Εκεί θα συναντηθούν οι Κολοκοτρωναίοι με τους Μποτσαραίους, και θα γίνουν αδελφοποιητοί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Μάρκος ο Μπότσαρης.
Εκεί θα καταφύγουν ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς μετά το θάνατο του, γενάρχη των κλεφταρματωλών, Ζαχαριά.
Εκεί θα συναντηθούν και θα συμπολεμήσουν …στην Άμυνα της Λευκάδας ο Καραϊσκάκης και ο Κατσαντώνης ….
Εκεί ο Καποδίστριας ,ο Κολοκοτρώνης και ο Ιγνάτιος θα γίνουν αδελφοποιητοί.
Εκεί θα καταφύγει ο Νέστορας των Αρματολών και σύντροφος του Ρήγα, Χριστόφορος Περραιβός και εκεί θα τυπωθεί, για πρώτη φορά σε Ελληνικό έδαφος, ο Θούριος του Ρήγα .
Στις δυνάμεις του Ρώσικου στρατού του Ιονίου επίσης ,θα συγκεντρωθούν θα σμίξουν:
• Η Λεγεώνα των Σουλιωτών που συγκροτείται μετά την πτώση του Σουλίου στην Κέρκυρα το 1803 (600 άτομα),
• Η λεγεώνα των Χειμμαριωτών που συγκροτείται επίσης στην Κέρκυρα στα 1805 (350 άτομα),
• Η Λεγεώνα των Ηπειρωτών στην Κεφαλονιά,
• Η Λεγεώνα των Πελοποννησίων (στη Ζάκυνθο), η οποία συγκροτείται μεταξύ των χρόνων 1804-1806 ως αποτέλεσμα συντονισμένων προσπαθειών των Τούρκων να απαλλαγούν από τις οικογένειες των Κλεφτών-Καπεταναίων του Μοριά.
Το τέλος….
Η κατάλυση της Επτανήσου Πολιτείας έρχεται αμέσως μετα τον θρίαμβο των υπο τον Καποδιστρια δυνάμεων, εναντίον των δυνάμεων του Αλή Πασά, υποστηριζόμενων από Γάλλους συμβούλους..
Η ακόλουθη σύντομη περιγραφή αυτής της νίκης, από τον Επτανήσιο Ιστορικό Παναγιώτη Χιώτη, δίνει μια επαρκή εικόνα της ιστορικης αυτής στιγμής. «Ο αυτοπροσώπως τοποτηρητής του εν Λευκάδι πολέμου, Καποδίστριας, την διχόνοιαν και παραλυσίαν ταύτην του Τουρκικού στρατοπέδου θεωρών, συνεννοήθη μετά των εv Ακαρνανία και Αιτωλία αρματολών, όπως ούτοι καταδιώκοντας τας χώρας του Αλή, απασχολήσωσι την προσοχήν του στρατού αυτού εκ της Λευκάδος εις άλλα πολεμούμενα μέρη. «Χάριτι των λεηλασιών αυτών και επιδρομών εις τας Τουρκικάς απέναντι χώρας, ένθα καίουσι χωρία και κώμας των εχθρών», έγραφεν ο επιτηρητής Καποδίστριας προς την Γερουσία, «το ήμισυ του Τουρκικού στρατού, το ανθηρότερον και εκλεκτότερον εγκατέλειψε την πολιορκίαν της Λευκάδος, επιδοθέν εις τον καταδιωγμόν των ανδρείων τούτων. Αλλ’ οι ανδρείοι ούτοι, εκτελούντες το σχέδιον του επιτηρητού, και παροτρυνόμενοι υπό των προτροπών του αρχιεπισκόπου Άρτης Ιγνατίου, , επίφερον παντού πυρ και μάχαιραν, ουδεμίαν άνεσιν δίδοντες προς τους καταδιώκοντας αυτούς.
Εις δε τα πέριξ ΄Αρτης και Αγράφων καταμαχησάμενοι, εως εξακόσιοι εαυτών, ηγούμενοι υπό του Κίτσου Βότσαρη και Κατσαντώνη, υπέρ τους τρισχιλίους Αλβανούς και 700 σωματοφύλακας ιππείς, οίτινες Ζογαδόροι, προσωνυμούντο, ένθα εφονεύθησαν μόνοι δέκα αυτών, μεθ’ ών ο ανδρείος Δίπλας, απεσύρθησαν μεγαλαυχούντες δια την νίκην εις Λευκάδα. Και είτα εσυμποσίαζον μετά του Καποδιστρίου, του επισκόπου Ιγνατίου και του στρατηγού Παπαδοπούλου, διηγούμενοι τας ανδραγαθίας των».[ΧΙΩΤΗΣ Απομνημονεύματα, σελ. 878]
Το τέλος :1 Ιουλίου 1807:Γαλλορωσικη Συνθήκη του Τιλσιτ.
Ενώ στο πεδίο της Εθνικής συγκρότησης η Επτάνησος Πολιτεία θριαμβεύει δημιουργώντας Ενική πανστρατιά ,θριαμβεύει και στο πεδίο της μάχης θα καταδικαστεί σε διάλυση..
Θα καταδικαστεί με την σύμφωνη γνώμη του Ελευθερωτή των Εθνών Ναπολέοντα και του Προστάτη των Ιονίων Τσάρου Αλέξανδρου .
Με την Συνθήκη του Τιλσίτ 1807,τα Ιόνια Νησιά παραχωρούνται στον Ελευθερωτή των Λαών Ναπολέοντα ως προσωπικό κτήμα.//.
Όμως το ανθρώπινο και το Εθνικό κεφάλαιο , οι ανθρώπινες σχέσεις που γαλβανώθηκαν , η πίστη, ότι , που δοκιμάστηκε νικηφόρα, είναι η δύναμη που οδήγησε τους εργάτες και τους πρωτεργάτες, τους ήρωες και τους μαχητές της Επτανήσου Πολιτείας να ξανασυναντηθούν στην Φιλόμουσο και την Φιλική. Θα ξανασυναντηθούν το Πάσχα του 1819,ξανά με τον Καποδίστρια ΣΤΗΝ Κέρκυρα. Θα συναντηθούν τον Γενάρη του 21 στην Λευκάδα στο σπίτι του Ιωάννη Ζαμπελιου.για να μοιράσουν ευθύνες…..Θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή του21./////Θεού θέλοντος θα επανέλθουμε./
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ,21/3/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIA