H ημέρα της εορτής του προφήτη Ηλία, τιμάται με λαμπρότητα στην Κεφαλλονιά. Πανηγύρια στήνονται από την παραμονή, με γνωστότερο, το πανηγύρι στα Ραζάτα και τα Καμιναράτα. Το πανηγύρι στα Καμιναράτα μάλιστα, είναι ιδιαίτερα γνωστό καθώς προσελκύει πιστούς από την Παλική και τις γύρω περιοχές. Ο Φαρσινός ήρωας του σατυρικού αυτού ποιήματος, κάτοικος Αργοστολίου, μεσοαστός, πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα για τους ληξουριώτες που βλέπει απέναντι από το χωριό του, την παραμονή της εορτής «τρώγεται» με τα ρούχα και τις σκέψεις του, για το αν θα πάει στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία, στα Καμιναράτα.
Σαν έγειρε το απόγευμα,
ο Φαρσινός με χάρη,
σηκώθηκε, ετοιμάστηκε,
συγύρισε μουστάκι
και ίσιωσε το πουκάμισο,
μην τον βασκάνει μάτι.
***
Μέσα στο Αργοστόλι,
ρεμβάζει, αναπολεί.
Σκέφτεται,
αύριο,
τι μέρα θα γενεί;
Μέρα μεγάλη και ζεστή,
στου Άϊ’ Λιως, η γιορτή.
***
Τιτάνιο γλέντι θα στηθεί,
ψηλά στη Χωροπούλα,
να τρέξω άραγε ως εκεί;
βάλαν τα ποδάρια του φωνή.
***
Μες στο Ληξούρι
Φαρσινέ,
φωνάζουν οι νεράιδες,
«μην λησμονήσεις πως χορό, στήνουν οι Καμινάρηδες».
***
Και τι να δεις εκεί; λένε οι Ερινύες,
σα λασποχώρι φαίνεται,
ουρλιάζουν στη σκέψη του οι κυρίες.
***
Και ο Φαρσινός, σα να διστάζει:
τι να ναι αυτό που τον κρατά,
να σκέφτεται
και να μιλά,
να αγαπά και να πονά,
αυτά τα δύο μέρη ;
***
Η ρίζα του η προγονική,
η φαρσινή βελάδα,
γίνηκε η Έριδα για
αυτή τη κουρλαμάδα.
***
Να θέλει να ναι άρχοντας,
γνήσιος Αργοστολιώτης,
μα πιο κοντά να βρίσκεται
με κάθε Ληξουριώτη.
Και αν όλο του το πρόσωπο,
φωνάζει, Αργοστολάκι,
το πνεύμα, πάντα ορθώνεται
και λέει :
και το Ληξουράκι ;
***
Σαν ήπιε την μπυρίτσα του,
σηκώθηκε να φύγει,
μα, όλη του η έννοια,
ήταν στο πανηγύρι.
***
Βρίζοντας το μουστάκι του,
και το κορμί που αρνιόταν,
στο τέλος το αποφάσισε πως άλλο δεν γινόταν:
θα πήγαινε ο δύσμοιρος και φέτος να γιορτάσει,
μέσα στους Καμινάριδες,
τα Φάρσα να δοξάσει.
***
Χαραλαμπία Καρούσου Τσελέντη
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 20/7/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA