Αγαπημένε σύντροφε Νικόλα, φεύγεις νωρίς. Φεύγεις και φτωχαίνει η γενιά μας, φεύγεις και, χωρίς υπερβολή, το κενό που αφήνεις δε συμπληρώνεται.
Από τα χρόνια του «Πολυτεχνείου» στην Πάτρα, όπου σπούδαζες, μέχρι και σήμερα δεν έπαψες να αγωνίζεσαι θαρραλέα για μια καλύτερη κοινωνία και μια ομορφότερη ζωή.
Στην Εκπαίδευση, στο Σχολείο τα πήγες πολύ καλά. Αντιγραφειοκρατικός, δημοκρατικός, συλλογικός, ουσιαστικός, αποτελεσματικός. Εκτίμηση από και προς τους συναδέλφους σου – έχουν να το λένε οι συνάδελφοι – φιλικός, πατρικός προς τους μαθητές σου.
Στην Κοινότητα του χωριού σου, στην Τοπική μας Κοινωνία δοτικός, δραστήριος, γενναιόδωρος και πάλι αποτελεσματικός. Όλοι σε θυμούνται με αγάπη.
Στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα συνειδητός, αυθεντικός, θερμός υπερασπιστής των «πιστεύω» σου. Χωρίς εφησυχασμούς, χωρίς «ταμπέλες», με υπερβάσεις. Σ’ ενδιέφερε η γόνιμη ενότητα, η σύνθεση. Δεν ξεχνώ τη στήριξή σου απέναντί μου στο δικό μου κομματικό πρόβλημα.
Στην Οικογένεια έδωσες μαζί με τη γυναίκα σου τη Μαρία τον καλύτερο εαυτό σου και καμάρωνες για το αποτέλεσμα.
Και τον τελευταίο καιρό με την αρρώστια σου πάλι έδωσες μάχη με πείσμα, υπομονή και επιμονή.
Νικόλα της καλοσύνης και της μαχητικότητας, Νικόλα της σεμνότητας και της αλληλεγγύης, Νικόλα της προσφοράς, φεύγεις, μα μένεις κοντά μας, δίπλα μας. Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν και σένα.
Αντίο, Νικόλα. Θα είσαι μαζί μας.
Πέτρος Πετράτος
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 11/6/2023 #ODUSSEIA #ODYSSEIA