FERNANDO PESSOA: Magnificat

Πότε θα τελειώσει αυτό το δράμα χωρίς θέατρο,

ή αυτό το θέατρο χωρίς δράμα,

και θα γυρίσω σπίτι;

Πού; Πώς; Πότε;

Γάτα που με κοιτάς με τα μάτια της ζωής

ποιον έχεις στο βάθος τους;

Είναι αυτός! Είναι αυτός!

Αυτός θα διατάξει σαν τον Ιησού του Ναυή στήθι

ήλιε κι εγώ θα ξυπνήσω.

Και θα ‘ναι μέρα.

Χαμογέλασε, μες στον ύπνο σου, ψυχή μου!

Χαμογέλασε, ψυχή μου: θα ‘ναι μέρα!


Ποίημα από τον «Απόμαχο μηχανικό», στην έκδοση Fernando Pessoa, Τα ποιήματα του Αλβαρο ντε Κάμπος, επιλ.-εισ.-μτφρ.: Μαρία Παπαδήμα

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 30.5.2014, Poema