Σκοπός αυτών, των θλιβερών, αποκαλύψεων δεν είναι να αμαυρώσουμε την μνήμη των αντιπάλων του Καποδίστρια Σκοπός μας είναι να πάρουμε το καλύτερο δυνατό μάθημα και από τις αδυναμίες του 21. Να αναγνωρίσουμε την ανάγκη Εθνικής Συλλογικής Ηγεσίας, να θεμελιώσουμε την αναγνώριση της ανάγκης ενός «Εθνοενωτικου Συλλογικου Νου». Να καταδείξουμε τις καταστροφικές συνέπειες για το 21 και την πορεία του από την ανυπαρξία τόσο στρατιωτικής οσο και πολιτικής ηγεσίας στον Επαναστατικό Αγώνα. Σκοπός είναι να καταδείξουμε τα τραγικά αποτελέσματα της αντίληψης ότι πολιτική είναι η εξόντωση ηθική η και φυσική, του αντιπάλου.
Η μέχρι και την έλευση του Καποδίστρια ανυπαρξία, ενιαίας στρατιωτικής, και πολιτικής ηγεσίας, αποτελεί τραγική πραγματικότητα που δεν την αναδεικνύει η κατεστημένη ιστορία.
Η άρνηση των Μαυρομιχαλέων Κουντουριώτηδων, του Μαυροκορδάτου του Κωλέττη, του Νέγρη, να αναγνωρίσουν τον Δημήτριο Υψηλάντη , τόσο ως πολεμικό όσο και ως πολιτικό αρχηγό των επαναστατικών δυνάμεων παρα το γεγονός ότι ήλθε στην Πελοπόννησο ως εκπρόσωπο της Αρχής της Φιλικής Εταιρείας, είχε τραγικές συνέπειες.
Η αδυναμία τους να συγκροτήσουν μια αποδεκτή ,έστω και από αυτούς τους ίδιους, ενιαία πολιτική ηγεσία, η επιμονή όλων των ανώτερω να μην επιτρέψουν την δημιουργία μιας ενιαίας και αποδεκτής «στρατιωτικής ηγεσίας του αγώνα» η επιμονή τους να περιθωριοποιήσουν και ενίοτε να εξοντώσουν τον Κολοκοτρώνη για να μην καταστεί πόλος εξουσίας, ειχε τραγικές επιπτώσεις όχι μόνον στην διεξαγωγή του αγώνα αλλά και στο φρόνημα και στην πίστη του λαού στον Αγώνα.
Αυτές οι πραχτικές οδήγησαν σε μια ακόμα μαύρη πτυχή του 21, το προσκύνημα στον Μοριά. Σε αυτή την πτυχή έχουμε χρέος να επανέλθουμε. Εχουμε χρέος να επανέλθουμε γιατι όταν ο Μοριάς έφτασε στο σημείο του μαζικού προσκυνήματος, ούτε και τοτε βρήκαν τρόπο να ομονοήσουν στην αντιμετώπιση αυτού του ύψιστου και εξευτελιστικού κινδύνου.
Αξίζει λοιπόν να δούμε και της μαύρες πτυχές του 21.Αξίζει να δούμε πως οδηγηθήκαμε σε μια Επανάσταση χωρίς στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Αυτή είναι η κατάσταση μετά την Φυλάκιση του Υψηλάντη και μεχρι την έλευση του Καποδίστρια.
Η αποκαλούμενη «Συνταγματική Αντιπολίτευση στον Καποδίστρια» εχει δωσει εξετασεις πολύ πριν την ελευση του.
Με τις Περίφημες 3 Συνελεύσεις του Μεσολογγίου-Δυτικής Χέρσου Ελλάδος, υπο τον Μαυροκορδάτο,15/11/1821,την Συνέλευση των Σαλώνων υπο τον Νέγρη, σε συνεννόηση με τον Μαυκορδάτο,20/11/1821 και των την Συνελευση των Καλτετζών υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη δημιούργησα ουσιαστικά 3 ανεξάρτητες μεταξύ τους πολιτικές ηγεσίες,3 αυτόνομες περιοχές με δικούς τους καταστατικούς χάρτες. Περιθωριοποίησαν πλήρως τον Υψηλάντη και ότι αυτός εκπροσωπούσε.
Αυτός ο κατακερματισμός ουσιαστικά συνεχίζεται και βαθαίνει μέχρι την Έλευση του Καποδίστρια. Οι δυνάμεις οι υπεύθυνες αυτού του καταστροφικού για την επανάσταση και τον Ελληνισμό είναι οι δυνάμεις που στην συνέχεια θα αντιπολιτευτούν τον Καποδίστρια, .
Ας πάρουμε ένα δείγμα του τρόπου που λειτούργησαν αυτές οι δυνάμεις . Ας δούμε την καταγγελία του Κολοκοτρώνη με την υπόσχεση να επανέλθουμε και με άλλες καταγγελίες «ομάδων οπλαρχηγών» η και μεγάλων μορφών της Φιλικής όπως ο Διονύσιος Ρώμας.
Η αποτυχία για την κατάληψη της Τριπολιτσάς ….
…. «Ο Κολοκοτρώνης, είχε μάθει από αιχμαλώτους Αραπάδες, ότι ο Ιμπραΐμ, εσχεδίαζε να διασχίσει την Ηλεία και να περάσει να πολιορκήσει το Μεσολόγγι. Γι’ αυτό, έστειλε στην κυβέρνηση, δύο γράμματα και της συνιστούσε να στείλει τον ίδιον, ή όποιον άλλον ήθελε στη Γαστούνη, να πάρουν τις άφθονες ζωοτροφές, που ήσαν εκεί συγκεντρωμένες και να τις μεταφέρουν στο Μεσολόγγι, που έτσι θα το εξασφάλιζαν από τον κίνδυνο της πείνας. Αλλά η κυβέρνηση αδιαφόρησε, αν και ο Κολοκοτρώνης, την είχε ειδοποιήσει έγκαιρα (20 ημέρες πριν). Το αποτέλεσμα ήταν να λεηλατήσει και να ερημώσει συστηματικά ο Ιμπραΐμ την Ηλεία, να αιχμαλωτίσει χιλιάδες γυναικόπαιδα και να πάρει αυτός τ’ άφθονα τρόφιμα. Κατόπιν, έφτανε ήσυχος στον Ψαθόπυργο, να περάσει στο Μεσολόγγι.
Την απουσία του Ιμπραΐμ, από την Τρίπολη, επωφελήθηκαν οι Αρβανίτες που ήσαν εκεί κι εμήνυσαν στον Κολοκοτρώνη, να τον βοηθήσουν να καταλάβει την Τρίπολη και σ’ αντάλλαγμα να τους εξασφαλίσει την ακίνδυνη αναχώρηση στην πατρίδα τους. Ο Κολοκοτρώνης, συνεννοήθηκε με την κυβέρνηση στο Ναύπλιο (με τον υπουργό Πολέμου, Α. Μεταξά), που του υποσχέθηκε να του χορηγήσει τα μέσα. Κι άρχισε να συγκεντρώνει στρατό στον Αχλαδόκαμπο, σχεδιάζοντας αιφνιδιαστική επίθεση για την κατάληψη της Τριπολιτσάς. Ενώ όμως, έκανε τις ετοιμασίες του η κυβερνητική εφημερίδα «Φίλος του Νόμου» της Ύδρας «ακούοντας (όπως διηγιέται ο Κολοκοτρώνης), ότι μου στέλνουν ζαϊρέδες δια την Τριπολιτσά-δια το ρεσάλτο-το έβαλαν σταις εφημερίδες και έλεγαν ότι ο γενικός αρχηγός εσυμφώνησε με την κυβέρνησιν να του δώσει ζαϊρέ και πολεμοφόδια να ρεσαλτάρη την Τριπολιτσά και οι εφημερίδες εξεδόθηκαν πριν ετοιμασθώ. Τέτοια μυστικότητα είχαν, έδιναν είδησιν του εχθρού».
Ο Κολοκοτρώνης, θεωρούσε υπεύθυνη την κυβέρνηση για την αποτυχία του στην Τρίπολη, αφού η εφημερίδα της «Φίλος του Νόμου», επρόδωσε τα σχέδιά του στους Τούρκους, με το σκοπό ν’ αποτύχει και να τον δυσφημίσει έπειτα. Και ότι η κυβέρνηση επιδίωκε την αποτυχία του, το επίστευε και ο Δ. Ρώμας, γράφοντας για την αθλιότητα των εσωτερικών πραγμάτων στον Α. Μεταξά: «… Ετέρωθεν ο Κωλέτης, αντέπραττε κατά του Κουντουριώτου κατά τας πρώτας εισβολάς των Αιγυπτίων, έπειτα ο πρώτος ενωθείς μετά του δευτέρου, αντέπραξαν κατά του Κολοκοτρώνη, εις τας πεδιάδας της Καρυταίνης και επί των ορέων της Τριπόλεως, διότι ήτο βαρύ δι’ αυτούς, ότι ούτος μόνος θα κατήγεν ενδόξους νίκας».[1] Ο Κουντουριώτης μάλιστα, έπειτ’ από τη γενική κατακραυγή εναντίον του, επειδή φοβόταν μήπως τον ανατρέψουν, απαγόρεψε την είσοδο στρατιωτικών στο Ναύπλιο»(Τάκης Σταματόπουλος Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ τομ Γ!)…
[1] «Αρχ. Δ. Ρώμα», τ.Β’, σ.82 (έγγρ. Π.Κ. Ρώμα).Â
Γιώργος Σκλαβούνος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 2/9/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂ