Άρχισε η «μητέρα των μαχών»

Πολιτικοί αντίπαλοι -και μάλιστα εσωκομματικοί!- του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου συνδέονται περισσότερο ή λιγότερο άμεσα με κάποιους κορυφαίους από τους κατηγορούμενους. Σε κάποιες, μάλιστα, περιπτώσεις τους είχαν διορίσει στις θέσεις, τις οποίες εκμεταλλεύθηκαν για να διαπράξουν τα εγκλήματα εναντίον της κρατικής περιουσίας για τα οποία κατηγορούνται.

Καραμανλικοί και παπανδρεϊκοί ως πολιτικά αντιπολιτευτικά ρεύματα μέσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα δέχονται πλήγματα από αυτές τις ιστορίες. Φίλος του Κώστα Καραμανλή ο ένας πρόεδρος του Τ.Τ. Φίλος του Γιώργου Παπανδρέου ο άλλος, ο αντικαταστάτης του πρώτου. Αλλά και κάποιοι από το κάποτε αποκληθέν «εκσυγχρονιστικό» ρεύμα του ΠΑΣΟΚ σίγουρα δεν αισθάνονται καθόλου καλά τελευταία με την πορεία των δικαστικών ερευνών. Πολλοί αναπόδεικτοι ισχυρισμοί κυκλοφορούν γύρω από τις υποθέσεις που εκκρεμούν δικαστικά. Η προέλευσή τους είναι πάντοτε πολιτική – πράγμα που τις καθιστά μεν ύποπτες, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι και υποχρεωτικά αβάσιμες. Να δούμε τι θα αποδειχθεί στα δικαστήρια.

Τον υπέρ πάντων αγώνα για την πολιτική της επιβίωση δίνει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Αρχισε η «μητέρα όλων των μαχών» με ορίζοντα τις ευρωεκλογές! Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν εμάς αυτές οι εξελίξεις. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα κάνει τα πάντα για να αποτρέψει τη μετατροπή της πιθανής εκλογικής ήττας της σε συντριβή που ενδέχεται να οδηγήσει στην κατάρρευσή της. Τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει θα υπερβούν τα συνηθισμένα.

Καθόλου ακίνδυνη δεν είναι αυτή η αναμέτρηση. Οχι μόνο για τον λαό, αλλά και για κορυφαίους… οικονομικούς παράγοντες! Οσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό, η ήδη παρατηρηθείσα ανάμειξη ονόματος ισχυρού επιχειρηματία ως κατηγορουμένου προοιωνίζεται την έκταση της επερχόμενης αναστάτωσης. Δεν γνωρίζουμε αν αυτή θα οδηγήσει σε εκτεταμένες ανακατατάξεις στην κορυφή του ελληνικού κατεστημένου ή αν θα ανακοπεί η τάση αυτή εν τη γενέσει της. Θα παρακολουθήσουμε, πάντως, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις και στον τομέα αυτόν.

Η λύσσα του Σόιμπλε, πάντως, να επαναλαμβάνει με ιδιαίτερη επιμονή από καιρού εις καιρόν ότι «η ελληνική ελίτ είναι διεφθαρμένη, ανίκανη κ.λπ.» ομολογούμε ότι μας έχει προκαλέσει βαθύτατη εντύπωση. Αλλο να λέει αυτά τα πράγματα ένας αριστερός πολιτικός και άλλο ένας πολιτικός βαθύτατα δεξιός σαν τον Σόιμπλε. Δείχνουν να επιδιώκουν οι Γερμανοί αλλαγές στην κορυφή του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου ώστε να διαμορφώσουν μια νέα ηγεμονική μερίδα του αποκλειστικά «γερμανόφρονος» ελληνικού οικονομικού κατεστημένου.

Γιώργος Δελαστίκ

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13.1.2014, Β. Λορεντζάτος