Κι ἡ Μυριανθούλα
–
Νύχτα βαθειά, μὲ μύριες
Προφυλάξεις,
Βγῆκε ἀπὸ τὸ παράθυρο
Νὰ βρεῖ τὴν ἀγκαλιά του.
Πρωϊ, τὴν βρῆκαν σὲ πηγάδι
Μὲς στὴν ἀγκάλη τοῦ νεροῦ.
–
Κόρη μου, μὴ σὲ πλάνεψαν
Τοῦ φεγγαριοῦ οἱ λάμψεις
Ποὺ σὰν νεράϊδες χόρευαν
Σ’ ἔσυραν στὸ βυθό του;
–
Κοντεύει πιὰ αἰώνας ·
Ἄνθησε ὁ τόπος, ἀνθορρόησε
Κανένας δὲν θυμᾶται.
Μόνο κάποιοι σαλοί:
Ἐδῶ ἡ κόρη, ἐδῶ καὶ τὸ πηγάδι
Ἐδῶ καὶ τ’ ἄστρα μάρτυρες –
Εἶδαν μὰ δὲν μιλᾶνε.
–
(Κι οἱ ἀδέξιοι τοῦτοι στίχοι
Ἀγράμπελης στεφάνι
Στὰ χρόνια σου, τὰ εἰκοσιδυό).
–
Μαρία Μαρκαντωνάτου
Αὔγουστος, 2022
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 29/8/2022 #ODUSSEIA #ODYSSEIA