Περνούσε ποταμός κάτω απ’ το σπίτι κι όταν τη νύχτα κλείνανε τα μάτια κι έσβηνε “φου” η μητέρα το καντήλι, ακούγαμε βοές νερών πολλών, βόγγους των δέντρων που ξερίζωνε το ρέμα, κρωγμούς πουλιών που τρόμαζε ο αχός
Κι απόμακρα φωνές που μας καλούσαν από τη χώρα των λησμονημένων.
Ποίημα από τον τόμο Το ρόπτρο Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 8.4.2014, Poema
|