«Με τη σύμπραξη του κόσμου της Αριστεράς να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο του φασισμού» επισήμανε μεταξύ άλλων μιλώντας χθες στον 105,5 Στο Κόκκινο η Τζένη Αρσένη, σκηνοθέτης – θεατρολόγος, διδάκτωρ Αισθητικής Φιλοσοφίας και υποψήφια ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Η κ. Αρσένη, που μίλησε στον Δημήτρη Κουκλουμπέρη και τον Βαγγέλη Καραγεώργο, είναι δύο από τα πρόσωπα εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ που μετέχουν στο ευρωψηφοδέλτιο και αναφέρθηκε όχι μόνο στην υποψηφιότητά της αλλά και στη σχέση πολιτισμού – πολιτικής και για την αξία της συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Για τους βασικούς λόγους που την κινητοποίησαν εξήγησε ότι «η άνοδος της ακροδεξιάς πανευρωπαϊκά και παγκοσμίως είναι ένας από τους λόγους που μπήκα στη διαδικασία των εκλογών».
Τόνισε ότι «την ίδια στιγμή αισθάνεται κανείς ότι έχει και μία ευθύνη» και ότι «οι αξίες και τα ιδεώδη που μεταφέρουμε μέσα από την τέχνη είναι και αυτές που οραματιζόμαστε και για τη ζωή μας. Και άρα θέλουμε να τις επικοινωνήσουμε και ελπίζουμε να τις εμπνεύσουμε σε ένα μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας».
Επισήμανε πως «Ενθαρρύνω τον κόσμο να μετέχει στη διαδικασία των εκλογών. Επιτέλους ο πολίτης πρέπει να ψηφίσει και να συμμετέχει επιλέγοντας δημοκρατικά κόμματα».
Παράλληλα τόνισε ότι «Πίστεψα στη σύμπραξη του κόσμου της Αριστεράς. Επιτέλους να την ανασυγκροτήσουμε. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη στην Ευρώπη και την κοινωνία για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων. Με αφορά η συνένωση των ιδεών. Αν πίστευα ότι ήταν κάτι συγκυριακό για ψηφοθηρικούς λόγους δε θα συμμετείχα. Ο κίνδυνος του φασισμού είναι υπαρκτός και εξαπλώνεται και πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό και πίστεψα σε αυτή τη σύμπραξη».
«Ο πολιτισμός δεν είναι μόνο η σχέση του ανθρώπου με την τέχνη. Είναι καθημερινότητα, είναι σεβασμός είναι ισότιμη πρόσβαση, είναι όλα τα θεμελιώδη που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Δυστυχώς, δε συμβαίνει εμπράκτως και γι αυτό είμαστε εδώ να παλέψουμε γι’ αυτά».
Για την καταστροφή του μνημείου της Παναγίας των Παρισίων εξήγησε ότι «Είναι κάποια σύμβολα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που σημαίνουν πολλά για όλους μας» και ότι «είναι απίστευτη η θλίψη ειδικά όταν έχει υπάρξει πηγή έμπνευσης για σπουδαία έργα αλλά και για τη λογοτεχνία της νιότης μας», «είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά για ολόκληρο τον κόσμο».