Βλέπων τήν ἂσχημον ἐξέλιξιν τῶν πολιτικῶν πραγμάτων εἰς Κύπρον μέ τήν Τουρκίαν νά θέτῃ θέμα «Δύο Κρατῶν» ἐν Κύπρῳ, ὁ γράφων τήν 13ην Δεκεμβρίου, 2020, παρέθεσεν ἀποσπάσματα ἂρθρου του, τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη εἰς τήν ΑΛΗΘΕΙΑ πρό 16 ἐτῶν, ἢτοι τήν 14/11/2004, ὑπό τόν τίτλον «Ὁ Μελλοντικός Κίνδυνος διά τήν Κύπρον» λόγῳ τῆς νέας τότε, μετά τό Δημοψήφισμα, ἀκολουθηθείσης πολιτικῆς ὑπό τῆς τότε Κυβερνήσεως. Τήν θέσιν αὐτήν ὑποστηρίζουσι ἀπό τινων ἐτῶν δυστυχῶς ὡρισμένοι Κύπριοι πολιτικοί.
Σήμερον παραθέτω κατωτέρω ἀποσπάσματα ἐξ ἑνός ἂλλου ἂρθρου τοῦ γράφοντος εἰς τήν ΑΛΗΘΕΙΑ, αὐτό πρό 14 ἐτῶν, ἢτοι ἡμερομηνίας 13/06/2006, ἐπί τῆς ἒκτοτε συνεχιζομένης πολιτικῆς ἀπόψεως, τῆς λύσεως τοῦ Κυπριακοῦ ἐκτός τοῦ πλαισίου τῆς Διζωνικῆς Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας. Ἒγραφον τότε:
«Τούς τελευταίους καιρούς ἀκούομεν πολύ συχνά νά ἐκφράζωνται ἐκ μέρους Κυπρίων ἀπόψεις, αἱ ὁποῖαι, ὡς πιστεύουσι, δύνανται νά ἀποτελέσωσι βάσιν λύσεως τοῦ προβλήματός μας παρακάμπτοντες ἐν πολλοῖς τό ὑπό τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν προταθέν σχέδιον τῆς Διζωνικῆς Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας.
Ὃμως εἰς μίαν τοιαύτην ἐξέλιξιν τῆς Δημιουργίας «Δύο Κρατῶν» εἰς Κύπρον, ἢτοι διά τῆς Διχοτομήσεως (Taksim) τῆς Κύπρου, τό κατεχόμενον Τουρκικόν Τμῆμα τῆς Νήσου θά ἀφεθῇ ἐλεύθερον καί ἀνεξέλεγκτον λόγῳ τοῦ προτεινομένου ἐπισήμου χωρισμοῦ της εἰς δύο ἀνεξαρτήτους ὀντότητας – Κράτη, τά ὁποῖα δυστυχῶς κάποιοι ἐξ ἡμῶν ὁραματίζονται. Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ὃμως τό κατεχόμενον Τμῆμα θά ἀποκτήση τήν ἰδικήν του ἀνεξάρτητον ὑπόστασιν, ἀνάπτυξιν καί δυναμικήν, ὁπότε θά ἠδύνατο κάλλιστα εἰς μίαν κατάλληλον μελλοντικήν περίστασιν καί χρόνον καί ἐκμεταλλευόμενον διεθνεῖς συγκυρίας καί τῇ ὑποδείξει, ἤ ἐάν θέλωμεν τῇ ἐπιβολῇ ἐπ’ αὐτοῦ τῆς θελήσεως τῆς “μητρός” του μεγάλης Τουρκίας τῶν 70.000.000, νά κηρύξῃ διά τῆς Βουλῆς του τήν οἰκειοθελῆ ἕνωσιν, προσάρτησιν καί προσχώρησίν του εἰς τήν Τουρκίαν, ὁπότε θά εὑρεθῇ ἡ Τουρκία αὐτομάτως νά κατέχη ἐπισήμως πλέον τοῦ 1/3 τοῦ Κυπριακοῦ ἐδάφους τῆς Νήσου καί ἒχουσα ἂμεσα σύνορα μέ τήν Κυπριακήν Δημοκρατίαν.
Εἰς μίαν τοιαύτην περίπτωσιν, καί ἐδῶ ἔγκειται ὁ μέγιστος κίνδυνος, οὐδείς Εὐρωπαϊκός ἤ Διεθνής Ὀργανισμός ἤ μεμονομένη Χώρα θά ἠδύνατο νά θεωρήση τοῦτο ὡς οἱασδήποτε μορφῆς ἐπέμβασιν εἰς μίαν “ξένην” χώραν, διότι ἁπλούστατα οὐδείς θά ἦτο διατεθειμένος νά ἀντιταχθῆ εἰς τήν ἕνωσιν δύο ἀνεξαρτήτων, ὁμογλώσσων καί ὁμοθρήσκων Τουρκικῶν λαῶν. Οὔτε καί ἡμεῖς ὡς Κυπριακή Δημοκρατία θά δυνηθῶμεν, πιστεύω, νά ἐπέμβωμεν δυναμικῶς, δηλ. στρατιωτικῶς, διά νά ἀναστείλωμεν καί ἀνατρέψωμεν αὐτήν τήν δυσμενῆ διά τήν Κύπρον ἐξέλιξιν, οὔτε, πιστεύω, καί ἡ Ἑλλάς θά θελήση νά ἐμπλακῇ εἰς στρατιωτικήν ἀναμέτρησιν μέ τήν Τουρκίαν ἐφ’ ἑνός τοιούτου θέματος, πολύ περισσότερον πού τήν ἀρχικήν διαμελιστικήν διαφοροποίησιν τῆς Κύπρου δυστυχῶς θά ἤμεθα ἡμεῖς, ἡ Ἑλληνοκυπριακή πλευρά, πού τήν ἐζητήσαμεν ἐγκαταλείψαντες τήν λύσιν τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, δηλ. τήν τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας.
Θά ἒπρεπε λοιπόν, εἶμαι τῆς γνώμης, νά θεωρῶμεν ἑαυτούς πολύ τυχερούς, πού καί ἡ Εὐρωπαϊκή καί παγκόσμιος Κοινωνία ἐδέχθη καί ἐνέκρινε διά τήν Κύπρον ὡς μόνον δυνατόν καί βιώσιμον πολίτευμα μετά τά τετελεσμένα τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς, ὃτι δηλ. τό μόνον πολίτευμα πού ὑπάρχει πλέον διά τήν Κύπρον ὑπό τάς νέας καταστάσεις καί τό ὁποῖον θά διετήρει τήν Ἀνεξαρτησίαν τῆς Νήσου, εἶναι τό πολίτευμα τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας καί μέ ὅρους οἱ ὁποῖοι θά ἀπέκλειον οἱανδήποτε μελλοντικήν ἀλλοίωσιν καί διάσπασιν τῶν μερῶν ταύτης.
Πιστεύω ὅτι τοῦτο ἦτο μία πολύ μεγάλη ἐπιτυχία καί μέγιστον ἐπίτευγμα τῶν προτέρων Κυβερνήσεων ὡς καί τῆς Ἑλληνικῆς καί Κυπριακῆς Διπλωματίας, ἡ ὁποία κατώρθωσε νά διέλθῃ τόσον ἐπιτυχῶς διά μέσου τῶν πολύ τρικυμιωδῶν καί ἀβεβαίων δημιουργηθεισῶν Συμπληγάδων καί νά ἐπιτύχῃ μίαν τοιαύτην δυνατότητα λύσεως, ἡ ὁποία θά διετήρει τήν ἑνότητα καί ὀντότητα τῆς Κύπρου.
Δυστυχῶς ὁ λαός, ὁ πάντοτε τελευταῖος πληροφορούμενος καί πάντοτε παρασυρόμενος, δέν ἀντελήφθη τό ἐπίτευγμα αὐτό τῆς Διπλωματίας μας, ἣτις κατέστησε διεθνῶς ἀποδεκτήν τήν Διζωνικήν Δικοινοτικήν Ὁμοσπονδίαν, καί ἒτσι ἀπώλεσε μίαν ἐξαιρετικήν ἱστορικήν εὐκαιρίαν νά ἐξασφαλίσῃ διά Διεθνοῦς ἐπισήμου καί ἱστορικῆς ἀναγνωρίσεως τήν ἑνότητα καί ὀντότητα τῆς χώρας του τῷ 2004.
Ἀναφέροντες τά ἀνωτέρω πρέπει ταὐτοχρόνως νά διερωτηθῶμεν καί νά προβληματισθῶμεν, ἐάν μέ τάς ἀσαφεῖς καί ἀορίστους ἀπαιτήσεις κάποιων διά λύσιν «Δύο Κρατῶν», μήπως δέν διευκολύνομεν καί εἰς τήν πραγματικότητα ὠθοῦμεν ἡμεῖς οἱ ἴδιοι τά πράγματα πρός ἐφαρμογήν εἰς τήν Κύπρον τῆς λύσεως τῶν Δύο Κρατῶν, δηλ. τῆς δημιουργίας εἰς πρῶτον στάδιον δύο ἀνεξαρτήτων κρατῶν, ἂλλως τῆς κατ’ἐπίσημον τρόπον Διχοτομήσεως (Taksim) τῆς Νήσου μας; Διενοήθημεν ποτέ, ὅτι μήπως ἐδῶ εἶναι πού μᾶς στήνονται αἱ Τουρκικαί παγίδες καί δέν τάς ἀντιλαμβανόμεθα, ἀλλά ἡμεῖς οἱ ἴδιοι ἀθελήτως πίπτομεν ἐντός αὐτῶν καί μάλιστα τάς προωθοῦμεν πρός ἐφαρμογήν των;»
Τό συνεχιζόμενον Μοιραῖον Λάθος κάποιων Ἑλληνοκυπρίων:
Ἂς ῥίψωμεν τώρα ἀπό τοῦ σημείου πού ἒχομεν φθάσει σήμερον καί πάλιν ἓν βλέμμα εἰς τό προσεχές μέλλον μας, διά νά ἀντιληφθῶμεν εὐκρινέστερον τό μοιραῖον λάθος, τό ὁποῖον διαπράττεται ἐκ τῆς πολιτικῆς θέσεως κάποιων διά λύσιν «Δύο Κρατῶν» και ὂχι τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας.
Τό λάθος, κατά τήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, ἒγκειται εἰς τό ἑξῆς: Τό ὃτι πιστεύουσιν οἱ ὑποστηρίζοντες τά Δύο Κράτη, ὃτι μέ τό νά ὑπάρξωσι δύο ξεχωριστά Κράτη εἰς Κύπρον, δηλ. «ἡμεῖς ἀπ’ ἐδῶ καί ἐκεῖνοι ἀπ’ ἐκεῖ», ἢτοι Διχοτόμησις (Taksim), ὃτι τά κακά μας θά τελειώσωσιν ἐδῶ καί ἒτσι θά λυθῇ τό πρόβλημα τῆς Κύπρου! Τήν θεωρῶ πολύ ἁπλουστευμένην ἀλλά καί ἐπικίνδυνον τήν θέσιν αὐτήν. Διότι λαμβάνεται ὡς δεδομένον ὃτι ἒχομεν νά κάνωμεν μέ ἓν ἀξιόπιστον καί ἀξιοπρεπές Εὐρωπαϊκόν Κράτος καί ἓνα σοβαρόν γείτονα, ὃστις σέβεται τάς Συμφωνίας του! Ὃτι δηλ. ἡ Τουρκία εἶναι Κράτος αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου πολιτικῆς ἐντιμότητος!
Τούς συγκατοίκους μας, τούς γνησίους καί μετριοπαθεῖς Τουρκοκυπρίους, οἳτινες ἒχουσι εἰς μέγα βαθμόν παρ’ ὃλον τόν ἐξισλαμισμόν των τάς ἰδίας καταβολάς καί πεποιθήσεις μέ ἡμᾶς, (πλήν τῶν ἐχόντων μογγολικά χαρακτηριστικά), δυνάμεθα νά θεωρῶμεν ἀξιοπίστους εἰς τά λεγόμενα καί τάς δεσμεύσεις των, διότι καί αὐτοί πονοῦσιν, ὡς ἡμεῖς, τόν τόπον των καί τήν ἀνεξαρτησίαν των. Ἀλλά δυστυχῶς ὃμως αὐτοί οἱ μετριοπαθεῖς Τουρκοκύπριοι ἀπό τάς τελευταίας ἐκλογάς των καί ἐντεῦθεν δέν διευθύνουσι πλέον τά πράγματα εἰς Κύπρον, ἀλλά εἶναι πλέον ὁλοφάνερα ἡ Τουρκία, ἣτις ἐλέγχει καί διευθύνει τά τῆς Κύπρου, διά τῶν πειθηνίων ἐδῶ ὀργάνων της, δηλ. τῶν ἐκ Τουρκίας ἐποίκων, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς ὑπερεκέρασαν καί ὑπερεφαλάγγισαν τούς γηγενεῖς Τουρκοκυπρίους. Οἱ ἒποικοι, ὡς ὃλοι καλῶς γνωρίζομεν, εἶναι τώρα δυστυχῶς πολύ περισσότεροι τῶν γνησίων Τουρκοκυπρίων καί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἐκλέγουσι τώρα τούς ἡγέτας των εἰς Κύπρον.
Ὃσον ἀφορᾷ τώρα τήν Τουρκίαν, αὓτη ἀπέδειξε καί ἀποδεικνύει καθημερινῶς ὃτι δέν ἀποτελεῖ δεῖγμα τῶν ἐμπνεομένων ὑπό τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ Κρατῶν, ἀφοῦ οἱ Τοῦρκοι δέν σέβονται τίποτε, οὒτε τάς δεσμεύσεις καί ὑπογραφής των οὒτε καί τάς ὑποχρεώσεις των, τάς ὁποίας ὑπογράφουσι. Γνωρίζομεν ἐπίσης πολύ καλῶς ὃτι ἡ Τουρκία προχωρεῖ πλέον ἀπροκαλύπτως καί ῥαγδαίως, ὃπως ἑδραιώσῃ πλήρως τήν κατοχήν καί προσάρτησιν τοῦ Βορείου Τμήματος τῆς Κύπρου. Εἶναι δέ ἡλίου φαεινότερον, ὃτι ὁ ἀπώτερος σκοπός της, εὐκαιρίας δοθείσης, καί δι’ αὐτό νά μή τῆς δίδωμεν ἡμεῖς τάς εὐκαιρίας, εἶναι ἡ προσάρτησις καί ἡμῶν, τῶν Ἑλληνοκυπρίων τῆς Ἐλευθέρας Κύπρου ὑπό τήν κατοχήν καί τό ἃρμα της. Ὁ μελλοντικός κίνδυνος εἶναι μέγιστος! Δι’ αὐτό εἶναι ἀναμενόμενον καί νά μήν αὐταπατώμεθα, ὃτι εἰς τά λεγόμενα «σύνορα», πού θά ἒχωσι τά «Δύο Κράτη» εἰς Κύπρον, αὐτά δέν θά εἶναι καθόλου ἣσυχα σύνορα. Αὓτη θά δημιουργῇ διαρκῶς ἐπεισόδια, ἐνόπλους ἀψιμαχίας καί προστριβάς εἰς τά «σύνορα» τῶν Δύο Κρατῶν, ἐάν, ὃ μή γένοιτο, ἢθελεν ἐπιβληθῇ ἡ προτεινομένη σήμερον ἀνερυθριάστως θέσις τῶν Ἐρντογάν/Τσαβούσογλου καί τοῦ ἐδῶ πράκτορός των Τατάρ περί Δύο Κρατῶν.
Πρέπει νά ἀναμένωμεν ὃτι τά μικροπροβλήματα εἰς τά «σύνορα», τά ὁποῖα μᾶς δημιουργεῖ ἡ Τουρκία εἰς τήν νεκράν ζώνην κατά διαστήματα, τώρα θά γίνωνται πολύ ἐντόνως καί ἐπί καθημερινῆς βάσεως, πιθανόν καί μέ ἀνταλλαγήν πραγματικῶν πυρῶν… Δέν γνωρίζομεν οἱ Κύπριοι, ὃτι ἡ Τουρκία δέν σέβεται οὒτε Συμφωνίας οὒτε Συνθήκας; Ἡ Χώρα αὐτή δέν ἀναγνωρίζει τήν Συνθήκην τῆς Λωζάνης. Οὒτε καί τάς ἂλλας Συνθήκας πού ὑπέγραψε καί εὑρίσκει αἲφνης ὃτι δέν τῆς συμφέρουσι. Δέν ἀναγνωρίζει τό συμφωνηθεν καθεστώς ὑπό τῆς χώρας της διά τήν Τουρκικήν μειονότητα εἰς τήν Θράκην. Δέν ἀναγνωρίζει τά διεθνῶς ἀνεγνωρισμένα 12 μίλια αἰγιαλίτιδος ζώνης τῶν γειτόνων της (Ἑλλάδος καί Κύπρου), δέν ἀναγνωρίζει τάς ΑΟΖ, δέν ἀναγνωρίζει τά Διεθνῆ Ψηφίσματα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν περί Ἀμμοχώστου, δέν ἀναγνωρίζει τά σύνορα της μέ τήν Συρίαν καί τό Ἰράκ. Εἰσέβαλε τεχνηέντως εἰς τήν Λιβύην καί τό Ναγκόρνο Καραμπάχ θέτουσα ταύτα ὑπό τόν ἒλεγχόν της. Καί αὐτό τό πανίσχυρον ΝΑΤΟ τό ἐπρόδωσε μέ τούς S-400, παρ’ ὃλον ὃτι ἦτο ἰσχυρόν μέλος του. Ὡς γάγγραινα καί ἒκζεμα ἁπλώνει τούς μολυσμένους πλοκάμους της πρός ὃλας τάς γειτονικάς πρός αὐτήν κατευθύνσεις. Θά εἶναι μεγίστη ἀφέλεια καί πλάνη ἐκ μέρους μας νά πιστεύωμεν, ὃτι αὓτη θά σεβασθῇ τά «σύνορα» τοῦ μικροκόσμου τῶν δύο κρατιδίων εἰς τήν Κύπρον! Καί διαπιστώθη ἀκόμη προσφάτως μίαν φοράν, ὃτι ὃταν αὓτη τόσον ἀναιδῶς διαπράττει τάς ἀνόμους ἐνεργείας της, οὐδείς δυνατός ἒρχεται πρός βοήθειαν τοῦ πληττομένου ἀδυνατοτέρου, πλήν τῆς λεκτικῆς ὑπερασπίσως τούτου!
Εἰς τήν Τουρκίαν μέ τάς ἀπειραρίθμους παραβιάσεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου καί τῶν Συμφωνιῶν πού ὑπογράφει, οὐδείς σώφρων πολιτικός καί πολίτης δύναται νά τῆς ἒχῃ ἐμπιστοσύνην, ὃτι αὓτη θά τάς τηρῇ. Καί αὐτήν ἀκόμη τήν Διζωνικήν, Δικοινοτικήν Ὁμοσπονδίαν, τήν ὁποίαν ἀπεδέχθη ὁ σκληροτράχηλος καί ἂκαμπτος Τουρκοκύπριος ἱκανός πολιτικός ἐν Κύπρῳ, ὁ Ραούφ Ντενκτάς, ὑπογράψας μάλιστα τήν συμφωνίαν τῆς Διζωνικῆς Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας δύο φοράς, καί ἐπί Προέδρου Ἀρχιεπ. Μακαρίου Γ΄ καί ἐπί Προέδρου Σπύρου Κυπριανοῦ, ἒρχεται σήμερον ἀνερυθριάστως νά τήν καταστρατηγήσῃ καί νά ζητῇ ἡ Τουρκία, διά τοῦ ἐν Κύπρῳ πράκτορος ἡγετίσκου της Τατάρ, Δύο Κράτη, δηλ. Διχοτόμησιν, διά τούς ἐπακριβῶς ἐξηγηθέντας ἢδη λόγους.
Ὃμως εἶναι ἐκπληκτικόν νά ὑπάρχωσι Κύπριοι πολιτικοί καί ἂλλοι, πού νά μήν εἶναι εἰς θέσιν νά διαβλέψωσι τούς ἀνωτέρω ἐπικρεμαμένους ἐπί τῶν κεφαλῶν μας θανασίμους κινδύνους καί ἐξελίξεις, τόσον διά τούς Ἓλληνας τῆς Κύπρου ὃσον καί διά τούς γνησίους Τουρκοκυπρίους τῆς Νήσου. Δέν βλέπουσι τί γίνεται καθημερινῶς τά τελευταῖα ἒτη εἰς τόν ἐναέριον καί θαλάσσιον χῶρον τῆς Ἑλλάδος καί τάς ἐπακολούθους Ἑλληνικάς ἀναχαιτίσεις τῶν Τουρκικῶν ἀεροπλάνων καί πλοίων ὑπό τῆς θρυλικῆς ἀεροπορίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἐνδόξου Ἑλληνικοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ; Δέν ἐπληροφορήθησαν οἱ πολιτικοί αὐτοί τήν εἰς ξηράν ἀπόπειραν τῶν Τούρκων νά παραβιάσωσι καί αὐτά τά ὑφιστάμενα σύνορα διά Διεθνοῦς Συμφωνίας καί Συνθήκης εἰς τόν Ἓβρον, εὐτυχῶς ὃμως ἡ Ἑλληνική γενναιότης ἀπέτρεψε τοῦτο, δίδουσα ἰσχυρόν μάθημα εἰς τούς ἐπιδρομεῖς; Εἰς ποῖα πελάγη ἀμεριμνησίας πλέουσι τινές τῶν ἰδικῶν μας πολιτικῶν.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω συνάγεται ὃτι ἡ μόνη λύσις διά μίαν Ἀνεξάρτητον Κύπρον εἶναι ἡ σθεναρά ἐμμονή μας εἰς τήν ἀνεξάρτητον διεθνῆ ὀντότητα τῆς Νήσου Κύπρου, ἣτις καί μᾶς προσεφέρθη ἐπανειλημμένως ὑπό τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ἢτοι τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας. Εἰς αὐτήν πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νά ἐπιμένωμεν καί νά μήν ἐπιτραπῇ νά περάσῃ ἡ νέα θέσις τῶν νέο-λύκων Erdogan-Τσαβούσογλου-Tatar. Ἐξήγησα, πιστεύω, ἀνωτέρω πλήρως καί εἰς βάθος εἰς τί ἀποβλέπει ἡ νέα Τουρκική θέσις τῶν Δύο Κρατῶν. Ἐάν ἐπιτύχῃ αὐτό ἡ Τουρκία, θά εἶναι ἡ τελευταία πρᾶξις τοῦ δράματός μας, ἂνευ οὐδεμιᾶς πλέον ἐλπίδος οἱασδήποτε δικαίας δι’ ἡμᾶς λύσεως τοῦ προβλήματός μας, καθώς θά ἀνοίξῃ διάπλατα ἡ ὁδός τῆς πλήρους Τουρκοποιήσεως τῆς Νήσου μας καί ἡμῶν τῶν ἰδίων!
Ὀφείλουσι, πιστεύω, καί τά Ἡνωμένα Ἒθνη καί ὁ Γεν. Γραμματεύς των Ἀντόνιο Γκουτέρες ἀπό τῆς πλευρᾶς των τόσον κατά τάς προκαταρκτικάς συναντήσεις τῆς Κας Λούτ ὃσον καί κατά τήν σχεδιαζομένην ἐπί θύραις συνάντησιν διά τό Κυπριακόν νά ἐγκαταλείψωσι τήν συνήθη ἀπαθῆ στάσιν των ἒναντι τῶν Τουρκικῶν παραλογισμῶν μεγαλομανίας καί νά ἐπαναφέρωσι μέ μεγάλην αὐστηρότητα καί ἀναντίρρητον ἐπιμονήν τήν Τουρκίαν εἰς τήν Διεθνῆ Τάξιν. Αὐτό ἀναμένουσι οἱ σοβαροί ἂνθρωποι ἀπό ἓνα σοβαρόν Διεθνῆ Ὀργανισμόν!
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 10/1/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIA