Μας έφυγε ένας από τους τελευταίους της παλιάς καλής «φουρνιάς» καθηγητών της Κεφαλλονιάς, ο Παναγής Δίλαλος, δάσκαλος, παιδαγωγός, συνάδελφος, φίλος.
Ήταν αφοσιωμένος στη «δουλειά» του, αγαπούσε την «τάξη», δεν ήθελε να «χάνει» ώρες.
Αγαπούσε τους μαθητές του. Έγνοια του ήταν αν κατάλαβαν το μάθημα. Γι’ αυτό και δίδασκε κατανοητά, με ζωντάνια, «παίδευε» τον πίνακα, «έπαιζε» με τα πειράματα, γέμιζε κιμωλίες από πάνω μέχρι κάτω. Γενιές μαθητών αγάπησαν τη Φυσική χάρη στον Παναγή.
Πλησίαζε τα παιδιά, τα συμβούλευε. Και μέσα στη σχολική αίθουσα και μέσα στο προαύλιο και στο δρόμο. Είχε τον «τρόπο» του. Κι εκείνα έρχονται σήμερα – μεγάλοι και μεγάλες πια – και εκτιμούν την προσπάθεια και τη στάση του Δασκάλου τους.
Καλός συνάδελφος ο Παναγής, έτοιμος πάντα να σε βοηθήσει, να σου εξηγήσει, να σ’ εξυπηρετήσει. Και από τη θέση του διευθυντή ο Παναγής εργαζόταν ακόμη περισσότερο, αλλά πάντα παρέμενε, χωρίς τυπικότητες και … ιεραρχίες, ο καλός συνάδελφος.
Και μετά τη συνταξιοδότησή του δε σταμάτησε να γνοιάζεται για το Σχολείο και την Εκπαίδευση. Μαζί με την κ. Βάσω Μακρυδήμα, τη σύζυγό του – αξιόλογη και αγαπητή συνάδελφο – ρωτούσε και μάθαινε τα νεότερα στον εκπαιδευτικό χώρο.
Άνθρωπος της προσφοράς ο Παναγής, πολίτης, ενεργός, δραστήριος. Χαρακτηριστικά του η εντιμότητα, η συνέπεια, η συν-εργασία. Ενέπνεε, συσπείρωνε, καθοδηγούσε σωστά. Εργάστηκε με πρόγραμμα και υπομονή, για να στήσει το Σύλλογο του χωριού του, τον οποίο σήμερα όλοι καμαρώνουμε.
Φεύγεις, Παναγή, αλλά μένει το έργο σου, μένει το παράδειγμά σου. Η προσφορά σου είναι ζωντανή ανάμεσά μας. Θα σε θυμόμαστε με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη.
Και … κοίτα να δεις, βορέ Παναγή, εκεί που θα πας, αν συναντήσεις τη Λουκία – την εκτιμούσες, το ξέρω‧ κι εκείνη σ’ αγαπούσε – πες της για ’κείνη την παρένθεση [( )] – ξέρεις εσύ…
Αντίο, Παναγή. Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε συνάδελφε και φίλε.
15-7-2024
Πέτρος Πετράτος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 16/7/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA