Ἂνθιμος Νικομηδείας, Ἃγιος Ἀντίπας, Ἃγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, Ἁγία Βαρβάρα ἡ Μεγαλομάρτυς, Ἃγιος Γεώργιος, Ἃγ. Γρηγόριος Ναζιανζηνός ὁ Θεολόγος, ἡ Ἁγία Ἑλένη, Ἁγία Θεοδώρα, Ἁγία Λυδία ἡ Φιλιππησία, ὁ Μέγας Βασίλειος ἐκ Καισαρείας, Ἃγιος Μάμας, ἡ Ἁγία Μαρίνα, ὁ Ἃγιος Νικόλαος, Ἃγιος Παντελεήμων, Ἃγιος Παρθένιος, Ἃγιος Πολύκαρπος Σμύρνης, Ἃγιος Προκόπιος, Ἃγιος Σάββας ὁ Ἡγιασμένος, Ἃγιος Τιμόθεος ἐπίσκοπος Προύσης, Ἃγιος Χαράλαμπος, Ἃγιος Χρυσόστομος Σμύρνης καί πλεῖστοι ἂλλοι ἃγιοι, πού δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναφερθῶσιν ὃλοι ἐδῶ.
Ὃταν τόν 15ον αἰῶνα τά βαρβαρικά Τουρκο-Μογγολικά στίφη, ὡς ἀκατάσχετον παλιρροϊκόν κῦμα, εἰσέβαλον εἰς τήν Μικράν Ἀσίαν καταλαμβάνοντα ἐξαπίνης καί διά τῶν βαρβάρων μεθόδων των τήν μίαν μετά τήν ἂλλην τάς Ἑλληνικάς περιοχάς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, γνωρίζουσιν οἱ πάντες καλῶς, ὃτι αἱ καταληφθεῖσαι περιοχαί κατῳκοῦντο ὑπό ἐξηυγενισμένων Ἑλληνικῶν Χριστιανικῶν πληθυσμῶν, τούς ὁποίους οἱ ἂγριοι κατακτηταί των ἐξηνάγκασαν νά ἀλλάξωσι καί τήν θρησκείαν καί τήν γλῶσσάν των, εἰς τήν κυριολεξίαν «διά πυρός καί σιδήρου», μέ τούς μόνους τρόπους, τούς ὁποίους ἐγνώριζον, ἢτοι μέ σφαγάς, ἀποκεφαλισμούς, βιασμούς γυναικοπαίδων, ἐφαρμόζοντες ὡς ἀποτρόπαιον «χόμπυ» των τάς γενοκτονίας, αἱ ὁποῖαι ἒκτοτε τούς κατατρέχουσι νυχθημερόν ὡς φαντάσματα μέχρι τήν σήμερον. Ὡς ἐκ τῶν ἀνωτέρων διά νά ἀποφύγωσιν οἱ ἐναπομείναντες κάτοικοι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τόν ἀφανισμόν, τάς ἐκτελέσεις καί τάς ἁρπαγάς τῶν περιουσιῶν των ἐξηναγκάζοντο βιαίως νά ἀλλαξοπιστήσωσιν.
Δι’ αὐτό, θεωρῶ, ὃτι εἶναι πολύ λανθασμένη ἡ ἐπικρατοῦσα ἐντύπωσις ὃτι ἡ Μικρά Ἀσία ἀπαρτίζεται σήμερον ἀποκλειστικῶς ἀπό τά τότε εἰσβαλόντα στίφη τῶν Τουρκο-Ασιατῶν κατακτητῶν της. Πόσος ἦτο ὁ εἰσβαλών τότε στρατός τῶν βαρβάρων κατακτητῶν; 100, 200, 300 χιλιάδες τό μάξιμουμ; Δέν ἒφυγε καί ὃλη ἡ Μογγολία διά νά κατευθυνθῇ πρός Δυσμάς; Ὃμως ὁ πληθυσμός τοῦ Βυζαντίου εἰς Μικράν Ἀσίαν κατά τήν Ὀθωμανικήν εἰσβολήν ἀνήρχετο συμφώνως πρός ἱστορικούς ὑπολογισμούς εἰς περίπου 7 – 10 ἑκατομμύρια κατοίκους.
Εἶναι ὁλοφάνερον ὃτι αὐτοί οἱ Ἓλληνες Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ὠνομάσθησαν διά τῆς βίας Τοῦρκοι, εἶναι εἰς τήν πραγματικότητα Ἑλληνικῆς καταγωγῆς. Τότε, μετά τήν κατάκτησιν τοῦ Βυζαντίου, ἓν μέρος τούτων κατώρθωσε νά διαφύγῃ καί νά εὓρῃ προστασίαν διατηρῶν τήν Ἑλληνικήν Γλῶσσαν καί τήν Ὀρθόδοξον Θρησκείαν του εἰς ἂλλας χώρας. Ὃμως, ὡς πάντοτε συμβαίνει εἰς τοιαύτας περιπτώσεις, οἱ πλεῖστοι κάτοικοι παραμένουσιν εἰς τούς τόπους των, ὃπου ἐγεννήθησαν καί ἐμεγάλωσαν, ὁπότε αὐτοί ἐξηναγκάσθησαν, ἐπαναλαμβάνω: διά πυρός καί σιδήρου, ὑπό τῶν βαρβάρων Τουρκο-Μογγόλων εἰσβολέων των νά ἀλλάξωσι τήν θρησκείαν καί τήν γλῶσσαν των, διά νά σώσωσι τάς οἰκογενείας των καί τούς ἑαυτούς των καί τάς περιουσίας των. Ἰδίως τάς γυναῖκας καί τάς θυγατέρας των, διά νά μή τάς ἀτιμάσωσι κατά τό σύνηθές των οἱ βάρβαροι αὐτοί κατακτηταί, οἱ ὁποῖοι ἒκτοτε ὑπέβαλλον τά ἑκατομμύρια τῶν κατοίκων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εἰς συνεχῆ πλῦσιν ἐγκεφάλου, ὃτι εἶναι καί αὐτοί δῆθεν Τουρκο-Μογγόλοι βαρβαρικῆς καταγωγῆς.
Εἶναι λοιπόν, κατά τήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, καιρός οἱ πληθυσμοί αὐτοί τῶν κατοίκων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πού εἶναι ὃλοι Ἑλληνικῆς Καταγωγῆς καί ἀποτελοῦσι τήν συντριπτικήν πλειονότητα τοῦ λεγομένου σήμερον Τουρκικοῦ «λαοῦ» τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, νά βοηθηθῶσιν ὑπό τοῦ ἐλευθέρου κόσμου, καί ὂχι μόνον ὑπό τῆς Ἑλλάδος, διά νά ἀρχίσωσι νά ἀφυπνίζωνται καί μέ ἁπλῆν ἱστορικήν ἐνδοσκόπησιν νά προβληματίζωνται καί πάλιν περί τῆς πραγματικῆς Ἱστορίας καί Καταγωγῆς των. Εἶναι καιρός νά κυττάξωσι βαθέως εἰς τήν ψυχήν των καί νά ἀνακαλύψωσι καί πάλιν τά εὐγενῆ Χριστιανικά αἰσθήματα καί τήν ἠρεμίαν τῆς ψυχῆς τῶν προγόνων των, τά ὁποῖα μόνον ἡ Χριστιανική Θρησκεία καί Πίστις – ἢτοι οἱ θεῖοι λόγοι τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Εὐαγγελιστῶν, μποροῦν νά χαρίσωσιν εἰς τούς ἀνθρώπους. Εἶναι γελοῖον νά πιστεύῃ κάποιος ὃτι μετετράπη τότε τό DNA 7 ἢ 10 ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων ἀπό Ἑλληνικόν εἰς Τουρκο-Μογγολικόν ἐξ αἰτίας τοῦ ὃτι 150.000 – 250.000 βάναυσοι εἰσβολεῖς τῆς χώρας των τούς ὑφήρπασαν τήν ἐλευθερίαν των καί τούς κατεπίεζον! Εἶναι καιρός, πιστεύω, νά βοηθηθῶσιν ὑφ’ ὃλου τοῦ ἐλευθέρου κόσμου νά ἀφυπνισθῶσι ἀπό τόν ἐπιβληθέντα βιαίως εἰς αὐτούς λήθαργον καί ὓπνωσιν ὑπό τῶν ἁρπάγων καί αἱμοβόρων κατακτητῶν των, οἱ ὁποῖοι παρασύρουσι τούτους σήμερον εἰς μίαν λανθασμένην ψευδαίσθησιν, ὃτι εἶναι καί αὐτοί δῆθεν «Τοῦρκοι Ἀνατολῖται» καί ὂχι Ἑλληνικῆς Καταγωγῆς Ἓλληνες ἐξαναγκασθέντες εἰς ἀλλαγήν Πίστεως καί Γλώσσης, διότι ἂλλως, ἐάν δέν ἀπεδέχοντο τοῦτο, θά ἐπήρχοντο ἐπ’ αὐτῶν ὡς δαμόκλειος σπάθη οἱ ἀποκεφαλισμοί καί αἱ σφαγαί καί οἱ βιασμοί τῶν οἰκογενειῶν των. Οἱ καιροί ἒχουν πλέον ἀλλάξει καί εἶναι καιρός νά διαλάμψῃ καί πάλιν καί διαδοθῆ εἰς αὐτούς ἡ ἀλήθεια τῆς καταγωγῆς των διά τῶν συγχρόνων ἐπικοινωνιακῶν μέσων.
Καί ὃσον ἀφορᾷ τήν βέβηλον πρᾶξίν των εἰς τόν ἱερόν χῶρον τῆς Ἁγίας Σοφίας δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά, πού προβαίνουσιν οἱ ἀπολίτιστοι ἡγέται των εἰς τοιαύτας βεβήλους πράξεις. Πολλάς φοράς τό ἒχουσι πράξει εἰς τήν παλαιοτέραν καί πρόσφατον ἱστορίαν των. Καί ὂχι μόνον κατά τῶν Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλά καί τῶν Χριστιανῶν ἂλλων δογμάτων, π.χ. κατά τῶν Γαλλικῶν Καθεδρικῶν Ναῶν τῆς Καθολικῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τήν μετατροπήν εἰς τζαμί τοῦ Καθολικοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας εἰς Λευκωσίαν. Εἰς τήν μεγαλοπρεπῆ αὐτήν Ἐκκλησίαν ἐστέφοντο οἱ βασιλεῖς τῶν Λουζινιανῶν, ἐβαπτίζοντο τά τέκνα των καί ἐγίνοντο αἱ κηδεῖαι τῶν Καθολικῶν βασιλέων τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Κύπρου. Ἡ Χριστιανική λέξις σεβασμός καί ἀγάπη πρός τόν πλησίον εἶναι τελείως ἂγνωστος εἰς τούς βαρβάρους αὐτούς καί τήν Θρησκείαν των. Δι’ αὐτούς τό «πιστεύω» των εἶναι ὁ φόνος καί ἀφανισμός παντός ἀλλοθρήσκου των καί ἡ κλοπή ξένης περιουσίας.
Τό ἲδιον δέν ἒπραξαν καί μέ τόν Καθολικόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου εἰς Ἀμμόχωστον; Τό αὐτό καί μέ τάς Χριστιανικάς ἐκκλησίας τῶν Ἑλλήνων καί τῶν Ἀρμενίων κατά τάς ἐπαισχύντους γενοκτονίας των. Τό ἲδιον καί μέ τάς ἐκκλησίας μας μετά τήν βάναυσον εἰσβολήν των τῷ 1974, ἀπό τάς ὁποίας ἐκτός τοῦ ὃτι κατέκλεψαν τά τιμαλφῆ των, πλείστας ἐξ αὐτῶν μετέτρεψαν εἰς μάντρας τῶν προβάτων των καί ἂλλας τάς «ἐξεμοντέρνισαν» οἱ αἰσχροί εἰς bars καί night clubs πρός νυκτερινήν διασκέδασίν των. Ἀντί νά αἰσχύνωνται διά τάς πολυπληθεῖς βεβήλους πράξεις των καθ’ ὃλην τήν Ἱστορίαν των τῶν τελευταίων πέντε ἑκατονταετιῶν καί νά μή τάς ἐπαναφέρωσιν εἰς τό προσκήνιον καί εἰς τήν ὀδυνηράν ὑπενθύμισιν τῶν θυμάτων των καί νά κρύβωσι τό πρόσωπόν των ἀπό ἐντροπήν καί ἀηδείαν διά τάς βδελυράς πράξεις των, συνεχίζουσι καί σήμερον τάς ἰδίας βεβήλους αὐτάς πράξεις των μέ τήν μετατροπήν τῆς Ἁγίας Σοφίας εἰς τζαμίν! Νομίζουσιν οἱ ἀφελεῖς, ὃτι ἐπειδή ἐφόρεσαν Εὐρωπαϊκά ἐνδύματα, αὐτό σημαίνει καί ὃτι ἐξεπολιτίσθησαν!…. Τά βάρβαρα ἒνστικτα ὃμως παραμένουσιν!
Ἡ Μικρά Ἀσία δέν εἶναι λοιπόν μία ὑπόθεσις μόνον μεταξύ Τουρκο-Μογγόλων καί Κούρδων. Εἶναι κυρίως Ἑλληνικῆς Καταγωγῆς πληθυσμῶν ἐξαναγκασθέντων διά τῆς βίας καί τῶν ἀπειλῶν νά ἀλλάξωσι τήν θρησκείαν καί τήν γλῶσσάν των. Οἱ γηγενεῖς κάτοικοι τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς Νικαίας, τῆς Ἰωνίας, οἱ Αἰολεῖς εἰς Σμύρνην καί Ἒφεσον, οἱ Πόντιοι, οἱ Καππαδόκες, οἱ Βιθύνιοι καί οἱ Λύδιοι, οἱ Λυκάονες, καί οἱ λοιποί κάτοικοι τόσων ἂλλων περιοχῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὡς καί οἱ ἐναπομείναντες Ἀρμένιοι τῆς περιοχῆς τῆς Κιλικίας εἰς Μεσόγειον καί εἰς τήν Ἀνατολικήν Ἀρμενίαν, μετά τήν ἐπαίσχυντον γενοκτονίαν των ὑπό τῶν βαρβάρων Τούρκων, ὃλοι αὐτοί οἱ κάτοικοι – Ἓλληνες, Ἀρμένιοι κ.ἂ. – οὐδεμίαν σχέσιν ἒχουσι μέ τούς βαρβάρους κατακτητάς των – εἶναι Ἓλληνες καί Ἀρμένιοι καί ἦσαν Χριστιανοί καί εἶναι καιρός νά ἀρχίσωσι νά ἀφυπνίζωνται, ἲσως κατ’ ἀρχάς δι’ ἀσφάλειάν των ἐν κρυπτῷ, μέ ἀπώτερον ὃμως σκοπόν νά μήν ἐπιτρέψωσι εἰς μίαν σύγχρονον κλίκα ἀρχομανῶν καί ἐπεκτατιστῶν ἡγεμόνων τῆς χώρας των, νά τούς παρουσιάζωσιν καί αὐτούς τούς εὐγενικῆς Ἑλληνικῆς καί Ἀρμενικῆς καταγωγῆς πολίτας τῆς χώρας των, ὡς ἁρπακτικούς καί αἱμοβόρους Τούρκους Κεντρο-Ἀσιάτας, ὃπως εἶναι αὐτοί οἱ ἡγέται των.
Ὁ τότε γηγενής καί ὁ νῦν πληθυσμός τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πλήν βεβαίως τῶν ἀπογόνων τῶν εἰσβαλόντων ἐκ Μογγολίας ἀξέστων κατακτητῶν των καί οἱ ὁποῖοι εὐκόλως διακρίνονται ἐκ τῆς κατατομῆς τοῦ προσώπου των, οὐδεμίαν σχέσιν ἒχει μέ αὐτά τά ὑποκείμενα, τά ὁποῖα προσπαθοῦσι νά τούς στρέψωσιν ἐναντίον τῶν ἱστορικῶς ἀδελφῶν των Ἑλλήνων παρουσιάζοντες εἰς αὐτούς, τούς Ἓλληνας ἀδελφούς των, ὡς δῆθεν μεγάλων ἐχθρῶν των, ἐνᾧ εἰς τήν πραγματικότητα τά κίνητρα τῆς ἡγεσίας των εἶναι ἡ λόγῳ πλεονεξίας κατάκτησις καί νέων Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καί θαλασσῶν καί ἡ ἀπό φθόνον ματαία προσπάθειά των πρός κατάλυσιν τοῦ πανταχόθεν περιστοιχίζοντος τούτους ἀδαμάστου καί ἀκαταβλήτου Ἑλληνικοῦ Πνεύματος καί Ἰδέας, πού δέν τούς ἀφήνουσι νά ἡσυχάσωσιν οὒτε καί εἰς τόν ὓπνον των, ὡς βλέπομεν, παρ’ ὃλα ὃσα ἒπραξαν μέχρι τώρα διά νά τά ἐξαλείψωσι.
Καί αἱ ἀνωτέρω ἀπόψεις δέν ἀναφέρονται μόνον διά τούς πρώην Χριστιανούς τῆς σημερινῆς Τουρκίας, ἀλλά καί διά τούς συνοίκους μας ἐν Κύπρῳ Τούρκους, πού ἦσαν καί αὐτοί Χριστιανικός Ἑλληνικός γηγενής πληθυσμός τῆς Νήσου, ὃστις ἐπίσης ἐξηναγκάσθη νά ἀλλαξοπιστήσῃ καί ἀλλαξογλωσσήσῃ διά τούς ἰδίους ἀκριβῶς λόγους καί μέ τάς ἰδίας βαρβαρικάς μεθόδους, ὡς καί οἱ Ἑλληνικοί πληθυσμοί τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ἒγραψεν ἐνδιαφέρουσαν μελέτην καί ἐξέδωσε βιβλίον πρό ἐτῶν ὁ ἀείμνηστος Δρ. Μηνᾶς Χατζημηνᾶς, εἰς τό ὁποῖον ἀπεδείκνυε διά τοῦ DNA τήν σχέσιν τῶν Κυπρίων κατοίκων μέ ἐκείνην τῶν Ἑλληνικῆς καταγωγῆς τῶν νοτίων περιοχῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Τό DNA ἀποδεικνύει τά πάντα διά τήν προέλευσιν τοῦ κάθε λαοῦ. Ὃ,τι καί νά κάνωσιν οἱ Νεότουρκοι δέν μποροῦν νά τό διαγράψωσι ἢ νά τό ἀλλοιώσωσι !…
Ένας συνεργάτης της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 5/8/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂ