Ὃμως προσωπικῶς πιστεύω, ὃτι καί οἱ μοτοσυκλεττισταί δέν εἶναι τόσον ἀθῶοι τῶν δημιουργουμένων μέ αὐτούς δυστυχημάτων καί δέν θά πρέπῃ νά θεωρῶνται ὃτι εἶναι πάντοτε τά «θύματα» τῶν αὐτοκινητιστῶν.
Δέν ἐπιθυμῶ νά ἀναφερθῶ μόνον εἰς ἐκείνους τούς μοτοσυκλεττιστάς, οἱ ὁποῖοι εἰς τούς αὐτοκινητοδρόμους προσπερνοῦσι τά αὐτοκίνητα μέ δαιμονιώδη ταχύτητα. Καί ὃταν ὑπάρξῃ δυστύχημα λόγῳ ὑπερβολικῆς ταχύτητός των ἀκούομεν τήν στερεότυπον φράσιν τῆς Ἀστυνομίας, ὃτι αὓτη «διερευνᾷ τάς συνθήκας ὑπό τάς ὁποίας ἒγινε τό δυστύχημα!», ἐνῷ ἡ αἰτία εἶναι πασιφανής καί δέν χρειάζεται πολλήν σκέψιν: Αὐτοί ἒτρεχον μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα!
Οὒτε θά ἢθελον νά ἀναφερθῶ ἰδιαιτέρως εἰς ἐκείνους τούς μοτοσυκλεττιστάς, οἱ ὁποῖοι ἐντός τῶν πόλεων καί κυρίως τάς βραδυνάς ὣρας εἰς ἐρήμους ἢ μή ὁδούς ὁδηγοῦν τάς μοτοσυκλέττας των μέ μεγάλην ταχύτητα προκαλοῦντες δαιμονιώδη θόρυβον μέ τά εἰδικά πρός τοῦτο exhausts μέ τά ὁποῖα τάς ἐφοδιάζουν!
Θά ἢθελον ὃμως νά μοῦ ἐπιτραπῇ νά ἀναφερθῶ εἰς τούς πολυπληθεῖς νέο-ἐμφανισθέντας εἰς τάς πόλεις διανομεῖς Τηλεφερομένων Φαγητῶν, οἱ ὁποῖοι τούς τελευταίους καιρούς ἒχουν πολλαπλασιασθῆ εἰς ἀνησυχητικόν βαθμόν. Τούς βλέπομεν καθώς ὁδηγοῦμεν νά «ξεπετῶνται» ἀπό παντοῦ ἐμπρός μας, ὡς νά ἒχωσιν αὐτοί κάθε δικαίωμα καί προτεραιότητα εἰς τόν δρόμον.
Μοῦ ἒτυχε πολλάς φοράς, εἶμαι δέ βέβαιος ὃτι θά συνέβη καί εἰς ἂλλους αὐτοκινητιστάς, ἐνᾧ ἒχω φθάσει πρῶτος εἰς φῶτα τροχαίας καί ἒχων κόκκινον φῶς ἀναμένω τήν ἀλλαγήν τῶν φώτων, αἲφνης νά μέ προσπερνᾷ ἀπό δεξιά μου μία μοτοσυκλέττα χρησιμοποιοῦσα τήν διπλανήν λωρίδα τοῦ δρόμου καί νά σταματᾷ ἒμπροσθέν μου. Μετά μερικά δευτερόλεπτα καταφθάνει ἂλλη αὐτή περνῶσα ἀπό τά ἀριστερά τοῦ αὐτοκινήτου μου! Καί ἐντός ἀκόμη μερικῶν δευτερολέπτων ἂλλη καί ἂλλη ἀπό δεξιά ἢ ἀριστερά! Μέχρις ὃτου ἀλλάξωσι τά φῶτα, πολλάκις εὑρίσκονται παρατεταγμέναι ἐμπρός μου 4 καί 5 μοτοσυκλέτται μέ τά μεγάλα κουτιά τῶν φαγητῶν εἰς τό πίσω μέρος των!
Ἐάν τυγχάνω νά εἶμαι τρίτος-τέταρτος εἰς τήν σειράν τῶν ἀναμενόντων αὐτοκινήτων, τούς βλέπω νά περνῶσιν διασχίζοντες ἀνάμεσα τῶν αὐτοκινήτων μέ διαφόρους ἑλιγμούς ἐν πολλοῖς καί πολύ ἐπικινδύνους μέχρις ὃτου φθάσωσι εἰς τήν πολυπόθητόν των πρώτην σειράν, ὁπότε μέ τό ἂλλαγμα τῶν φώτων ξεχύνονται μέ μεγάλην ταχύτητα ἀπό ὃλα τά αὐτοκίνητα πρός τόν προορισμόν των, τήν παράδοσιν τῶν φαγητῶν, ἀλλά καί μέ πολύ μεγάλον τόν κίνδυνον ἀτυχημάτων ἢ συγκρούσεων.
Διερωτῶμαι: Εἶναι αὐτό ἡ ὀρθή κυκλοφοριακή τακτική καί ὁδική συνείδησις διά τούς μοτοσυκλεττιστάς ἐγκεκριμένη ὑπό τῆς Ἀστυνομίας καί τοῦ Ὑπουργείου Συγκοινωνιῶν; Πῶς ἐπιτρέπεται ὑπό τῆς Ἀστυνομίας ἡ κατ’ ἐμέ ἀπαράδεκτος διά τήν κυκλοφορίαν καί μή ἐπιτρεπομένη ῥῆσις «καί ἒσονται οἱ ἒσχατοι πρῶτοι;!»
Ὑπό τάς ὡς ἂνω προϋποθέσεις πρέπει νά εἶναι ἀναμενόμενον, ὃτι μέ βάσιν τόν νόμον τῶν πιθανοτήτων διά μιᾶς ἒστω λανθασμένης κινήσεως ἢ ἀβλεψίας εἲτε ἐκ μέρους τῶν ὡς ἂνω νεαρῶν μοτοσυκλεττιστῶν εἲτε κάποιου ὁδηγοῦ ἐκ τῶν πολυπληθεστέρων καί ὀγκωδεστέρων ἐν κινήσει αὐτοκινήτων νά ἐπέλθῃ μία σύγκρουσις, τῆς τάξεως ἀπό ἀτύχημα μέχρι καί δυστύχημα. Καί βεβαίως εἶναι αὐτονόητον ὃτι τό μεγαλύτερον κακόν εἰς αὐτάς τάς περιπτώσεις θά ἐπισυμβῇ εἰς τό μικρότερον, ἀδυνατώτερον καί πλέον ἀπροστάτευτον ὂχημα, πού εἶναι πάντοτε ἡ μοτοσυκλέττα καί ὁ ὁδηγός της.
Δι’ αὐτό, κατά τήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, καλόν εἶναι ἡ Ἀστυνομία καί τό Ὑπουργεῖον Συγκοινωνιῶν νά γίνωσιν αὐστηρότεροι ὂχι τόσον ἢ μόνον πρός τούς ὁδηγούς τῶν αὐτοκινήτων, ὡς προτίθενται, ἀλλά κυρίως καί πρό πάντων πρός τούς μοτοσυκλεττιστάς πάσης φύσεως, τόσον τῶν νέο-ἐμφανισθέντων εἰς τάς πόλεις τηλεφερόντων Ταχύβρωτα Φαγητά ὃσον καί τῶν «κουρσαδόρων» τῶν ὑπεραστικῶν δρόμων καί ἂλλων, πλήν βεβαίως τῶν πολύ ὀλίγων, ἐλαχίστων δυστυχῶς, θεοφοβουμένων ὁδηγῶν μοτοσυκλέττας, διότι ἀραιῶς μέν ὑπάρχουσι καί αὐτοί.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 26/5/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIA