Απ’όπου κι’αν πέρασε, όπου κι’αν έζησε, γενικά σ’όλη του την ζωή, υπήρξε δημιουργός. Ξεκινώντας από εδώ, απ΄τον Ναυτικό Όμιλο Αργοστολίου και τις πρώτες λογοτεχνικές του απόπειρες. Ιδρυτής – πρόεδρος – μέλος λογοτεχνικών και πολιτιστικών συλλόγων στην Νότιο Αφρική και στην Νέα Υόρκη, όπου είχε τιμηθεί για την προβολή της Ελληνικής πολιτιστικής παρουσίας στην Αμερική. Πολυάριθμες οι ποιητικές συλλογές του, σονέτα και τριολέτα, κάποιες άφησε και στον σύλλογό μας (Αλληλότροπα ερεθίσματα, Μνήμες, Αλλοιώσχημα σονέττα, Αφρικανικά τραύματα, Άνισες φωνές κ.α.) Δημοσίευσε άρθρα , κριτικές λογοτεχνίας και θεάτρου, μεταφράσεις από / και στα Ελληνικά και Αγγλικά. Είναι βέβαιο πως πολλοί ειδικοί θα ασχοληθούν μελλοντικά με το έργο αυτού του άξιου παιδιού της Κεφαλονιάς, της Πυλάρου. Από την ιδιότητά του σαν συμβολαιογράφου της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, ήταν ιδιαίτερα γνωστός στους εδώ συναδέλφους του που είχαν – έχουν σχέσεις με την εκεί ομογένεια.
Μαζί με τα συλλυπητήρια προς τους δικούς του ανθρώπους του αφιερώνουμε σαν τελευταίο αντίο, το παρακάτω απόσπασμα απ’το ποιημά του «Θάνατος Κεφαλονίτη στην Λουσάκα»
Κι’αν Πλαρινές δεν φέρανε μοιρολογίστρες
την τέχνη τους να δείξουν στον γοερό οδυρμό
κι’αν λείπουν γριές Ρυσιάνες σαβανομοδίστρες
ακούμε ψάλτη τον δικό μας το λυγμό.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 7.1.2016