Τη συμβολή του Έλληνα φιλοσόφου Θεόφραστου, διαπρεπή μαθητή του Αριστοτέλη, στη μελέτη των καιρικών φαινομένων προβάλλει ο Guardian.
Στο δημοσίευμα του David Hambling επισημαίνεται, ειδικότερα, ότι ο Αριστοτέλης δημιούργησε μια θεωρία για τον καιρό στο βιβλίο του Μετεωρολογία, αλλά ο διάδοχός του Θεόφραστος προσπάθησε να δώσει καθοδήγηση σχετικά με την πρακτική πρόβλεψη του καιρού, γεγονός που τον κατέστησε, ίσως, τον πρώτο επίσημο μετεωρολόγο στα χρονικά.
Το βιβλίο του De signis που γράφτηκε τον τέταρτο αιώνα π.Χ., ήταν η πρώτη προσπάθεια να συγκεντρωθούν οι καιρικές γνώσεις σε έναν ενιαίο τόμο.
Μία από τις αρχές του Θεόφραστου ήταν ότι ο καιρός χωρίζεται σε συμπληρωματικά μισά, έτσι ώστε μια κατάσταση να ακολουθείται τυπικά από το αντίθετό της. Ως εκ τούτου, ένας υγρός χειμώνας προηγείται της ξηρής άνοιξης και ένας ξηρός Μάιος προηγείται ενός υγρού Ιουνίου.
Ο Θεόφραστος κατέγραψε επίσης δεκάδες σημάδια που υποδεικνύουν άνεμο, καταιγίδες, βροχή και άλλα καιρικά φαινόμενα. Μερικά είναι αρκετά προφανή, όπως η παρατήρηση ότι οι κεραυνοί συνοδεύονται από βροχή. Άλλοι είναι λιγότερο προφανή, όπως η εμφάνιση των γερανών την οποία θεώρησε αλάνθαστο σημάδι καλοκαιρίας.
Ο Θεόφραστος σπάνια εξηγεί τις υποτιθέμενες συνδέσεις μεταξύ των ζωδίων και του καιρού που προμηνύουν, και φυσικά πολλά από τα σημάδια του είναι αναξιόπιστα. Αλλά το De signis ήταν αρκετά αξιόπιστο ώστε να χρειαστούν περισσότερες από δύο χιλιετίες, μέχρι τον 18ο αιώνα, για να αναπτύξουν οι μετεωρολόγοι καλύτερες και πιο επιστημονικές μεθόδους από αυτές που καθόρισε εκείνος.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 10/5/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA