Α. Αργυρός: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ….

«απολαμβάνει» το πάσης μορφής και φύσεως εθνικό ξεκατίνιασμα μεταξύ των ιδίων και αλλήλων, με την ευγενή συμπαραστση παντός επιθυμούντος να συνδράμει στην ενημέρωση μας. Άλλωστε η ενημέρωση γίνεται ,από οποιονδήποτε δηλώνει ειδικός και επαΐων επι της εθνικής και διεθνούς πολιτικης.

Ταυτόχρονα ο ερίτιμος σύμμαχος μας κάνει τις βόλτες του με τα καράβια του στο Αιγαίο και μας «απειλεί» ότι προτίθεται να σερβιριστεί καφέ στο Καστελόριζο.

Αυτά έλεγε κι ο ΝΤΟΥΤΣΕ και ιδετε τι έπαθε.

Το ζήτημα όμως είναι μέγιστο και περιμένω από τους «ταγούς» του Εθνους να μας ενημερώσουν υπευθύνως μέσω του Κοινοβουλίου. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι ήλθε η ώρα για μια πιο υπευθυνη ενημέρωση και από την απούσα πνευματική Ηγεσία,με πρώτη την Ακαδημία των Αθηνών.

Τα «δαιμόνια» της επομένης των συμφορών ημέρας εχουν επιδοθεί και σε άλλες πολυποίκιλες δραστηριότητες,ένόψει του ότι «ασμένως βαίνομεν προς εκλογάς»,όποτε πρέπει και το σεβαστόν Υπουργείον της Απαιδείας να συνδράμει ωστε να γινει η κατασταση στην Παιδεια περαιτέρω περίπλοκος και όλα τα ΤΕΙ να γίνουν Πανεπιστήμια και να διαλυθούν περαιτέρω και τα δημοτικά και τα Γυμνάσια.Τι το νοιάζει το Υπουργείο τα παιδιά παίρνουν το δρόμο της ξενιτειάς!

Οκτώ χρόνια ο Ελληνικός Λαός πέρασε το «μαρτύριο της σταγόνας» για την πληρωμή της επόμενης δόσης δανείου,τους εξευτελισμούς από τους εκπροσώπους των δανειστών,την ανώμαλη πολιτική παρακαταθήκη και κυρίως το αίσθημα της συνολικής εθνικής ανασφαλειας και ντροπής.Παραλληλα αρχισε πλεον άλλο μαρτύριο αν θα κοπούν ή όχι οι συντάξεις, πράγμα εντελώς παράλογο και εξαιρετικά επώδυνο ιδίως για μεγάλους στη ηλικία πολίτες. Η κρίση εφερε τεράστια καθημερινα ζητήματα με διόγκωση της ανεργίας και της φτώχειας και της αναγκαστικής μεταναστευσης των νεων επιστημόνων και της νεολαίας για την ανεύρεση εργασίας στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Η Εθνική μας Ασφάλεια υπονομεύθηκε καίρια από την αδυναμία καλύψεως του συνόλου των αναγκών άμυνας και ασφάλειας, ενώ η διεθνής θέση της χώρας αντιμετωπίσθηκε πολλές φορές μεσα στο κλίμα της οικονομικής μας ανεχειας και ευτυχώς μεσα στα πλαισια της στρατηγικής γεωπολιτικής θέσης.

Το Μάρτιο του 2010, πριν τη προσφυγή στα μνημόνια, το χρέος ήταν στα 310,3 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Δελτίο Δημοσίου Χρέους. Το 2013 το χρέος ήταν στο 175% AEΠ (319,1 δισ ευρώ), από 156,9% το 2012 και 171,3% το 2011. Στις 31.3.2015 διαμορφώθηκε στο ποσό των 312,7 δισ. ευρώ και σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ σε 174,7% (με ΑΕΠ αναφοράς 31.12.2014) σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ. Στο 180,4% του ΑΕΠ ανήλθε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας (322,568 δισ. ευρώ) το πρώτο τρίμηνο του 2018, καταγράφοντας αύξηση κατά 11,907 δισ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Οι πληγές της οικονομικής κρίσης δεν θεραπεύονται βέβαια τόσο εύκολα. Η υποχρέωση που ανέλαβε η Χώρα για πρωτόγεννή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2,2% έως το 2060 είναι επώδυνη. .Είναι αλήθεια ότι η έξοδος από το καθεστώς των μνημονίων, δεν μας εκαμε σοφότερους όπως ισως θα έπρεπε,αλλά είναι αλήθεια αναμφισβητητη ότι πρεπει είναι μια νέα αφετηρία ελπίδας. Πρεπει να επισημάνουμε ,ότι η Ελληνική Πολιτεια σε επίκληση της δημοσιονομικής κρίσης χρεους,δηλαδή της καταστάσεως «εκτακτης αναγκης», ελαβε εξαιρετικά μέτρα σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού, που παρεκλείνουν κατά πολύ, από τα προστατευομενα από το Σύνταγμα,την Ευρωπαική Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,το Ευρωπαικό Κοινωτικό κεκτημένο.Οι περικοπές μισθών και συντάξεων η επιβολή σκληρής (αβαστακτης)φορολογίας και η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας μηδε των αρχαιων θυσαυρών μας, ήταν μέτρα και καταστάσεις που οπωσδήποτε βαραίνουν την ζωή και την καθημερινότητα του Ελληνα πολίτη.

Ελπίζουμε ότι πλέον, τουλάχιστον μόνον δικαστικά θα ανοίξει ο δρόμος μετα την «εξοδο» για την διεκδίκηση των χαμένων δικαιωμάτων μας, μετά την κατάργηση του «εκτάκτου καθεστώτος».

Ήδη οι πολίτες ετοιμάζονται με ομαδικές προσφυγές να διεκδικήσουν τα δίκια τους, πρός μεγίστη χαρά δικαστών και δικηγόρων, Η Απόφαση 1/2018 ΤΟΥ Μισθοδικείου δείχνει τον ασφαλή δρόμο των διεκδικήσεων.

Κάθε έκτακτο μέτρο που θα ληφθεί μετα την 21/8/2018 θα εχει νομίζω προβλήματα συμβατότητας με το Σύνταγμα και την ΕΔΔΑ.

Τα «τελώνεια» κα τα «δαιμόνια» εχουν αρχίσει παράλληλα το προεκλογικό πάρτυ και πολλοί υποσχοντα τα πάντα και εγω διερωτώμαι για το ποσο το μείγμα που δημιουργείται θα δώσει την απάντηση στην χρόνια αγωνά μας.Ξέρω πως κάποιοι θα με βρίσετε για αυτά που γραφω μα δεν ανησυχώ και σας προτρέπω να διαβάστε το υστερογραφο για χαμογελάσει το χειλάκι σας.

ΥΓ: Ιστορική έχει μείνει η ατάκα «Άλλος με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα». Το επιβατηγό πλοίο «Πύλαρος», ήταν δρομολογημένο στη γραμμή Πειραιά – Κεφαλλονιά. Ήταν τόσο έντονος ανταγωνισμός, που ο πλοιοκτήτης του πλοίου Νικόλαος Αθανασούλης σκέφτηκε ότι για να προσελκύσει επιβάτες, έπρεπε να προσφέρει ένα ισχυρό κίνητρο. Μετά από σκέψη, λοιπόν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επειδή το ταξίδι ήταν μεγάλο, θα ήταν ελκυστικό να προσφέρει στους επιβάτες μια μακαρονάδα. Έτσι, οι ναυτικοί πράκτορες και οι τελάληδες φώναζαν στην Ακτή Ξαβερίου την γνωστή φράση: «Άλλος με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα».

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 23/10/2018, #ODYSSEIAÂ