«Λαπόρδα» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου μου και περιλαμβάνει τέσσερις κεφαλλονίτικες σκωπτικές ιστορίες που διαδραματίζονται στον ιστορικό χρόνο και στο τοπικό ιδίωμα:
Ορτικαρία και στρουμπάρα / κομμέντια μπούρλα στη μπαρονία τ’ Αναστασάκη στα Δηλινάτα
Ο γαμπρός απ’ την Οντέσσα
Το ποντίλιο για το άμπιτο
Η Παναγιά η Γριτζανιώτισσα / Πώς δεν γένηκε καπιτάλε τση Κεφαλλονιάς το Ληξούρι
Είναι όπως ακριβώς γράφτηκαν. Στη σελιδοποίηση όμως επανήλθα κι έβαλα, όπου πρέπει, παραπομπή και επεξήγηση ορισμένων λέξεων. Γιατί, μπορεί να είμαστε Κεφαλλονίτες, όμως μπορούμε να κάνουμε Κεφαλλονίτες κι αυτούς οι οποίοι μετέχουν της … Κεφαλληνιακής Παιδείας! Σε αυτό το «μετέχουν» προσπάθησα να συμβάλλω με τις επεξηγήσεις…
Η σάτιρα, το πνευματώδες πείραγμα, η σύλληψη και απόδοση γαργαλιστικών παρωνύμιων, η γοητεία της ευφυολογίας, η σαγήνη του ευθυμογραφήματος είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά της μοναδικής κοινής μας καταγωγής, της ομογένειάς μας. Καλή κι η σοβαρολογία. Κάλλιστος όμως ο αστεϊσμός!