Γιατί η πολιτική διαχειριστική «χαλαρότητα» και έλλειψη συνοχής, οδηγεί την χώρα μαθηματικώς σε δυσοίωνες ατραπούς
Από το 1947 το Ισραήλ αντιμετωπίζει απειλή υπαρξιακού χαρακτήρα από σειρά αραβικών και μη κρατών, τα οποία υπερτερούν συντριπτικά σε αριθμούς (έκταση, πληθυσμός, μέγεθος ενόπλων δυνάμεων κ.λπ.). Στις απειλές αυτές προστίθενται και «αντιπρόσωποι» αυτών υπό μορφή πολυπληθών συγκροτημένων και άρτια εξοπλισμένων τρομοκρατικών οργανώσεων και παραστρατιωτικών δυνάμεων. Διαχρονικά κατά τις στρατιωτικές αναμετρήσεις των δύο πλευρών το Ισραήλ είτε νικά ολοκληρωτικά είτε υπερτερεί χωρίς να ηττάται. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην εθνική και κοινωνική συνειδητοποίηση του μεγέθους των απειλών, που επιτάσσει στην εκάστοτε κυβέρνηση να εστιάζεται σε αυτές κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, με πολιτική και κοινωνική συναίνεση. Στο πλαίσιο αυτό το Ισραήλ έχει επιτύχει τα ακόλουθα:
Διατύπωση αυτόφωτης Εθνικής Στρατηγικής, βασισμένης στην στρατηγική αυτονομία, την αποτροπή και την αποτρεπτική φήμη, με εφαρμογή του δόγματος «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» αλλά με πολλαπλάσιο και δυσβάστακτο κόστος για τον αντίπαλο, προς διατήρηση της ειρήνης ή του «μη πολέμου».
Καθολική πολιτική βούληση πλήρους εφαρμογής του ανωτέρω δόγματος, άνευ συμβιβασμών και ανεξαρτήτως της εκάστοτε κυβερνήσεως.
«Αγοράζει» στρατηγικό χρόνο τον οποίο εκμεταλλεύεται δυναμικά ώστε πάντοτε να προηγείται σε οικονομία, άμυνα, ασφάλεια, καινοτομία, τεχνολογία κ.λπ.
Αξιακό σύστημα, πρότυπα και παιδεία εξασφαλίζοντας υψηλό φρόνημα στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΙΕΔ), πνεύμα αλληλεγγύης και θυσίας στην κοινωνία αλλά και δημογραφικής αυξήσεως του πληθυσμού (δείκτης γονιμότητος 3).
Ένοπλες Δυνάμεις με πειστικές αποτρεπτικές δυνατότητες για κάθε απειλή (ποσοτικές και ποιοτικές). Οι αμυντικές δαπάνες υπερβαίνουν διαχρονικά το 5% του ΑΕΠ (πέραν της ετησίας συνδρομής των ΗΠΑ με $4 δις). Στις ΙΕΔ υπηρετούν επί μακρόν άνδρες και γυναίκες ενώ η εκπαίδευση των εφέδρων είναι διαρκής.
Υγιής και εξωστρεφής οικονομική ανάπτυξη βασισμένη στην τεχνολογία, την έρευνα και την καινοτομία. Αξιοζήλευτη αμυντική βιομηχανία η οποία εξασφαλίζει αυτονομία στις ΙΕΔ και αποτελεί αναπτυξιακό πυλώνα αφού εξάγει αμυντικό υλικό σε 40 περίπου κράτη.
Ενεργειακή εκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων, η οποία προσφέρει χαμηλές τιμές ενέργειας και ηλεκτρισμού στην κοινωνία.
Είχε την πολιτική βούληση να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και αντίστοιχη τεχνογνωσία.
Τα ανωτέρω επιτυγχάνονται παρά την πολύ μικρή και άγονη έκταση της χώρας, καθώς και παρά τα υφιστάμενα εσωτερικά προβλήματα με τους Παλαιστινίους και τις τρομοκρατικές οργανώσεις εντός και εκτός συνόρων.
Σχετικά δείγματα γραφής παρατηρούνται κατά την τρέχουσα στρατιωτική αναμέτρηση του Ισραήλ, μετά την τρομοκρατική ενέργεια της Χαμάς την 7 Οκτωβρίου 2023. Συνωστισμός στα αεροδρόμια από χιλιάδες Εβραίους νέους και νέες από ολόκληρο τον πλανήτη που πύκνωσαν τις τάξεις των 350.000 εφέδρων εντός ολίγων ημερών. Μετά από ένα έτος πολεμικών επιχειρήσεων, οι ΙΕΔ παραμένουν κραταιές και η οικονομία αντέχει. Το Ισραήλ ακολουθεί την δική του στρατηγική και αγνοεί τις πιέσεις ακόμη και των ΗΠΑ, έχοντας επιφέρει πολλαπλάσιο κόστος στον αντίπαλο. Δεν διστάζει να εμπλακεί σε πολλαπλά μέτωπα και δηλώνει έτοιμο να αντιμετωπίσει το Ιράν (σε αυτό συμβάλλει και η στήριξη των ΗΠΑ).
Η απειλή της Ελλάδος είναι υπαρξιακή και προέρχεται από τον συνδυασμό δημογραφικού και μεταναστευτικού. Επιπλέον απειλούνται συμφέροντα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στην επικράτεια καθώς και διχοτόμηση της Κύπρου από μία ιδιαίτερα ισχυρή και αποφασισμένη Τουρκία. Οι αναγνώστες δύνανται να συγκρίνουν σε ποια από τα προαναφερθέντα επιτεύγματα του Ισραήλ προσεγγίζει η Ελλάς και να αντιληφθούν γιατί η πολιτική διαχειριστική «χαλαρότητα» και έλλειψη συνοχής, οδηγεί την χώρα μαθηματικώς σε δυσοίωνες ατραπούς.
*************
Βασίλειος Μαρτζούκος, Αρθρογράφος, Αντιναύρχος ε.α – Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Αντιπρόεδρος του ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 2/10/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA