κρίνει. Έτσι δεν είναι νοητό να συζητήσουμε για συγκεκριμένο χρόνο βουλευτικών εκλογών πλην εκείνου που από Σύνταγμα προβλέπεται, με την πάροδο της τετραετίας από την τελευταία εκλογή ( Φθινόπωρο 2019). Ακόμη δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός ,ότι η επόμενη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα γίνει από τη Βουλή και έχει το δικαίωμα της επανεκλογής μία μόνο φορά. Η θητεία του Προέδρου είναι πενταετής λήγει Ιανουάριο του 2020 και με την δυνατότητα να επισπευθεί μόνο για λίγες μέρες νωρίτερα, δηλαδή για τα τέλη του 2019 . Η πιθανότητα να ευρεθούν οι αναγκαίες ψήφοι από την νέα Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές του 2019 είναι εξαιρετικά μικρή, πλην εκλογικών εκπλήξεων που δεν αποκλείονται όμως. Έτσι χωρίς εκπλήξεις θα έχουμε με βεβαιότητα στις 19,26 Μαΐου 2019 αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές ,εθνικές εκλογές πλην απροόπτου το αργότερο το Φθινόπωρο του 2019 και πιθανές εθνικές εκλογές λόγω μη εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας αρχές του 2020!!
Έτσι το 2019 είναι έτος εκλογών ,πράγμα που με μαθητική ακρίβεια θα πλήξει την οικονομία και θα μειώσει τους ρυθμούς ανάπτυξης του τόπου μας. Όμως και ταυτόχρονη εκλογή που φαίνεται ότι σχεδιάζεται είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δαπανηρή, αφού θα πρέπει ν’ αυξηθούν τα εκλογικά Τμήματα και η δαπάνη των εκλογών, λόγω μεγάλου αριθμού δικαστικών αντιπροσώπων και γραμματέων, αλλά και διασποράς και διάθεσης τεραστίου προσωπικού φύλαξης. Όμως και ο απαιτούμενος χρόνος διεξαγωγής των εκλογών θα απαιτηθεί μεγάλος ,αφού ο εκλογέας θα πρέπει να λαμβάνει ξεχωριστά ψηφοδέλτια και θα ψηφίζει δυο ή τρείς φορές. Έτσι οι μεγάλοι στην ηλικία άνθρωποι λόγω φυσικής κοπώσεως θα απογοητευθούν γρήγορα από την αναμονή και δεν θα ψηφίσουν .Η αποχή με οποιαδήποτε μορφή της είναι «εθνικό έγκλημα » και θα έπρεπε να τιμωρείται πανηγυρικά. Έτσι η αποχή του πολίτη από τον δημόσιο βίο, με την μη συμμετοχή στις εκλογές είναι η πράξη αποκρουστική και αδιανόητη. Όμως πρέπει να πούμε ότι η προσφυγή στην κάλπη(ως υπέρτατη λειτουργία της Δημοκρατίας) στην περίπτωση αυτή των τριπλών εκλογών ταυτόχρονα είναι πρωτοφανής και προβληματική. Δηλαδή θα διερωτάται κανείς γιατί να ταλαιπωρηθεί περιμένοντας ώρες να ψηφίσει σε μια πολλαπλή εκλογή ;. Σ ’αυτή την περίπτωση ο κίνδυνος μεγάλης αποχής είναι και υπαρκτός και εκλογικά μετρήσιμος!!.Φαντάζομαι ότι Δεν έχει γίνει αντιληπτός αυτός ο κίνδυνος της αποχής στην λειτουργία του πολιτεύματος.
Έτσι με πολλή περίσκεψη, αφού μάλιστα πρέπει να διαφυλαχθεί η εθνική ενότητα, απαιτείται συναντίληψη και απόφαση ότι θα επιδιωχθεί η μεγίστη δυνατή συμμέτοχή των εκλογέων ,ώστε να υπηρετηθεί αποτελεσματικά η Δημοκρατία.
Αυτή η επερχόμενη Βουλή έχει ν’ αντιμετωπίσει τα Εθνικά θέματα ,να αποφύγει την ακυβερνησία, να υπηρετήσει την εθνική ενότητα, να δώσει πειστικές λύσεις «στην μετά το μνημόνιο εποχή» και τόσα άλλα θέματα-καυτές πατάτες- ,όπως το Κυπριακό ,το Μακεδονικό , το θρακικό ,τα Ελληνοτουρκικά, τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, την Ρωσία, Αλβανία κ.ο.κ. Ούτε λόγος υπό το κλίμα αυτό για μια συναινετική Συνταγματική Αναθεώρηση ,ώστε να επιβεβαιωθεί ή ρήση των «χαμένων ευκαιριών» για μια ακόμη δεκαετία, αλλά και της κατάργησης του επαίσχυντου νόμου «περί ευθύνης Υπουργών».
Η όλη αυτή εικόνα των μεγάλων εκκρεμών προβλημάτων, δεν συνάδει νομίζω με μεγάλη επέτειο που έρχεται για τα διακόσια χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821!
Ας θυμηθούμε τον Μακρυγιάννη: «Τότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω:
«Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να…τo ’χα, δεν τό’ δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 12/7/2018