Ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Λίο Βαράντκαρ, έκανε κάτι που κανείς δεν περίμενε – ούτε οι συνάδελφοί του στο κόμμα Φίνε Γκαέλ, ούτε εκείνοι στην κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά ούτε και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας.
Ανακοίνωσε την παραίτησή του και από την πρωθυπουργία αλλά και από την αρχηγία του κόμματός του επικαλούμενος «προσωπικούς αλλά και πολιτικούς λόγους».
Όπως σημειώνουν ιρλανδικά Μέσα Ενημέρωσης, οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν άναυδοι τον Βαράντκαρ να στέκεται μπροστά από τα σκαλιά που οδηγούν στο πρωθυπουργικό γραφείο και να τονίζει πως «έπειτα από επτά χρόνια στην πρωθυπουργία, δεν αισθάνομαι ότι είμαι ο καλύτερος για τη δουλειά».
Για τη βρετανική The Guardian ο… πολιτικός κεραυνός εν αιθρία του Βαράντκαρ θα έκανε ακόμη και έναν από τους ήρωές του, τον Όττο φον Μπίσμαρκ, να μην κρύψει την εκφράσει την επιδοκιμασία του. Όμως, ο Λίο Βαράντκαρ δεν ήταν ποτέ ένας συνηθισμένος Ιρλανδός πολιτικός.
Ο πατέρας του είναι από την Ινδία και μετανάστευσε στην Ιρλανδία όπου και γνώρισε τη μητέρα του, η οποία ήταν νοσοκόμα. Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του σπούδασε και ο ίδιος γιατρός ενώ, καθώς μεγάλωνε στα προάστια του Δουβλίνου δεν έκρυβε ότι φιλοδοξούσε να γίνει υπουργός Υγείας.
Στην πολιτική μπήκε από νωρίς με πολλούς να τον αποκαλούν το «παιδί των Τόρις» ενώ, βουλευτής εξελέγη για πρώτη φορά το 2007 σε ηλικία 28 ετών. Κατά την πολιτική του “σταδιοδρομία” ανέλαβε τα υπουργεία Μεταφορών, Τουρισμού και Αθλητισμού καθώς επίσης και το υπουργείο Υγείας αλλά και το υπουργείο Κοινωνικής Προστασίας.
Το 2015 δήλωσε δημοσίως πως είναι ομοφυλόφιλος ξεκαθαρίζοντας πως ο σεξουαλικός του προσανατολισμός είναι, απλώς, ένα κομμάτι του εαυτού του. Λίγους μήνες μετά η χώρα που μέχρι το 1993 θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ποινικό αδίκημα είπε «ναι» στον γάμο των ομοφυλόφιλων ενώ, δύο χρόνια αργότερα θα τον εξέλεγε πρωθυπουργό. Ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που επέτρεπε τον γάμο των ομοφυλοφίλων μετά από δημοψήφισμα και ο Λίο Βαράντκαρ ο πρώτος ομοφυλόφιλος αλλά και ο νεότερος πρωθυπουργός στην ιστορία της.
Το 2018 οδήγησε τη χώρα του να γυρίσει ξανά την πλάτη στον συντηρητισμό που ενσαρκώνει σε αυτή η Καθολική Εκκλησία και το 68% των Ιρλανδών ψήφισε υπέρ των αμβλώσεων και υπέρ της κατάργησης της 8ης τροπολογίας που τις απαγόρευε.
Ωστόσο, πριν από μερικές εβδομάδες και, ενόσω ο Βαράντκαρ διένυε τη δεύτερη πρωθυπουργική του θητεία, η Ιρλανδία προχώρησε στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με σκοπό την απόσυρση αναχρονιστικού άρθρου του ιρλανδικού Συντάγματος που αφορά στη σημασία της ζωής των γυναικών «εντός του σπιτιού» και ενθαρρύνει τις μητέρες να μην εργάζονται ώστε να εκπληρώνουν τα οικιακά καθήκοντά τους.
Το 73,9% των συμμετεχόντων ψήφισε κατά και η γυναίκα στην Ιρλανδία, μίας χώρας Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει… νοικοκυρά σύμφωνα με το Σύνταγμά της. 12 ημέρες μετά ο Λίο Βαράντκαρ υπέβαλε την παραίτησή του και από πρωθυπουργός του τριτοκομματικού συνασπισμού αλλά και από πρόεδρος του κόμματος Φίνε Γκάελ ξεκαθαρίζοντας πως, προς το παρόν, δεν έχει σχέδια για το μέλλον.
«Δεν είμαι μισός Ινδός πολιτικός ή γιατρός πολιτικός ή γκέι πολιτικός» είχε δηλώσει πριν από μερικά χρόνια και χθες Τετάρτη φαίνεται πως αποφάσισε πως δεν ήθελε να είναι ούτε μισός πρωθυπουργός.
Όπως εξήγησε, μέρος μίας σωστής ηγεσίας είναι «να γνωρίζεις πότε έχει έρθει η στιγμή να δώσεις τη σκυτάλη σε κάποιον άλλον» αλλά και «να έχεις το κουράγιο για να το πράξεις».
Η στιγμή αυτή για τον Λίο Βαράντκαρ ήρθε και μπορεί να έχει πλέον υποβάλει την παραίτησή του αλλά για πολλούς μοιάζει με νικητή.
Αθηνά Παπακώστα SKAI
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 21/3/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA