Ονειρευτήκαμε
ενα φεγγάρι στρογγυλό
κι όμως νά πού συνηθίσαμε
να σκαρφαλώνουμε στά βράχια
στό σκοτάδι τών καιρών.
Κι όλο συλλογιέμαι
γιατί νά πληγώνουν οι άνθρωποι.
Κι όλο συλλογιέμαι
γιατί νά μή μπορώ
χωρίς αυτούς να ζήσω.
Ζολιώ Λαδά Βαρβαρέσου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 8.5.2014