Και «οι τελευταίοι έσονται πρώτοι», νόμος της διαφορετικής ανάγνωσης, αν έχεις κουράγιο να δεις αλλιώς τα πράγματα. Και τρέχει στο χρόνο, μέσα στο μυαλό μας, μέσα στην πίστη μας, μέσα στο επιθυμητό μας, μέσα στου θυμού μας τον ξέσπασμα, το άχρονο μετέωρο μήνυμα, «… το πότε η Ανάσταση σου θα προβάλει (;) … ».
Άνθρωποι του θυμικού, ορμάνε στα παλιά λόγια, να τα αναλύσουν, τρέχουν στις γραφές, να δουν, πότε για Σένα θα γυρίσουν οι ενέργειες αλλιώς..! Τότενες προβάλλει άλλη σκέψη, σκέψη αμφιβολίας, γιατί… « Η δύναμη σου από τη δύναμη της… κατατρώγεται και συγχρόνως δημιουργείται».
Και πριν την Ανάστασή σου, πριν τη Λαμπρή σου, Ω Πόλη! νηστείας πάλεμα υπάρχει, που πάντα επικίνδυνο ορίζεται, γιατί όταν το σώμα χάνει, λανθάνει το μυαλό και γεννιούνται μύρια λόγια σιωπής και μύρια λόγια Ανάστασης και Θανάτου. Αυτά τα είπαν κάποιοι «Λόγια Λανθάνουσας Πίστης»
Μα, πριν να χαράξει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή της Ανάστασής σου, ορίζεσαι, Ω Πόλη των Πόλεων! από την πρώτη και τελευταία Αποκριά σου!
Και μου το’ λεγε μια σεβάσμια γερόντισσα στη γειτονιά μου, χρόνια τώρα πίσω, να απαριθμήσω πολλά, ούτε μπορώ ούτε θυμάμαι πόσα, πως, αν θέλεις κάτι για την Πόλη, την Κωνσταντινούπολη εννοούσε, εφόσον επίμονα με ρωτάς, για την τύχη της, θα παρακολουθείς τις Αποκριές. Θα παρακολουθείς την τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς, και την ώρα που το πηκτό σκοτάδι, θα κεντρώνει το ξημέρωμα με το φως της αυγής, αν πετύχεις τη στιγμή αυτή, τότενες θα δεις τη, «Δεσμόνουσα του Νόμου», μασκαράτα. Αυτή θα σου μιλήσει !
Και την είδα τη μασκαράτα, την Πολίτικη, την τελευταία Τετάρτη της Αποκριάς, φέτος 2025, να ξημερώνει Πέμπτη … Μια μασκαράτα με κύκλο να κάνουν τα ξάγρυπνα παιδιά και να τρέχουν στα μονοπάτια σου, Ω Πόλη! Και τραγουδούσαν τις χαρές της αμαρτίας και της ηδονής τα πληγώματα και μέσα στο πλήθος των παιδιών, βουβός, και ψηλός ωσάν τον πύργο, μπροστά έτρεχε ο Κανάρης, στη γη δεν επατούσε.
Αν η « βλέψη σου » τον ιδεί, φωνάζει τόν και τόν ερωτάς. «Άσε Κανάρη τη δρασκελιά, την υψωμένη στο ουράνια και πες μου, θα καρπίσουν τα κουκιά στης Πόλης μας τα αρμάκια;» Κι όλο ψηλώνει ο Κανάρης, και τρέχει και δεν πατά στης γης το χώμα, και χάνεται όταν τον ιδούν, και τον αναγνωρίσουν, … και φανερώνεται όλο μπροστά στης Πολίτικης Αποκριάς τον πρώτο και τελευταίο παλμό.
Μια λιτανεία αποκριάτικη σιβυλλική από παιδιά και κόσμο πολύ κι ανάμεσό τους ο Κανάρης στις ρούγες και στα μονοπάτια της Πόλης, και κινείται αντικριστά από πόρτα σε πόρτα, από σπίτι σε σπίτι, κι ακούς φωνές, που όλο πυκνώνουν στο σάλαγο της πεθυμιάς μας… Τον είδες το Κανάρη;
Ένα μυθικό και θυμικό πλάσμα ήταν και είναι ο Κανάρης, στα μπουγάζια της Πόλης, οπού την Αποκριά ξαμολιέται στους δρόμους, με χρυσή πελερίνα και σκούφο φτερωτό, με παντελόνι ως το γόνατο με μάσκα στο πρόσωπο, στα πόδια του πάνω σε δυο θεόρατα κοντάρια και όπως ξαφνικά παρουσιάστηκε τρομάξανε οι άνθρωποι.
Από παλιά λέγανε πως είχαν να τον ιδούν, μα μετά από τόσα χρόνια, φέτος που μας ήρθε κάτι μας έχει να μας πει, … ωσάν τραγούδι λυπηρό όπου γεννάει μυροβόλα άνθη.
Πάνω.. σε μια ελληνο- τουρκογειτονιά, τρία παιδιά καμάρια, καθώς τον είδαν να έρχεται άνοιξαν τα δεφτέρια κι είπαν λόγια σιωπηλά που σκίζουνε τον λόγο, για να του δώσουν δύναμη και Ανάσταση να γίνει.!
– Πρώτο παιδί ξεστόμισε, πώς είδε τον Κανάρη, να κυνηγάει έναν Τούρκο, και τους δώσε μια σπρωξιά και τον πέταξε στο κάτω παραδρόμι…
– Το δεύτερο παιδί είπε με μια φωνή βροντώδη, πως είδε τον Κανάρη, να κάνει γύρο από ναό και να φιλά τον σταύρινο τον Τρούλο της εκκλησιάς του Μουχλιού…
-Το τρίτο παιδί, το αλαφροΐσκιωτο, το πήρε η κουβέντα και κατά τη νύκτα είπε, πως είδε τον Κανάρη, να σηκώνει βήματα τα πόδια του ψηλά, να περπατεί στα κεραμίδια κι από κει στα σύννεφα να χάνεται…
Καθώς και τα τρία παιδόπουλα βρεθήκαν αγκαλιασμένα, συμφωνήσαν μαζί σε λόγια περασμένα, πως χτυπήσανε τα σήμαντρα του Ουρανού, στο άπλωμα της Πόλης. Λόγος ακούστηκες βαρύς φερμένος από παλαιόθεν.
«Ήταν άνθρωπος, που ήλθε την Αποκριά, άγγελος πως θάλθη Λαμπρή και Ανάστασις, που δεν επάτησε στη γη, που ήλθε κ’ έφυγε.
Ήταν ο Κανάρης! Ο Κανάρης!
Γεράσιμος Σ. Γαλανός
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 2/3/2025 #ODUSSEIA #ODYSSEIA