Όταν οι Έλληνες απελευθερώθηκαν από την Τουρκική κατοχή το 1821, προσπάθησαν από τις πρώτες στιγμές να προστατέψουν την κληρονομία τους.
Γιατί, τι τους απόμεινε μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς? Γατζώνονται στα απομεινάρια μιας περασμένης κλασσικής περιόδου, αλλά διατηρημένης στην καρδιά, στο πνεύμα, στην φιλοσοφία, στην παιδεία και στα μουσεία που καλύπτουν εκείνη την περίοδο όλη την Ευρώπη. Μεταξύ του 1813, με την δημιουργία της Φιλικής Εταιρείας και τον Σύλλογο των Φιλομούσων που επεχείρησαν να διδάξουν την τέχνη των μουσών, το 1837, χρονιά που δημιουργήθηκε το Τμήμα Διατηρήσεως της Κληρονομίας, παράλληλα με την
Αρχαιολογική Εταιρεία και την Αρχαιολογική Επιθεώρηση, ο αγώνας για την ελευθερία και η οργάνωση για την προτασία της κληρονομίας ήταν δύο σύγχρονες δράσεις. Η Ελλάδα σώθηκε από θαύμα εξ αιτίας της ιστορία της. Με χτυπήματα του σπαθιού ή την δύναμη του νόμου, η μάχη για την διατήρηση και φύλαξη των αρχαιοτήτων δεν κερδήθηκε σε μία ημέρα. Θα χρειαστούν πάμπολλα χρόνια, σχεδόν ένας αιώνας και μισός, μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας του 1821 για να ξαναβρούν οι Έλληνες την ειρήνη και ελευθερία
τους, παρά την υποχρεωτική επιλογή και επιβολή ενός ξένου βασιλέως, των περιορισμένων συνόρων και κυρίως την έλλειψη σεβασμού των αρχαιολόγων, συλλεκτών, και κάθε καρυδιάς καρύδι ξένων αγοραστών. Η ακόρεστη δίψα των
Ευρωπαίων για αρχαιότητες θα δημιουργήσει δύσκολες και πικρές ανταλλαγές απόψεων, που επέζησαν μέχρι σήμερα, όπως το θέμα των μαρμάρων του Παρθενώνα. Οι επαναστάτες, τις περισσότερες φορές χωρικοί, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας, και μερικοί υπουργοί, θα οδηγήσουν τον αγώνα του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ. Ο αντίπαλος είναι ισχυρός: πρόκειται για μία από τις ποιό ισχυρές δυνάμεις της εποχής, την Αυστρία του Μέττερνιχ, την Αγγλία του Γεωργίου του Δ’, την Γαλλία της Παλινόρθωσης, την Ρωσία των Τσάρων, και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μεταξύ των πρώτων επαναστατικών δηλώσεων και της δημιουργίας των πρώτων ελληνικών μουσείων χύθηκε πολύ αίμα.
Η Νάντια Θανάσουλα είναι γεννημένη από Έλληνα πατέρα και Γαλλίδα μητέρα το 1977 στο Rueil-Malmaison. Ιστορικός της Τέχνης με ειδικότητα την αρχαία ελληνική τέχνη, είναι διπλωματούχος της Σχολής του Λούβρου, και της
Σορβόννης (maîtrise). Έκανε πολλά ταξίδια στην Ελλάδα για να φέρει εις πέρας τις έρευνες της που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα νεο-ελληνικής γλώσσας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθηνάς. Χάρις στο πάθος της για την ιστορία και την πολιτική, αντιπροσώπευσε το Βαλκανικό Ινστιτούτο στον ΟΗΕ. Ζεί στις ΗΠΑ (Ν.Υ.) όπου συνεχίζει τις προσωπικές της έρευνες.
Εμμανουέλλα Σιναγκρά
Ass.Franco-Hellénique des îles Ioniennes-ΓαλλοΕλληνικός Συλλ.Ιονίων Νήσων
 ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 26/7/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIA