Προς στιγμήν δείχνει να διασώζεται η κυρία Μέρκελ. Μακροπρόθεσμα, όμως, υπονομεύονται πολλά, ανάμεσα στα οποία και η πολιτική Μακρόν.
Μέχρι τώρα ο συγκεκριμένος πολιτικός, άλλοτε με απροσχημάτιστη κατηγορηματικότητα και άλλοτε με υπαινισσόμενο τρόπο, επηρέαζε αποφασιστικά τη γερμανική πολιτική προς δύο κατευθύνσεις: και να κρατηθεί μακριά από κάθε εθνοκεντρική ή και ανενδοίαστη εθνικιστική παθογένεια, και όσο το αντέχει, και άλλοτε να υπηρετεί τα ηθικοπολιτικά ιστορικά της χρέη. Και το έκανε με πραγματισμό. Δηλαδή και αναγνωρίζοντας προβλήματα και ευαισθησίες και αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις. Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας με δημόσιες παρεμβάσεις του και αναφερόμενος στη διεθνή νομιμότητα, τόσο την υπερκείμενη ανθρωπιστική όσο και την τυπική δημοκρατική, παρέδωσε μαθήματα ευρωπαϊκού ήθους. Μετά τη συνάντησή του με τον Πάπα – σε πεδίο όχι και τόσο φιλικό για τον ίδιο – ξεκαθάρισε με διακηρυκτική διατύπωση πως η είσοδος των χιλιάδων ανθρώπων στην Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα πρόβλημα «υποδοχής, συνόδευσης, οργάνωσης και συσσωμάτωσης».
Σε λίγες ημέρες γιορτάζουμε, όλοι και όχι μόνο οι Γάλλοι, τη 14η Ιουλίου. Και ανάμεσα σε αυτά που κάθε φορά η παγκοσμιοποιημένη τελετή επιβεβαιώνει – «ουνιβερσαλίζει» – είναι και ο σεβασμός των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων.
Αλίμονο, αν για κάποιον λόγο, υπονομευθεί αυτή η γιορτή από την ίδια την Ευρώπη επειδή κάποιοι θλιβεροί στη Βουδαπέστη, στη Βαρσοβία, στην Πράγα, στη Βιέννη, στο… Βερολίνο, τώρα και στη Ρώμη, έχουν μια άκρως ιδιωτική – με τη διπλή σημασία του όρου – άποψη για τον πολιτισμό.
Ο κ. Γιάννης Μεταξάς, επίτιμος καθηγητής πανεπιστημίων, τακτικό μέλος της Academie Europeenne Interdisciplinaire des Sciences.
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 12/7/2018