ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΙΤΣΕΙΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ – ΛΥΚΕΙΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Λίγες ημέρες μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και τα περισσότερα σχολεία στα νησιά μας βρίσκονται στην ίδια κατάσταση όπως είχαν κλείσει, παρά τα νέα δεδομένα με την πανδημία και τις μεταλλάξεις της. Ως Λαϊκή Συσπείρωση θεωρούμε ότι έχουμε υποχρέωση απέναντι στους μαθητές, τους γονείς τους, στους εκπαιδευτικούς αλλά και στο υπόλοιπο προσωπικό των σχολείων να αναδεικνύουμε συνεχώς τα προβλήματα που διαχρονικά υπάρχουν και διαιωνίζονται. Δυστυχώς ακόμα και έργα που σωστά γίνονται σε σχολικά κτίρια, χαρακτηρίζονται από αποσπασματικότητα καθυστερήσεις, κακοτεχνίες και έλλειψη εκπαιδευτικών κριτηρίων. Η αιτία αυτής της κατάστασης είναι η πολιτική για την Παιδεία που διαχρονικά προωθείται από κυβερνήσεις και τοπικές αρχές στα πλαίσια της οποίας η Παιδεία υποχρηματοδοτείται, γίνεται εμπόρευμα και τα όποια έργα και παρεμβάσεις χαρακτηρίζονται από την λογική κόστους – οφέλους.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στέγαση του Λυκείου Ληξουρίου οι μαθητές του οποίου, από τον Γενάρη του 2014 μέχρι σήμερα, σχεδόν 8 χρόνια, στεγάζονται σε παραθαλάσσια containers!!! στην παραλία του Ληξουρίου. Όλα αυτά τα χρόνια το κτήριο του Πετρίτσειου Συγκροτήματος το οποίο αρχικά είχε χαρακτηριστεί ως “κόκκινο”, αλλά μετά έγινε “κίτρινο”, ήταν στις μελέτες και έπειτα στην διαδικασία της επισκευής. Πριν ένα μήνα περίπου στις 14.09.2021 έγινε, με μεγάλες δηλώσεις και ανακοινώσεις, η διαδικασία της Διοικητικής Παραλαβής της επισκευής, που είχε γίνει μέσω του ΕΣΠΑ της Π.Ι.Ν., από την ΚΤΥΠ, προς τον Δήμο Ληξουρίου.
Έχοντας περάσει 1 μήνας από το άνοιγμα των σχολείων και την Διοικητική Παραλαβή από τον εργολάβο τα σχολεία δεν έχουν λειτουργήσει οι μαθητές παραμένουν στα Containers. Όπως ανέφερε το Δελτίο Τύπου του Δήμου Ληξουρίου (14.09.2021):
• Οι χώροι δεν ήταν καθαρισμένοι από τις οικοδομικές εργασίες.
• Δεν υπήρχαν θρανία.
• Δεν υπήρχε ηλεκτρονικός εξοπλισμός.
Αλλά τα σοβαρότερα μας ειπώθηκαν κατά την επίσκεψη κλιμακίου της Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων νήσων, πριν λίγες ημέρες στο Λύκειο Ληξουρίου με πρώτο και βασικό ότι δεν είναι ορθό να συστεγάζονται μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
• Οι εγκαταστάσεις είναι παρωχημένες και ανεπαρκείς για την συνλειτουργία του Γυμνασίου και του Λυκείου μαζί σε ένα χώρο μικρό και ήδη κορεσμένο για 300 μαθητές. Θα είναι 12χρονα μαζί με 17χρονα παιδιά.
• Κοινές αθλητικές υποδομές που δεν επαρκούν και πολύ κοντά στις αίθουσες διδασκαλίας.
• Με κοινό κυλικείο.
• Δεν χωρούν τα Τμήματα κατεύθυνσης του Λυκείου.
• Η παροχή ρεύματος δεν αντέχει τον καινούργιο εξοπλισμό και δεν είχε προβλεφθεί η αλλαγή της.
• Δεν υπάρχουν A/C για κλιματισμό τους μήνες που έχει ζέστη.
• Η εγκατάσταση της κεντρικής θέρμανσης έχει πρόβλημα και θέλει αναβάθμιση και επισκευή για να μπορεί να ανταποκριθεί.
Όταν αναδείχθηκαν τα παραπάνω διαπιστώθηκε ότι τα χρήματα από το ΕΣΠΑ της Π.Ι.Ν. για το συγκεκριμένο έργο είχαν τελειώσει.
Επερωτάται η κ. Περιφερειάρχης:
• Ποιος προγραμματισμός έχει γίνει και ποια συνεργασία με τον Δήμο Ληξουρίου για την κατασκευή νέου σχολικού συγκροτήματος για το ΓΕΛ Ληξουρίου;
• Θα είναι ενταγμένο στο Πρόγραμμα Δράσης και στον προϋπολογισμό του 2022;
• Εάν όχι, θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2014-2020 που κλείνει σε λίγους μήνες;
• Γιατί δεν είχαν ενταχθεί στην χρηματοδότηση της επισκευής του Πετρίτσειου, οι παραπάνω εργασίες που είναι απαραίτητες για την λειτουργία του σχολείου;
• Σκοπεύετε άμεσα να τις χρηματοδοτήσετε για να λειτουργήσει άμεσα το σχολείο και να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες του Ληξουρίου με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ;
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Ν. Γκισγκίνης, Δ. Κεφαλληνός, Ε. Κολυβά, Α. Μπαλού, Χ. Χαραλάμπους
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΛΑΙΑΣ
Το Ινστιτούτο ελαίας ιδρύθηκε στη Κέρκυρα το 1958 και ήταν δημόσια υπηρεσία που υπαγόταν απευθείας στο Υπουργείο Γεωργίας ( παρόμοια ερευνητικά ιδρύματα ιδρύθηκαν αργότερα στα Χανιά και στη Καλαμάτα). Σκοποί του Ινστιτούτου ήταν η μελέτη και η έρευνα για:
•Την τεχνική καλλιέργειας της ελιάς ( έρευνα για τις κατάλληλες μορφές λίπανσης, των μεθόδων κλαδέματος, του κατάλληλου χρόνου και μεθόδου ελαιοσυλλογής, την προσαρμογή νέων ποικιλιών στο περιβάλλον της Κέρκυρας και γενικότερα στα Ιόνια νησιά κ. α.)
•Για θέματα φυτοπροστασίας απέναντι σε εχθρούς (δάκος, λεκάνιο κ.λ.π.) στις διάφορες ασθένειες της ελιάς (κυκλοκόνιο, γλοιοσπόριο κ. ά) και πιθανοί τρόποι βελτίωσης των μεθόδων αντιμετώπισης των ασθενειών αυτών.
•Για την τεχνολογία του λαδιού με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος.
Το Ινστιτούτο ελαίας της Κέρκυρας ανάπτυξε αξιόλογη δράση για πολλά χρόνια και πρόσφερε αξιοθαύμαστες υπηρεσίες στην έρευνα για όλα τα πιο πάνω ενώ και το επιστημονικό του έργο ήταν σημαντικό καθώς από αυτό εκπονήθηκαν διδακτορικές διατριβές αλλά και αξιόλογες επιστημονικές εργασίες που παρουσιάστηκαν σε επιστημονικά συνέδρια και δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικά περιοδικά εγνωσμένου κύρους.
Στο απόγειο της λειτουργικότητας του το Ινστιτούτο απασχολούσε 30 άτομα επιστημονικό και λοιπό προσωπικό (γεωπόνους, χημικούς, βοηθοί εργαστηρίων, εργατοτεχνίτες και γραμματειακή υποστήριξη) Διέθετε επίσης αξιόλογο εργαστηριακό εξοπλισμό (φασματοφωτόμετρα ατομικής απορρόφησης, αεριοχρωματογράφους, ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ.ά). Ακόμη διέθετε αξιόλογη ακίνητη περιουσία (κτιριακές εγκαταστάσεις και κτήμα στη Γαρίτσα, κτήμα 160 στρεμμάτων στο Χαλικούνα, κτήμα στο Κομμένο κ.α.). Μετά την ίδρυση του ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας) το 1989 το Ινστιτούτο Ελαίας ενσωματώθηκε σ’ αυτό όπως και όλα τα αντίστοιχα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας. Με τον ιδρυτικό νόμο του ΕΘΙΑΓΕ ορίσθηκε πως κινητή και ακίνητη περιουσία ανήκει στο ΕΘΙΑΓΕ-Ινστιτούτο Ελαίας «…κατά κατοχή, νομή και χρήση…».
Η υποβάθμιση του Ινστιτούτου ξεκίνησε σταδιακά τη δεκαετία του 2000 κυρίως γιατί οι Ελληνικές κυβερνήσεις, ακολουθώντας πιστά τις ντιρεκτίβες της Ε.Ε., εγκατέλειψαν πλήρως τον πρωτογενή τομέα και στράφηκαν ολοκληρωτικά στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού για τα νησιά μας.
Η εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα είχε ως συνέπεια την εγκατάλειψη του Ινστιτούτου. Η μετέπειτα επελθούσα σοβαρή οικονομική κρίση και οι μνημονιακοί νόμοι, ουσιαστικά, το αποτελείωσαν. Έτσι το προσωπικό που αποχωρούσε, για συνταξιοδοτικούς ή άλλους λόγους, δεν αναπληρωνόταν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα 30 άτομα προσωπικό που αριθμούσε τι Ινστιτούτο το 1982 να μειωθούν σε 1(!!!) το 2006 και το 2008 με την συνταξιοδότηση και του τελευταίου υπαλλήλου το Ινστιτούτο να κλείσει οριστικά.
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κα Περιφερειάρχης και ο αρμόδιος κ. Αντιπεριφερειάρχης:
•Έχοντας υπόψη το αξιόλογο ερευνητικό και επιστημονικό έργο του Ινστιτούτου προτίθενται να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση την επαναλειτουργία του ;
•Γνωρίζουν τι απέγιναν ο πανάκριβος εργαστηριακός εξοπλισμός αλλά και η σημαντική ακίνητη περιουσία του Ινστιτούτου;
Οι περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Γκισγκίνης Ν., Κεφαληνός Δ., Κολυβά Ε., Μπαλού Α., Χαραλάμπους Μ.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 12/10/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIA