Η μονή Δραπάνου κτίσθηκε πάνω σε ερείπια μεσαιωνικών καθολικών μονών που είχαν εγερθεί τον 16ο αι.[1] Μια από τις παλαιότερες καθολικές μονές, πιθανόν και επί Τόκκι, στη νοτιοανατολική παραλία του Δραπάνου ήταν και η Madona di Trapano[2]. Στο δε Πρακτικό της Λατινικής
Οἱ κληρικοί παντός βαθμοῦ, ὡς πνευματικοί ὁδηγοί τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, (προϋποτίθεται ὅτι) γνωρίζουμε καί (ὀφείλουμε νά) διδάσκουμε τήν Ἀλήθεια. Ὁ Χριστός μας, ἡ Ἀλήθεια, νικᾶ τό θάνατο, τή φθορά, τό ψεῦδος, τή λύπη καί τό
Ο καθηγητής φιλοσοφίας Δημήτριος Λιαντίνης, που όπως όλα δείχνουν αποφάσισε μια επιλεκτική έξοδο από τη «φωτεινή περίοδο» που εμείς (απλώς) ονομάζουμε «ζωή», φαίνεται ότι έδωσε ιδιαίτερη προσοχή ακριβώς σ’ αυτό το σκηνικό της πράξης του -διάλεξε τον
Χαμηλά την ακτή ψαλιδίσαν οι κόλποι, Πανιά πολλά στ' ανοιχτά αρμενίζαν, Κι εγώ στέγνωνα τ' αλμυρά μου μαλλιά Σε βράχο πλατύ, από τη στεριά ένα μίλι. Ενα πράσινο ψάρι γλιστρούσε σε μένα, Ενας άσπρος γλάρος σε μένα
Χρονικό 1923 -1938 1923. Πραγματοποιείται η πρώτη απόπειρα ραδιοφωνικής εκπομπής στην Ελλάδα από την ΔΡΥΝ (Διοίκηση Ραδιοφωνίας του Υπουργείου Ναυτικών) στο Βοτανικό. Η προσπάθεια έγινε με πομπό ισχύος 200W, τον οποίο εισήγαγε ο αντιπρόσωπος της
Ο μεγάλος μυθιστοριογράφος και ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885) υπήρξε ένας συνεπής αναγνώστης των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και ανυπόκριτος θαυμαστής τους. Στα γραπτά του έκανε δεκάδες κολακευτικές αναφορές στα έργα τους, τα οποία και τοποθετούσε στην κορυφή της
Kαθώς ‘’To Ταξίδι στη Nήσο’’ πλησιάζει στο τέλος του έχουμε ξεκινήσει μια νέα σειρά Εργαστηρίων Τέχνης. Για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την υποστήριξή σας στην έκθεση μας, Norman Colston & Στέλλα Κομίνα Σιμάτου, επιθυμώ να
«Το Μουσείο Ακρόπολης άνοιξε τις πύλες του όταν ξεκίνησε η μεγάλη οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί την χώρα. Είχε όμως την τύχη να το αγκαλιάσει το ελληνικό και το διεθνές κοινό, δίνοντάς του τη δυνατότητα να λειτουργεί για τέσσερα χρόνια δίχως κρατική επιχορήγηση…
Συνταξιουχε αναιδη τι θες και δεν πεθαινεις; Δεν βλεπεις την πατριδα σου ποσο τηνε βαραινεις; Οι ΤAΪΠΑΙΔΕΣ προσπαθουν και να πουλησουν σπευδουν. Κι οι Ρωσσοι αλα Γαλλικα φευγουν κι ακομη φευγουν.
Ελλάδα με Αντώνηδες, Φώτηδες, Βενιζέλους. Μας χώνουν μες την άβυσσο, μας ρίχνουν τίτλους …τέλους. Και όπως «μαύρο» ρίξανε στην ΕΡΤ την κακομοίρα καιρό τώρα μαυρίζουνε και τη δικιά μας μοίρα.
Κατά αρχήν, διευκρινίζω, ότι δεν είμαι γενικά πολέμιος της παγκοσμιοποίησης, αν αυτή επρόκειτο να εγκαθιδρυθεί πάνω σε ορισμένες αξίες, σεβόμενη τις ιδιαιτερότητες και περιοριζόμενη από ορισμένους κανόνες. Άλλωστε, κάποιας μορφής παγκοσμιοποίηση, είναι αναπόφευκτη, αφού τόσο ο σύγχρονος
