«Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι»
Το Αυγουστιάτικο φεγγάρι το ολόγιομο, γεννά ιστορίες πολλές για να ξαναθυμόμαστε τα παιδικά μας χρόνια ,τα όνειρα, τους έρωτες, τα ξενύχτια τα χτυποκάρδια, τις όμορφες μέρες και νύχτες του, γιατί ναι «οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο» . Όλοι ξέρουμε πως στα παραμύθια τα πάντα μπορούν να συμβούν, μα και στη ζωή.
Το φεγγάρι του είναι το πιο φωτεινό, το πιο ώριμο όλου του χρόνου. Εξ ου και η μαντινάδα:
«Σαν τι το θέλει η μάνα σου τη νύχτα το λυχνάρι,
οπό ’χει μες στο σπίτι της τ’ Αυγούστου το φεγγάρι.»
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που ένα σωρό έρωτες, ιστορίες, αγάπες περιπέτειες αρχίζουν δίπλα στο κύμα και στον έναστρο ουρανό, αντάμα με μυρωδιές, από τα φιόρα [=λουλούδια] που δεν είναι άλλα από τα τζατζαμίνια [=γιασεμιά] και τις μοσκιές [=άσπρα μυρωδάτα λουλούδια και τους κρίνους της Παναγιάς του Δεκαπενταύγουστου.
Ο μαγικός μήνας έχει τις σταθερές του: Δεκαπενταύγουστος, γιορτές πανηγύρια, μακριά από πόλη, απόλαυση της ανεμελιάς ,μακριά από τα γνωστά ζητήματα της καθημερινότητας, και κυρίως: Το σμίξιμο με την αγκαλιά της θάλασσας.
Αυτή την φορά δεν θα σας μιλήσω για την τρέχουσα κατάσταση. Όχι ότι τα δυσάρεστα και πολλές φορές απεχθή δεν υπάρχουν, υπάρχουν μα δεν πρέπει να μας χαλάσουν το κέφι των διακοπών. Όμως τον Αύγουστο γίνονται όλα όσα δεν γίνονται στην κανονική ζωή. Ας το απολαύσουμε…
Ναι προέχει η μεγάλη νοσταλγία για την πατρίδα. Ήρθε η ώρα να πάμε στο σπίτι μας στο πατρικό μας ,στο χωριό μας, χωρίς κώδικες, νομολογίες και τα συμπαρομαρτούντα.
θα φύγουμε μακριά από την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Αποτοξίνωση από ΟΛΑ τα τοξικά!
Καιρός να χαθούμε σε μια όμορφη και ήσυχη παραλία, σ’ ένα νυκτερινό, καλοκαιρινό τοπίο, ενώ λάμπει το φεγγαρόφωτο και αναδύεται μέσα απ’ τη θάλασσα η γαλήνη…και σύ να κολυμπάς μέσα στη φεγγαρόστρατα…
Συνδετικός κρίκος όλων και αναμφίβολα ο πυρήνας της Αυγουστιάτικής θαλπωρής είναι η θάλασσα…
Να αρμενίζουμε με τα μάτια της ψυχής μας, να πιούμε το ουζάκι μας, να ρίξουμε τις βόλτες μας, να κάνουμε νυχτερινό μπάνιο με την πανσέληνο του Αυγούστου, να τραγουδήσουμε και τέλος πάντων να ζήσουμε σαν άνθρωποι που τους αξίζει λίγο χαλάρωση και ηρεμία. Ν ακούσουμε την εξαίσια μουσική όπερα που τα πετεινά του ουρανού και τα τζιτζίκια κι γκιώνης συνθέτουν χωρίς σταματημό.
Σήμερα επιτρέψατε μου να ζητήσω την επιείκεια σας, γιατί θέλω να σας θυμίσω τα όμορφα καλοκαίρια που …..
Δίπλα μας έχουμε τα μαγεμένα βουνά (όσα δεν τα κάψαμε), την λαμπρή θάλασσα μας, τον ήλιο μας, το μοσχομύρισμα του θυμαριού, της λουίζας και του γιασεμιού, μα και του νυχτολούλουδου, της αύρας νυκτερινής, το σμίξιμο στο χωρίο μας των συγγενών και φίλων στο πανηγύρι της Παναγιάς, το γλέντι μας κι όλα αυτά που ξεπλένουν το καλοκαίρι, τις χαρές και τις λύπες και αγωνίες όλου του χρόνου .
Ας μην ξεχνάμε στην αυλή του σπιτιού μας , την (νόνα)γιαγιά με τα παραμύθια της, τα παιδικά παιχνίδια αλλά και τους νεανικούς μας έρωτες και τα ηλιοβασιλέματα που απολαύσαμε.
Ετοιμάζονται και τα πρωτάκια ν’ ανοίξουν τα φτερά τους και νάναι καλοτάξιδα ,όπως και μείς κάποτε.
Έτσι περνά η ζωή μας και τα καλοκαίρι μας και έρχεται ο σκληρός Σεπτέμβρης και ο χειμώνας για πολλούς και στη ζωή και στις καρδιές μας. Όπως έχει πει ο Αλ. Παπαδιαμάντης: «Εκεί που παίζει η ζωή, παίζει και ο θάνατος».
Θ άθελα έστω για λίγο, να αφήναμε το νου και την καρδιά να ταξιδεύει στην μαγεία του Αυγούστου, να σβήσουμε τα δύσκολα απ’ τα τεφτέρια τις ζωής μας και να βρεθούμε μ’ αυτούς π’ αγαπάμε, ν ‘ανάψουμε ένα κεράκι στους τάφους των αγαπημένων μας, να πάμε στις παρακλήσεις της Παναγιάς, να γυρίσουμε…
Πράγματι υπάρχει το «Ελληνικό Πάσχα», είναι το δεύτερο Πάσχα η γιορτή της Παναγιάς και αυτό το απίθανο Ελληνικό καλοκαίρι με τα «μπάνια του Λαού», όπως επιτυχημένα ειπώθηκε.
Ο “νέος χρόνος” για πολλούς που αρχίζει στην πραγματικότητα την 1η Σεπτεμβρίου (και το νέο εκκλησιαστικό έτος) αρχίζει και όπως έλεγε ο πατέρας μου : “μέτρησε σ’ αυτόν τον Αύγουστο, ένα ακόμα καλοκαίρι της ζωής σου .[2]“
ΥΓ: Αναγνώστη συγγνώμη το κείμενο απευθύνεται στις μνήμες και τις καρδιές μας δεν ξεχνά τα βάσανα μας .
« Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σένα ορκιζόμαστε πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε»[3]
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 1/8/2025 #ODUSSEIA #ODYSSEIA
[1] Αφορμή το διήγημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Όνειρο στο Κύμα», διηγήματος που δημοσιεύτηκε στα Παναθήναια το 1900
[2] Ο δάσκαλος Παναγιώτης Αργυρός.
[3] Ο Ελύτης, το 1943, στη συλλογή του «Ήλιος ο πρώτος» έχει γράψει για τον Αύγουστο:
Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά
Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σένα ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε
Απ’ την Παρθένο στον Σκορπιό χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό στη χάρη σου ν’ ανάψουμε…