Άξια μνήμης τα λόγια τού Μακρυγιάννη: «… Πατρίς, να μακαρίζεις γενικώς όλους τους Έλληνες, ότι θυσιάστηκαν για σένα, να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθείς άλλη μία φορά ελεύθερη πατρίδα, που ήσουνα χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών».
Σε δύο μήνες περίπου ο χρόνος τελειώνει και οι γιορτές για τα διακόσια χρόνια της Λευτεριάς. Είναι ίσως νωρίς για την αποτίμηση της μεγάλης επετείου που πέρασε με πολλά γεγονότα που συντάραξαν την Πατρίδα και την Ευρώπη και με τον Τούρκο να απειλεί «πως θα ξανάρθει» και θα «αναστήσει» την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην δική μου ταπεινή γνώμη είναι πως δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή και έγιναν και γίνονται σημαντικές εκδηλώσεις μα τους λείπει εκείνη η πνοή της απόδοσης ουσιαστικής τιμής στην διακοσιάχρονη πορεία του Έθνους.
Οι Έλληνες μπήκαν στο στίβο τῆς ιστορίας με γενάρχες τούς άριστους πού θυσίασαν τα πάντα για το Ελληνικό «θαύμα».
Από τέτοια θαύματα ιστορικά είναι γεμάτη η Ελληνική ιστορία. Έτσι σαν «θαύμα», είδαν οι αγωνιστές τη Λευτεριά του Γένους το 1821.Έτσι σαν «θαύμα», είδε τη Απελευθέρωση ο Εθνικός μας Ποιητής Διονύσιος Σολωμός
«Νύχτα γεμάτη θάματα
νύχτα σπαρμένη μάγια»
Στις 23.3.1821 στο πρώτο επίσημο (μετά την έναρξη) επαναστατικό έγγραφο που συντάσσεται, την περίφημη «προειδοποίηση εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς», που εκδίδει η νεοσύστατη Μεσσηνιακή Σύγκλητος και απευθύνεται στους Ευρωπαίους, αναφέρεται ότι: «…Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε,…”
Αλλά οι «φωτισμένοι» γρήγορα λησμόνησαν..
Τρία εκατομμύρια Έλληνες χάθηκαν κατά τους δύο παγκοσμίους πολέμους. Οι συμμαχητές μας και οι ηττημένοι λησμονήσαν γρήγορα τις θυσίες και τους ποταμούς αίματος και θα στιγματιστούν από αδέκαστο δικαστήριο της Ιστορίας .
Έτσι σαν “θαύμα”, έγινε το έπος του 1940-1941. Οι Έλληνες νίκησαν την αυτοκρατορία του φασισμού και του ναζισμού .Γρήγορα όμως λησμονήθηκαν οι ανθρωποθυσίες και οι ποταμοί αίματος σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους από τους συμμάχους και τους ηττημένους και πορευτήκαμε στα δύσκολα μονοπάτια της Ιστορίας.
Τι διαφέρουν τα ακόλουθα ιστορικά γεγονότα : οι Θερμοπύλες (480 π.Χ),το χάνι της Γραβιάς (8 Μαΐου 1821), το Μανιάκι (20η Μαΐου 1825) ,το Μεσολόγγι (10 Απριλίου 1826), το ύψωμα 731: Οι Θερμοπύλες πού δὲν έπεσαν(Μαρτης1941,η μάχη της ΕΛΔΥΚ( 14-16 Αυγούστου 1974).
Και ίσως είναι θαύμα το 1821 πως οι λίγοι Έλληνες νικούν τους πολλούς ,οι άοπλοι τους ενόπλους, οι αδύνατοι τους ισχυρούς, οι ασύντακτοι τους συντεταγμένους, οι πιστοί τους απίστους ,οι ξεβράκωτοι τους χορτασμένους.
Το μυστικό του θαύματος βρίσκεται στο βάθος της Ελληνικής ιστορίας
Όμως και σήμερα κάποιοι « ξεχνούν» και δεν αποδίδουν δικαιοσύνη.
Πρώτα όμως «ξεχάσαμε» εμείς να τιμήσουμε όπως τους αξίζει αυτούς που έπρεπε και που σημάδεψαν τα διακόσια χρόνια της λευτεριάς μας. Ο ποιητής που τραγούδησε τις πικρές αλήθειες του Έθνους και ο Άγιος της Ελληνικής λογοτεχνίας. Πρόλαβε και είδε, φαίνεται, την έκπτωση, ο Αρχάγγελος του Αιγαίου, ο καταξιωμένος Ελύτης και μέσα στην κορυφαία ποιητική του έκφραση, στο εμβληματικό και μυριοτραγουδημένο «Άξιον Εστί», σε μια ενότητα που καθόλου τυχαία επονομάζεται «Τα Πάθη», εμπνευσμένα μας προτρέπει: «… Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…»
.Οι Έλληνες είναι μικρός λαός με μεγάλες απαιτήσεις, αλλά λησμονούν πολύ εύκολα εκείνους που κρατούν την ψιλά την ψυχή του Έθνους.
Ειπώθηκαν πολλά για το 1821,πολλά ξεχάστηκαν πριν ειπωθούν αξίζει να θυμόμαστε όμως, όπως είπε και ο Παλαμάς:
«Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ’ρθουν, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί»
ΑΝΤΩΝΗΣ Π. ΑΡΓΥΡΟΣ
18/10/1821
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 18/10/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIA