Το 1977, όταν τα Voyager 1 και 2 εγκατέλειψαν τη Γη με δύο αντίγραφα του Golden Record, του Χρυσού Δίσκου με εικόνες, φυσικούς ήχους και μουσική από τη Γη, το βαλς είχε μείνει εκτός.
Το περασμένο Σάββατο 31 Μαΐου, την ώρα που η Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης ερμήνευε το διάσημο βαλς «Γαλάζιος Δούναβης» του Γιόχαν Στράους στο Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών της πόλης, μια κεραία 35 μέτρων στην Ισπανία μετέδιδε ταυτόχρονα την κλασική σύνθεση -για την ακρίβεια, μία ηχογράφηση της από πρόβα- στο Διάστημα.
Η μεγάλη κεραία της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας στην Ισπανία διακτίνισε το βαλς στο σύμπαν, στοχεύοντας το κάτοπτρο του Voyager 1, του πιο μακρινού διαστημικού σκάφους, που βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 15 δισεκατομμύρια μίλια (24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα). Ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτός, η μουσική αναμενόταν να προσπεράσει το Voyager 1 μέσα σε 23 ώρες.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε στο πλαίσιο του εορτασμού για την επέτειο των 200 ετών από τη γέννηση του Γιόχαν Στράους Β′ (Βιέννη, 1825), και παράλληλα των 50 ετών από την ίδρυση της ESA.
Το 1977, όταν τα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2 εγκατέλειψαν τη Γη με δύο αντίγραφα του Golden Record, του Χρυσού Δίσκου που περιέχει εικόνες, φυσικούς ήχους και μουσική από τη Γη, το βαλς δεν περιλήφθηκε, «παράλειψη» που διορθώθηκε τώρα με καθυστέρηση σχεδόν μισού αιώνα.
Ο «Γαλάζιος Δούναβης» έχει ιδιαίτερη σημασία για τους φαν του Διαστήματος, καθώς ακούγεται στην ταινία «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1968).
Ο Στράους ήταν ένας ποπ σταρ του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον Tim Dokter, διευθυντή καλλιτεχνικής διαχείρισης της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βιέννης, την εποχή εκείνη, κάθε νέα σύνθεση βαλς ήταν ένα νέο καυτό single. «Ο κόσμος το περίμενε για να το χορέψει».
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 4/6/2025 #ODUSSEIA #ODYSSEIA