να κινείται. Ποτέ όμως δεν είναι αργά για την Ιστορία, είναι όμως πάρα πολύ αργά για την Δικαιοσύνη. Κάτι παιδόπουλα της ΕΛΔΥΚ και καταδρομείς μαζί με τους Κύπριους αγωνιστές, τόλμησαν να σταθούν απέναντι στα Τούρκικα άρματα και υπερασπισθούν την σημαία και έπεσαν «…τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» .
“Τότε πεθαίνουν οι νεκροί,
όταν τους λησμονούνε”.
Οι ήρωες έμειναν αδικαίωτοι, η πατρίδα θυσιάστηκε και η ντροπή της προδοσίας που έμεινε ατιμώρητη.
Η τραγωδία δεν έχει τέλος και ο «κακός μας γείτονας» δεν σταματά να απειλεί να επιβουλεύεται το Αιγαίο και την ελεύθερη Κύπρο, να ονειρεύεται την νέο Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ το νησί της Αφροδίτης να στενάζει κάτω από την μπότα του Αττίλα. Ο «Δαίμονας του Κακού» στην Ανατολική Μεσόγειο περιφρονεί το διεθνές Δίκαιο ,τους κανόνες και την διεθνή ειρήνη και απειλεί συνεχώς με την χρήση όπλων και “ Casus belli” (8/6/1995). Η απαράδεκτη ρητορική της τουρκικής κυβέρνησης κατά της Συνθήκης της Λωζάννης, η επιβουλή στα νησιά του Αιγαίου, οι καθημερινές απειλές δημιουργούν εκρηκτικό κλίμα έντασης. Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί απαγόρευσης χρήσης ή απειλής χρήσης βίας (άρθρο 2, παρ. 4), περί ειρηνικής επίλυσης (άρθρο 2, παρ. 3) και περί καλής γειτονίας και ειρηνικής συνύπαρξης (Προοίμιο). Όμως ο νέος «διεθνής τρομοκράτης» έχει αποσταθεροποιήσει την ανατολική Μεσόγειο απειλεί και τους μεγάλους και τους ισχυρούς και επιδιώκει τελικά το γνωστό ανατολίτικο παζάρι. Οι Τούρκοι ξέρουν…πιστεύουν απόλυτα ότι θα συνεχίσουν στην ίδια γραμμή και όπως μέχρι τώρα με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας κρατούν υπόδουλη την μισή Κύπρο ,ζητούν την διαιώνιση και επέκταση του Αττίλα. Επιδιώκουν ότι θα τα καταφέρουν τελικά και με τους ισχυρούς του Κόσμου ενώ κάθε φορά εναγκαλίζονται αυτόν που τους προσφέρει περισσότερα. Η Τουρκία με τους μεγάλους εξοπλισμούς, τον ισλαμικό προσανατολισμό και τις πυραυλικές δοκιμές είναι αναμενόμενο να δημιουργηθούν αντιδράσεις από τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες. Η Τουρκία, προχώρησε σε επισημοποίηση του άτυπου «casus belli» εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και των ξένων πετρελαϊκών εταιριών που έχουν αποκτήσει τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης του Οικοπέδου 6 της Κυπριακής ΑΟΖ. Η Τουρκία είναι πλέον ένας παγκόσμιος κίνδυνος ασφαλείας.
Δεν έχω την ικανότητα να προβλέψω το μέλλον αλλά στην διεθνή πολιτική υπάρχουν οι άγραφοι κανόνες Πάντοτε το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Το μικρό ψάρι φοβάται, τρέμει το μεγάλο. Κάπως έτσι, με αυτό το μόνιμο και αδιαμφισβήτητο σενάριο εξελίσσεται η Ιστορία. Όμως και το σενάριο αυτό ανατρέπεται, όταν ο λαός που δέχεται την επίθεση είναι αποφασισμένος να πει ΟΧΙ.- . Οι ξυπόλητοι το 1940 ανέβηκαν στην Πίνδο και έσπασαν τα μούτρα στο φασισμό του Μουσολίνι, ανέβηκαν στα κακοτράχαλα βουνά για κτυπήσουν τον ναζισμό και με το αγώνα τους έχυσαν πολύ αίμα και έδωσαν ένα ακόμα μήνυμα ,ένα ακόμα τραγούδι στην ελευθερία.
Υγ .«Να πεθάνω χωρίς να γονατίσω» του Β. Λυσσαρίδη .
«Όχι! Δεν δέχομαι να γονατίσω.
Όχι! Με καρτερούν οι σύντροφοι στο συρματόπλεγμα
κι οι νεκροί στον Πενταδάκτυλο. Όχι!
Να πεθάνω ναι! Να γονατίσω όχι!»
______________________
“Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ…”
“Πού έχουν κρύψει την ελπίδα” αναρωτιέται ο Φίλιππος Πλιάτσικας στο γνωστό τραγούδι του με τίτλο “Τι δεν έμαθε ο θεός”. Την ίδια ακριβώς απορία έχει και ο ήρωας του γνωστού διηγήματος “Ζητείται ελπίς” του Αντώνη Σαμαράκη.
Σύμφωνα με το μύθο της Πανδώρας, πριγκίπισσας της αρχαίας Ελλάδας, οι θεοί της έκαναν δώρο ένα μυστηριώδες κουτί από ζήλεια για την ομορφιά της. Την είχαν όμως προειδοποιήσει να μην ανοίξει ποτέ το κουτί. Μια μέρα η Πανδώρα δεν άντεξε τον πειρασμό και νικημένη από την περιέργειά της να δει τι είχε μέσα το κουτί έχασε τον αυτοέλεγχό της και άνοιξε το καπάκι του. Τότε ελευθερώθηκαν στον κόσμο, ανεξέλεγκτα πια, τα μεγάλα δεινά: λιμοί, αρρώστιες και τρέλα.
Με τη βοήθεια ενός θεού η Πανδώρα έκλεισε το κουτί και πρόλαβε να κρατήσει το μοναδικό αντίδοτο που έκανε πλέον την ανθρώπινη δυστυχία υποφερτή: την ελπίδα.
Ελπίδα είναι η πίστη που έχει κάποιος ότι διαθέτει τόσο τη θέληση όσο και τον τρόπο ή τις συνθήκες, ώστε να πετύχει τους στόχους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί.
«Η ελπίδα η μόνη ευνοϊκή θεότητα που έμεινε ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι άλλες μας έχουν εγκαταλείψει κι ανέβηκαν στον Όλυμπο… Μα ο άνθρωπος, όσο βλέπει το φως του ήλιου, χαίρεται τα αγαθά της ελπίδας.» είπε Θέογνις ο Μεγαρεύς.
Η ελπίδα είναι το μόνο που απέμεινε στις καρδιές μας. Οι περισσότεροι κάθε μέρα θρηνούμε στα ερείπια της εγκατάλειψης μας από εκείνους που έχουν ταχθεί να μάς προστατεύουν .Καθημερινά ζούμε έναν “καυγά” χωρίς νόημα. Μια ολοκληρωτική απογοήτευση η εικόνα του διαλόγου για εθνικά θέματα .Αντί για ανούσιες συναντήσεις πρέπει να ανοίξει μια δημόσια συζήτηση «για το που πάμε;». Αυτό το θεωρώ χρήσιμο ανεξάρτητα από την κατάληξη του. Ο Ελληνικός Λαός δικαιούται ν’ ακούσει, να μάθει όλη την αλήθεια, ν’ ακούσει απόψεις κι όχι «θέσφατα». Διάλογος με «τακτικισμούς» και «κουτοπονιριές» δεν γίνεται. Ο Τόπος σήμερα χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε συναίνεση αλλά και την διαφωνία. Διαφωνούμε γι αυτό συζητάμε. Η διαφωνία παράγει πολιτική και τελικά βοηθά την σύνθεση και εμπεδώνει την Δημοκρατία κάτω από το άγρυπνο μάτι της Βουλής. Θέλουμε όλοι την Αναθεώρηση του Συντάγματος πολύ ωραία καταθέστε επιτέλους στη Βουλή την πρόταση σας για ν’ αρχίσει η συζήτηση άμεσα και όχι όταν συμφέρει τους τακτικισμούς και με την κρυφή ελπίδα ν’ αρχίσει αλλά μην ολοκληρωθεί ποτέ, θέλετε να καταργήσετε τον απαράδεκτο νόμο για την ευθύνη Υπουργών, εμπρός κάντε το άμεσα, τι συζητάτε τα ίδια και τα ίδια, ποιος εμποδίζει με νόμο την μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200 ( χωρίς να χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση), μεταβολή που μπορεί να γίνει άμεσα. Ποιος εμποδίζει το Υπουργικό Συμβούλιο να έχει 15 Υπουργούς και μάλιστα πρόσωπα κύρους που να μην είναι στην πλειοψηφία τους επαγγελματίες πολιτικοί; Θέλετε διάλογο για την Παιδεία; Εμπρός λοιπόν τι εμποδίζει ν’ αρχίσει αύριο; Ποιος εμποδίζει στα εσωτερικά της νομοθετικής λειτουργίας την κακή νομοθέτηση και ιδίως την ψήφιση κάθε μέρα των άσχετων τροπολογιών; Ζούμε τα τελευταία χρόνια μια συνεχιζόμενη «κατάσταση ανάγκης», που αντί για προσωρινή έγινε πλέον μόνιμη μαζί με την νομισματική κρίση .Το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης στις 30.09.2015 ανέρχονταν σε €314,5 δις..€Το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης στις 31.03.2018 ανέρχεται σε:€343,7 δις.€!!!
Ο όρος «κατάσταση ανάγκης» ,σημαίνει ότι προκειμένου ν’ αποτραπεί ένας επικείμενος κίνδυνος για έννομο αγαθό ,επιτρέπεται η θυσία ενός άλλου αγαθού. Στην περίπτωση μας η διακινδύνευση από την νομισματική κρίση οδηγεί στην λήψη και νέων επαχθών μέτρων. Κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν, μαζικές συνειδήσεις και αντιστάσεις κονιορτοποιούνται, με τρόπους που αδυνατούμε να αντιληφθούμε, και το βιοτικό επίπεδο της Κοινωνίας μας μειώνεται συνεχώς, ενώ ο λαός αισθάνεται ανήμπορος να αποτρέψει τα σκληρά μέτρα! Κάποιοι επιζητούν να επωφεληθούν ….και κανείς δεν μας αποκαλύπτει με πρακτικά βήματα ελπίδας πώς θα βγούμε από την κρίση, εκτός κι αν η αναγκαία έξοδος είναι η λήψη νέων επώδυνων μέτρων ,όπως η μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου που φαίνεται πως είναι αναπόφευκτα.
Είπε ο Μίκης Θεοδωράκης :
“Το μόνο που με παρηγορεί, είναι ο συμβολισμός από την συνύπαρξη μέσα στον ίδιο Λαό του πόνου και της ελπίδας αλλά και της βεβαιότητας ότι κάποτε ο πόνος θα εξαλειφθεί, ενώ η ελπίδα θα γιγαντωθεί και θα γίνει πραγματικότητα”.
Στη ζωή μου ήμουνα πάντα αισιόδοξος ,ακόμα και σ’ αυτές τις πονεμένες εποχές .Είμαι και τώρα αισιόδοξος, δε μ’ αρέσει να ζω με φοβίες. Ελπίζω στον αληθινό διάλογο που χρειάζεται άμεσα και όχι προσχηματικά, κάποιοι ας εγκαταλείψουν τις ασκήσεις επί χάρτου κι ας αποφασίσουν να δώσουν «λύση» και όχι να αναπαράγουν την εθνική μιζέρια. Η ελπίδα δεν μπορεί να είναι πολιτικό σύνθημα, είναι η επιταγή επιβίωσης του Έθνους.
ΥΓ: Νομίζω ότι έφθασε επιτέλους η ώρα για μια «ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ». Η προσπάθεια όμως να πειστεί η κοινή γνώμη ότι η αιτία όλων των προβλημάτων της χώρας βρίσκεται σε κάποιες διατάξεις του Συντάγματος και ότι η λύση σε αυτά θα βρεθεί μέσα από την αναθεώρησή τους είναι ανακριβής ,τα περισσότερα προβλήματα μπορούν και πρέπει να λυθούν από την παρούσα Βουλή, με τυπικούς νόμους .
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ
27/5/2018
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 27/5/2018