Ὡς γνωστόν ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀπό τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας τῷ 325 μ.Χρ. ἑορτάζομεν τό Πάσχα τήν πρώτην Κυριακήν μετά ἢ κατά τήν Ἑαρινήν Πανσέληνον. Ὀνομάζεται δέ Ἑαρινή Πανσέληνος, ὃταν αὓτη λαμβάνει χώραν τήν 21ην Μαρτίου καί ἐντεῦθεν. Ἐάν δέ αὓτη (ἡ Πανσέληνος) εἶναι ἡμέραν Κυριακήν, τότε τό Πάσχα ἑορτάζεται τήν ἀμέσως ἑπομένην Κυριακήν.
Οἱ δέ Καθολικοί καί Προτεστάνται Χριστιανοί ὑπολογίζουσι τήν Κυριακήν τοῦ Πάσχα των, ἐξ ὃσων γνωρίζω, ἀπό τῆς καθιερώσεως τοῦ νέου Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου τῷ 1582 ὑπό τοῦ Πάπα Γρηγορίου ΙΓ΄ κατόπιν προτάσεως τῶν ἀστρονόμων Lilio καί Clavio. Ὁ δέ ὑπολογισμός γίνεται κατά πλέον περίπλοκον τρόπον λαμβάνων καί ἂλλας ἀστρονομικάς παραμέτρους ὑπ’ ὂψιν.
Αὐτή δέ ἡ διαφορά εἰς τόν καθορισμόν τοῦ Πάσχα ἒκτοτε ἰσχύει, δημιουργοῦσα οὓτω ἀκόμη μίαν διαφοράν εἰς τάς μεταξύ τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν διαφοράς. Ἀντιλαμβανόμενοι δέ οἱ Τάγοι τῶν τριῶν κυριῶν Ἐκκλησιῶν τήν πρακτικήν δυσκολίαν, τήν ὁποίαν δημιουργεῖ ἡ δημιουργουμένη διαφορά εἰς τούς πιστούς των διά τόν ὁρισμόν τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα καί ἐν τῇ προσπαθείᾳ των νά ἀπαλείψωσι τήν δημιουργουμένην σύγχυσιν εἰς τό ἀνάμεικτον σήμερον χριστιανικόν ποίμνιον λαμβάνοντες ὑπ’ ὂψιν, ὃτι εἰς πολλά μέρη τοῦ κόσμου ζῶσι σήμερον πολλοί ἀνάμεικτοι Χριστιανικοί πληθυσμοί, ἀπεφάσισαν ὃτι θά ἦτο ὀρθόν καί δίκαιον, ὃπως εἰς τούς τόπους αὐτούς ἑορτάζεται τό Πάσχα τήν ὁριζομένην ἡμέραν ὑπό τοῦ ὑπερισχύοντος εἰς τόν ἑκάστοτε τόπον Χριστιανικοῦ στοιχείου. Δηλ. ἐκεῖ ὃπου ὑπερισχύουσιν οἱ Ὀρθόδοξοι, ὃλοι νά ἑορτάζωσι κατά τόν ὀρθόδοξον ὑπολογισμόν καί ἐκεῖ ὃπου ὑπερισχύουσιν οἱ Καθολικοί κατά τόν καθολικόν. Ἡ διευθέτησις δέ αὓτη ἐθεωρήθη ὡς πολύ πρακτική καί δικαία καί ὀρθή.
Εἶναι ὃμως ἡ ἀπόφασις αὐτή δικαία καί ὀρθή; Προσωπικῶς δέν τήν θεωρῶ τοιαύτην. Ἲσως ἐφαρμοζομένη αὓτη κατά τά πρῶτα ἒτη νά ἱκανοποιῇ ὡς μία λύσις τούς κατά τόπους Χριστιανούς διαφόρων δογμάτων. Σύν τῷ χρόνῳ ὃμως αὐτή ἡ διευθέτησις γίνεται ἀντιληπτόν ὃτι κάθε ἂλλον πρακτική καί δικαία εἶναι διά τούς μειοψηφοῦντας Χριστιανούς τῶν μεγάλων δογμάτων, οἱ ὁποῖοι ὑστεροῦσι εἰς ἀριθμόν εὑρισκόμενοι καί κατοικοῦντες εἰς τήν ξένην. Διότι βλέπουσι καί βιώνουσιν ὃτι τό Πάσχα των δέν ἑορτάζεται κατά τόν πατροπαράδοτον δι’ αὐτούς τρόπον ὑπολογισμοῦ του, ὃπως θά τό ἑώρταζον εἰς τήν γενέτειραν χώραν των, ἀλλά διαπιστώνουσιν ὃτι πάντοτε πλέον τό Πάσχα των τό ἑορτάζουσι τήν ἡμέραν πού τό ἑορτάζει ἡ πλειονότης τῶν κατοίκων τῆς χώρας εἰς τήν ὁποίαν λόγῳ ἐργασίας, οἰκογενειακῶν ἢ ἂλλων λόγων οὗτοι παρεπιδημοῦσι καί ὡς ἐκ τούτου συμβαίνει νά ἀποτελῶσι δογματικήν μειονότητα, εἲτε αὐτοί εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ζῶσιν εἰς Καθολικάς/Προτεσταντικάς Χώρας, εἲτε ἀντιθέτως, Καθολικοί ἢ Προτεστάνται οἲτινες ζῶσιν εἰς Ὀρθοδόξους Χριστιανικάς χώρας.
Ὃμως τό τελετουργικόν αὐτό θέμα κατά τήν ταπεινήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, δύναται εὐκολώτατα νά διευθετηθῇ. Πῶς; Διά τῆς ἀποφάσεως τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, ὃπως ὃλοι οἱ Χριστιανοί συνεορτάζωσι τό Πάσχα των ΕΝΑΛΛΑΞ! Δηλ. τό ἓν ἒτος κατά τόν Ὀρθόδοξον τρόπον ὑπολογισμοῦ του καί τό ἑπόμενον ἒτος κατά τόν Καθολικόν/Προτεσταντικόν τρόπον κ.ο.κ. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι θά δίδωσι καί ἓν πολύ καλόν καί ἁπτόν παράδειγμα συμπνοίας καί ἀλληλοκατανοήσεως μεταξύ των καί ἀκόμη πρᾶγμα πολύ οὐσιῶδες ὃτι εἶναι ἀρρήκτως ἡνωμέναι ἒναντι τῶν ἐπιβουλευόντων ταύτας πολλαπλῶν ἒξωθεν ἐχθρῶν τῆς Χριστιανωσύνης.
Ἡ ὡς ἂνω εἰσήγησις γίνεται ὑπό τοῦ γράφοντος μέ καλήν πίστιν πρός καλυτέρευσιν τῆς σημερινῆς ὑπαρχούσης Χριστιανικῆς συγχύσεως διά τήν ἡμερομηνίαν τῆς Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα καί ἐπ’ οὐδενί λόγῳ διά νά εἰσαγάγῃ ὁ γράφων «καινά δαιμόνια» εἰς τά Ἐκκλησιαστικά θέματα.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 10/5/2022 #ODUSSEIA #ODYSSEIA