Επειδή οι αθεράπευτοι εχθροί του και άσπονδοι φίλοι του συνεχίζουν τον πόλεμο π.χ. Ο Κόμης υπάλληλος του Τσάρου, ο Υπουργός που δεν ήθελε την επανάσταση και (άκουσον άκουσον) έδιωξε κακήν κακώς τον Ξάνθο όταν πήγε να του προσφέρει την ηγεσία της Φιλικής, επιτρέψτε μου(που και που) μερικές αποκαλυπτικές, σύντομες αναφορές στην πολιτική και πολιτισμική ταυτότητα του Κυβερνήτη ,
«Η Βενετική πολιτεία εκυβέρνα τας επτά Νήσους με το σύστημα της διαφθοράς. Οι αντιπρόσωποι εκλέγοντο εκ της κλάσεως των ευγενών αρχόντων, ήτις ήτον η ευκαταφρονεστέρα, αμαθεστέρα και η μάλλον διεφθαρμένη δι’ ανηθικότητα και ελλεεινότητα. Η δύναμις ταύτης της κυβερνήσεως υφίστατο εις την επίβουλον τέχνην του να υποθάλπη τας προλήψεις της ευγενείας, και να βάλη αυτάς εις αντίταξιν προς τας αξιώσεις της δευτέρας κλάσεως και τα νόμιμα δικαιώματα του λαού. Τα χρήματα, τα οποία τοιούτοι αντιπρόσωποι εσώδευον εκ των δαπανών των κομμάτων, άτινα ήσαν εις έριδας αλλήλοις και αντιθέσεις ηθικάς κατά πόλεις και εις τα όπλα κατά τον αγρόν, επολλαπλασίαζον τα μέσα τοιαύτης ολεθρίας δυνάμεως, και αποκαθίστων συστηματικήν την ανηθικοποίησιν και διαφθοράν του τόπου. Η πολιτεία της Βενετίας εφοβείτο το έξοχον της φυσικής μεγαλοφυΐας του Έλληνος και επροσπάθει να το καταβάλη με την αμάθειαν. Η Βενετική Γερουσία ουδέποτε συνεχώρησεν να συστηθώσι σχολεία δημόσια εις ταύτας τας νήσους. Μόνον εις την πρωτεύουσαν και το πανεπιστήμιον Παταβύου οι ιθαγενείς των Επτανησίων έπρεπε να πορευθώσιν όπως εκπαιδευθώσι. Πλην μάλλον κατά προνόμιον Μακιαβελικόν ηδύναντο αυτοί να λάβωσι διπλώματα της επιστήμης του δικαίου και των άλλων σχολών, άνευ του να διατρέξωσι πρότερον τακτικήν τινά σπουδήν εν τω πανεπιστημίω. Τοιούτον είδος δεσποτισμού εφαρμοζόμενον καθ’ όλους τους κλάδους της Κυβερνητικής διαχειρίσεως των Ιονίων καθυπέβαλεν ανθρώπους και περιουσίαν εις την εξουσίαν ασθενείας και αμαθείας.»
Γιώργος Σκλαβούνος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ< 17.5.2015