Μια φορά κι έναν καιρό όχι πολύ μακρινό.
Η λογοτεχνική έκφραση είτε σε πεζό λόγο είτε σε στίχο αποτυπώνεται σε χαρτί. Βιβλία και περιοδικά.. Όλη η μαγεία της τέχνης του λόγου στις σελίδες τυπωμένη στις βιτρίνες εκτεθειμένη αντικείμενο του πόθου των θαυμαστών. Δύσκολο για νέους λογοτέχνες
Να προσεγγίσουν τους κλειδοκρατορες των λογοτεχνικών περιοδικών. Έπρεπε να εγγραφούν συνδρομητές και εάν ήθελαν οι εκδότες ελάμβανε τον κόπο να δημοσιεύσουν το πόνημα τους ως επί το πλείστον άπαξ. Και ήλθε ο Στηβ Τζομπς με τα πρώτα κομπιούτερ αξία και πως άλλαξαν όλα! Ο καθένας που η ψυχή του τον ωθεί να εκφράσει αισθήματα, σκέψεις, διαφωνίες, πατάει πλήκτρα. Μπορει να΄χει ένα blog να γράφει καλά, μέτρια, ασήμαντα, κι οποίος θέλει το διαβάζει. Να’χει ένα podcast κι αυτό, το ίδιο. Ενα site να΄χει. Ακόμη και στο facebook στο instagram ή στο Τικ tok δημοσιεύει στίχους η τραγούδια. Τώρα αυτή η μορφή μετα-λογοτεχνίας που την οδηγει; Δεν θα΄ λεγε κάνεις ότι βρίθει αριστουργημάτων.
Φιλόλογοι και κριτικοί δεν είμαστε να κρίνουμε. Αλλά μια παρατήρηση μόνον. Ολο και περισσότεροι στην εποχή της απομόνωσης και, ειδικότερα της πανδημίας, αισθάνονται την ανάγκη να εκφράσουν τι αισθάνονται.
Δέν ομιλούν πια πολύ οι άνθρωποι.. οι φιλικές σχέσεις εξασθενούν. Βιβλία πολύ δεν διαβάζουν. Τά Audiobooks έκαναν την εμφάνιση τους. Εκλαϊκεύεται η λογογοτεχνία. Δέν είναι ακριβώς καταστροφή.
Είναι η μετα-λογοτεχνική εποχή όπως την άλλαξε η τεχνολογία. Ελπίδα συνεργασίας υπάρχει
Μπορούν να συνυπάρξουν και να μας αγγίξουν τόσο μόνοι που απομεινάρι αυτή την εποχή της αναισθησίας και της ακόμη χειρότερης Βίας.
Ζολιώ Λαδά Βαρβαρέσου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 22/5/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA