«ΜΟΥΣΙΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΙ» – ΕΥΓΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΙΝ ΤΟΥ ΡΙΚ
Ἒχω προσέξει καί, ὡς ὁ γράφων, πολλοί ἀκροαταί καί θεαταί τῶν τηλεοπτικῶν προγραμμάτων τοῦ ΡΙΚ, ὃτι ἐφέτος ἀπό τῆς ἀρχῆς τῶν Φθινοπωρινῶν προγραμμάτων του ἑκάστην Κυριακήν μετά τάς βραδυνάς Εἰδήσεις παρουσιάζει ἓν νέον πρόγραμμα ὑπό τόν τίτλον «ΜΟΥΣΙΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΙ», τό ὁποῖον, κατά τήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, εἶναι μία πολύ ἀξιόλογος προσπάθεια.
Οἱ παρουσιάζοντες τοῦτο, Καθηγητής Μουσικῆς εἰς τήν Σχολήν Μιτσῆ εἰς Λεμύθου, Κος Κώστας Κακογιάννης, καί ἡ ταλαντοῦχος Κα Φαίδρα Σαρικάκη, παρουσιάζουσι κατηξιωμένα ἀλλά καί νέα ἀνατέλλοντα ταλέντα. Δέν ἀρκοῦνται δέ μόνον εἰς τήν ὑπέροχον ἀπόδοσιν τῶν μουσικῶν τεμαχίων ὑπό τῶν ἑκάστοτε ἐπιλεγομένων καλλιτεχνῶν, ἀλλά ὑπό μορφήν συνεντεύξεως μανθάνομεν τήν ἱστορίαν ἑνός ἑκάστου ἐξ αὐτῶν, τό πῶς ἐδημιουργήθη ἡ κλίσις καί ἀγάπη των πρός τήν καλήν μουσικήν καί ἑρμηνείαν της, ἀλλά ἀκόμη καί τάς δυσκολίας, πολλάκις δέ καί ὑγείας, τάς ὁποίας ἐπέρασαν πολλά νέα παιδιά, ἀλλά καί οἱ καθιερωμένοι καλλιτέχναι, προτοῦ ἀνέλθωσι τό ὑψηλόν βάθρον τῆς ὡρίμου τελειότητος. Αὐτή ἡ διάστασις δίδει εἰς τό πρόγραμμα «Μουσικαί Ἱστορίαι» πολλήν συναισθηματικήν ὑφήν καί καθιστᾷ τόν θεατήν/ἀκροατήν νά συμμερίζηται καί αὐτός τήν μεγάλην προσπάθειαν τήν ὁποίαν κατέβαλον οἱ εἰς ἡμᾶς παρουσιαζόμενοι καλλιτέχναι ἀνερχόμενοι τήν κλίμακα πρός τήν σημερινήν τελειότητά των.
Ἰδιαιτέραν ἐντύπωσιν εἶχε κάνει εἰς τόν γράφοντα τό Χριστουγεννιάτικον πρόγραμμα, διά τοῦ ὁποίου ἐνεθυμήθην ἓν παλαιόν ἂρθρον τοῦ ὑποφαινομένου μέ θέμα τά Ἑορταστικά Τραγούδια τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Αὐτό ἐδημοσιεύθη εἰς τήν ἒγκριτον Ἐφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ τῆς 22/07/2013. Εἰς τό ὡς ἂνω ἂρθρον, τό ὁποῖον ὡς θά προσέξητε ἐστάλη ἀπό τόν Ἰούλιον τοῦ 2013, διά νά ὑπάρχῃ ἂπλετος χρόνος διά τούς στιχουργούς καί συνθέτας, ἒγραφον μεταξύ ἂλλων τά ἑξῆς:
«Κρίνων ἐξ ὃσων γενικῶς ἀκούομεν κατά τήν περίοδον τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Πρωτοχρονιᾶς, εὑρίσκω ὃτι τά Ἑλληνικά Τραγούδια διά τό τόσον ἑορταστικόν αὐτό θέμα εὑρίσκονται, κατά τήν γνώμην μου, εἰς μίαν κατάστασιν σχεδόν παντελοῦς ἐλλείψεως οἱασδήποτε νέας δημιουργικότητος, τόσον ἀπό ἀπόψεως ποιήσεως, δηλ. στίχων, ὃσον καί μουσικῆς συνθέσεως, καί τοῦτο ἐν ἀντιθέσει πρός τήν παραγωγήν τραγουδιῶν διά πάσης φύσεως ἂλλα θέματα, ἡ ὁποία καθ’ ὃλον τό ἒτος εὑρίσκεται ἐν μεγάλῃ ἀκμῇ καί ἀφθονίᾳ.
Τά ὑπάρχοντα τραγούδια διά τήν περίοδον τῶν Ἑορτῶν ἐπαναλαμβάνονται κατ’ ἒτος τά ἲδια καί τά ἲδια: Εἶναι αἱ γνωσταί εἰς ὃλους μας, μεγάλους καί μικρούς, κάποιαι παλαιαί Ἑλληνικαί συνθέσεις, αἱ ὁποῖαι μετρῶνται εἰς τά δάκτυλα, ὡς καί βεβαίως αἱ ξέναι δημιουργίαι τραγουδούμεναι εἲτε εἰς τήν ξένην γλῶσσαν τῆς συνθέσεώς των, εἲτε εἰς τήν Ἑλληνικήν μετάφρασίν των. Ὃμως δέν ἀκούομεν, ἐξ ὃσων γνωρίζω, κάποιαν νέαν Ἑλληνικήν σύνθεσιν ἐπί τῶν δύο ὡραίων καί συγκινητικῶν θεμάτων τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Πρωτοχρονιᾶς μέ τά ὑπέροχα λεπτά συναισθήματα, τά ὁποῖα συνοδεύουσι ταύτας.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω λοιπόν σχηματισθεισῶν ἐντυπώσεων ὁρμώμενος καί ἐπιθυμῶν νά ἐπισύρω τήν προσοχήν τῶν Ἑλλήνων καί Ε/Κ στιχογράφων καί συνθετῶν μας καί πρός τήν κατεύθυνσιν αὐτήν, ὃπου ὑπάρχει σοβαρόν, ὡς πιστεύω, κενόν, ὁ γράφων θά ἢθελε νά τοῦ ἐπιτραπῇ νά εἰσηγηθῇ τήν ἀπό ἐφέτος διεξαγωγήν Διαγωνισμοῦ ὑπό τοῦ ΡΙΚ διά τήν καλυτέραν Μουσικήν Σύνθεσιν διά τάς Ἑορτάς τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Πρωτοχρονιᾶς.»
Ὃμως, τότε οὐδεμία ἀνταπόκρισις ὑπῆρξεν εἰς τάς ὡς ἂνω παρατηρήσεις. Ἒκτοτε (ἀπό τοῦ 2013) μέχρι καί τά τελευταῖα ἒτη ἐξηκολουθήσαμεν νά ἀκούωμεν τά ἲδια «κλασσικά» Χριστουγεννιάτικα καί Πρωτοχρονιάτικα τραγούδια, τῶν ὁποίων βεβαίως οὐδόλως ἀμφισβητοῦνται οὒτε αἱ ὑπέροχοι μελῳδίαι των οὒτε οἱ μοναδικοί εἰς ἒμπνευσιν στῖχοι τῶν ἀσμάτων αὐτῶν.
Καί αἲφνης, ὁποία χαρά καί ἒκπληξις ὑπῆρξε διά τόν γράφοντα, ὃταν ἢκουσε εἰς τήν πρό-Χριστουγέννων ἐκπομπήν τῶν «ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ» τοῦ ΡΙΚ, ὃτι ἐπί τέλους «ἒσπασεν» ἡ ὑπάρχουσα στασιμότης. Ὁ ἐξαίρετος μουσικός καί συνθέτης τοῦ Προγράμματος τῶν «Μουσικῶν Ἱστοριῶν», κ. Κώστας Κακογιάννης, μᾶς ἐπαρουσίασε μέ τήν Χορῳδίαν τῶν Παιδιῶν τῆς Σχολῆς Μιτσῆ, ὂχι ἓν ἢ δύο νέα Ἑορτινά Τραγούδια, ἀλλά περί τάς 8-10 συνθέσεις του (δέν τάς ἐμέτρησα ἐπακριβῶς), τάς ὁποίας μᾶς ἐτραγούδησαν ὑπέροχα τά παιδία τῆς χορῳδίας τῆς Σχολῆς Μιτσῆ.
Ἓν μεγάλον Μπράβο ἀξίζει εἰς τόν κ. Κώσταν Κακογιάννην διά τάς ὡραιοτάτας ἑορτινάς συνθέσεις του, πλήν τῶν ἂλλων συνθέσεών του βεβαίως, δι’ αὐτήν τήν πρωτοβουλίαν του, ἡ ὁποία ἀνοίγει νέας ὁδούς καί ὁρίζοντας εἰς τήν Ἑλληνικήν Χριστουγεννιάτικην καί Πρωτοχρονιάτικην Μουσικήν.
Εὖγε εἰς τούς δύο παρουσιαστάς τοῦ προγράμματος ΜΟΥΣΙΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΙ τοῦ ΡΙΚ καί εἰς τά νεαρά ταλαντοῦχα ταλέντα καί εἰς τά παιδία τῆς Σχολῆς Μιτσῆ, τά ὁποῖα ἑρμηνεύουσι τόσον ὑπέροχα τάς μουσικάς συνθέσεις, τάς ὁποίας μᾶς παρουσιάζουσιν οἱ δύο ἐκλεκτοί παρουσιασταί τοῦ ἐξαιρέτου αὐτοῦ Προγράμματος τοῦ ΡΙΚ.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν.
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Υ.Γ. Μία γλωσσική παρατήρησις τοῦ γράφοντος: Ἒχω προσέξει ὃτι γίνεται ὑπό κάποιων παρουσιαζομένων μία κατάχρησις τῆς χρήσεως του κ (καί) καί τοῦ χ (χέρι κτλ.) διά τοῦ Κυπριακοῦ τζ (τζιαί, σιέρι κτλ.). Πιστεύω, ὃτι πρέπει νά ἀποφεύγηται αὐτή ἡ Κυπριακή σύνθεσις δύο «ὀδοντοφώνωνν» συμφώνων, πολύ δέ περισσότερον ὑπό ἀνθρώπων πού ἀσχολοῦνται μέ τάς μελῳδίας καί τάς εὐήχους λέξεις. Κατ’ ἀντίθεσιν, τά σύμφωνα κ καί χ ὡς λαρυγγόφωνα ἂλλως οὐρανισκόφωνα ἐξασκοῦσι ταὐτοχρόνως καί τάς φωνητικάς χορδάς τῶν ἀτόμων πού χρησιμοποιοῦσι ταῦτα. Ἂς σκεφθῶμεν: Τί ποιότητος ἦχον μπορεῖ(-οῦν) νά μᾶς δώσῃ ἓν σύμφωνον ἢ συνδυασμός δύο συμφώνων, τό τζ, πού προφέρεται (-ονται) διά τῶν ὀδόντων ἐν ἀντιθέσει πρός τά λαρυγγόφωνα;
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 29/1/2024 #ODUSSEIA #ODYSSEIA