Άλλοι πάλι πιστεύουν πως, επειδή το κράτος απέτυχε, επειδή στον δημόσιο βίο κυριαρχούν οι τελευταίοι, επειδή ο κοινωνικός βίος έχει καταντήσει εντελώς ασυνάρτητος, ή επειδή δεν αντέχουν τον τρόπο ζωής, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές που ακολουθούν οι περισσότεροι συμπολίτες τους ή/και οι γείτονές τους, ότι αυτή η εθνική ελευθερία είναι μια «απάτη», μια αντανάκλαση, ένας αντικατοπτρισμός. «Τι κοινό έχω εγώ με όλα αυτά;», σκέφτονται.
Μπερδεύονται. Είναι άλλο να την κατακτάς ως έθνος αυτήν την ελευθερία, και να την υπερασπίζεσαι, κι άλλο τι θα την κάνεις στην συνέχεια. Αν εσύ (εμείς) τα έκανες σκατά τις τελευταίες δεκαετίες στον τρόπο που επέλεξες να ζήσεις, δεν σου φταίει σε τίποτα η Ελλάδα για να την εκδικείσαι κακολογώντας την, ότι δεν σημαίνει τάχα τίποτα. Κι αν έφτασε να σημαίνει ελάχιστα, αυτό συνέβη διότι υπήρξε δικός σου (μας) καθρέφτης…
Αυτά είναι διλήμματα και σκέψεις που μπορεί να αντιμετωπίσει μια δοσμένη κοινωνία καθώς έχει συνηθίσει να τις παραδίδεται ένα επίπεδο ανέσεων και καλοζωΐας, καταλήγοντας ξιπαζόμενη με τους μικρόκοσμούς της λες και αυτοί καλύπτουν ολόκληρο το σύμπαν… «Φυτά εσωτερικού χώρου», συνήθιζε να λέει κάποιος…
Αρκετά όμως με την στεναχώρια της ομφαλοσκόπησης.Στα ύψη που υπεράσπισε ο Μπαλταδώρος με την ζωή του αυτήν ακριβώς την ελευθερία και την ακεραιότητα, αέρας είναι πολύ πιο καθαρός κι η διαύγεια μεγαλύτερη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πετάνε δοκιμάζοντας τους εαυτούς τους σε οριακές συνθήκες για τα δεκατρία – δεκαπέντε κατοστάρικα· ξέρουν πολύ καλά τι υπερασπίζονται.
Το θυσιαστικό παράδειγμα του πιλότου της Π.Α., είναι προϊόν αυτής της διαύγειας, και είναι ύψιστη πράξη αλτρουϊσμού προς το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας: Έπεσε αντιστεκόμενος στις καθημερινές μικροεισβολές μιας επεκτατικής σκοταδιστικής στρατοκρατίας, που κατατρέχει αυτόν τον λαό κι αυτόν τον τόπο από το 1071, 1000 σχεδόν χρόνια, σε όλες τις φάσεις που διήλθε από τότε.
Αξίζει, λοιπόν, να του υποκλιθούμε.
Υ.Γ. Πολλοί απορούν με χυδαίες αντιδράσεις όπως π.χ. της Ακριβοπούλου, το κυβερνητικό παπαγαλάκι. Τα ‘χει εξηγήσει ο Σαββόπουλος σαράντα χρόνια πριν στο Μακρύ Ζεϊμπέκικο για τον Νίκο, της Ρεζέρβας: «Η σύμβασή τους διαισθάνθηκε σ’ αυτόν μιαν άλλη απειλή». Όταν τέτοια παραδείγματα συστήνουν το μέτρο, άνθρωποι σαν κι αυτήν φαντάζουν νανοσκοπικοί…
Γιώργος Ρακκάς, πολιτικός επιστήμονας, διδάκτορας κοινωνιολογίας
Φωτογραφία: Η σημαία που κυματίζει στο μπαλκόνι του αδικοχαμένου χειριστή του Mirage 2000, Γ. Μπαλταδώρου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13/4/2018, #ODYSSEIAÂ