν οι φωτιές που χρησιμοποιούσαν οι"γνώστες", για να αναγγείλουν μία είδηση. Τις φωτιές αυτές τις άναβαν στις κορφές των βουνών και των λόφων, για να μεταδίνουν ειδήσεις, κάτι που θεωρείται ως σύστημα
Πώς ζηλεύω τα σύννεφα πού κάνουν τή θλίψη τους δάκρυα! Τά μάτια μας ξέχασαν τά δάκρυα, αφότου χάσαμε τίς αδυναμίες μας. Εμείς ανήκουμε στούς δυνατούς που άδειασαν τις ψυχές τους από ανώφελα συναισθήματα.
Τα καλύτερα ελληνικά νησιά με βάση το είδος των διακοπών που ψάχνετε, την ηλικία σας αλλά και την οικογενειακή σας κατάσταση επέλεξε να παρουσιάσει σε δημοσίευμά της η Huffingtonpost. Για τους λάτρεις των ξέφρενων πάρτυ Η Μύκονος
Να με θυμάσαι όταν θα 'μαι μακριά, μακριά σε χώρα σιωπηλή, να μην μπορεί εσύ απ' το χέρι να με παίρνεις ούτε πια μισή στραμμένη για να φύγω να 'μαι εκεί. Να με θυμάσαι κι όταν πια
ή όταν με το πέρασμα του χρόνου έρχεται η λήθη… Στις 23 Απριλίου 1944 οι Γερμανοί κατακτητές της χώρας μας έκαψαν τα Μουζακάτα ως αντίποινα στον απελευθερωτικό αγώνα των πατριωτών στο νησί. Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς.
