«Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες», λέει ὁ Σεφέρης
Έχουν περάσει 200 χρόνια από τον μεγάλο ξεσηκωμό του Έθνους και δεν υπάρχει ψυχή Ελληνική ,δεν υπάρχει σκέψη Ελληνική που να μην βλέπει το μεγάλο γεγονός ,σαν κάτι το απίστευτο που συνετελέσθη από ανθρώπους στην πλειοψηφία τους απαίδευτους μεν, αλλά με μεγάλο ανάστημα ,δύναμη ,αντοχή και πνοή, που είπαν όχι στην σκλαβιά τους. Έτσι ήρθε η Ανάσταση του Έθνους. Η Ανάσταση του Έθνους ήρθε με τους ποταμούς αιμάτων των Ελλήνων που πότισαν το δένδρο της Ελευθερίας δεν είναι προϊόν δωρεάς ή έξωθεν βοήθειας.
Οι αγωνιστές είναι τέκνα πρώτα της ελευθερίας και μετά των Ελλήνων.
Η Επανάσταση ήταν η μεγάλη εθνική ώρα, που ξέφυγε από τα συνήθη μέτρα και άλλαξε την γεωπολιτική πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και έφτιαξε μια καινούργια Ελλάδα. Στην συνθήκη του Λονδίνου στις 6 Ιουλίου 1827, οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), παρακινούμενες από την επιθυμία ενίσχυσης της επιρροής τους στα Βαλκάνια,(δηλαδή για δικούς τους γεωπολιτικούς λόγους), αποφάσισαν την ειρήνευση στην Ελλάδα προτείνοντας παράλληλα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες, η οποία προέβλεπε αυτονομία της Ελλάδας με καταβολή φόρου στον Σουλτάνο. Ήταν μία απόφαση που άλλαξε ουσιαστικά τα δεδομένα του ελληνικού ζητήματος και οδήγησε τελικά στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Η επανάσταση ωστόσο δεν είχε ακόμη τελειώσει καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέρριψε τη Συνθήκη. Η οριστική ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους παγιώθηκε δυόμισι χρόνια αργότερα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 22ας Μαρτίου 1829 και επεξηγεί τους βασικούς όρους και στόχους του όσον αφορά το ζήτημα της Ελλάδας: Η Ελλάδα θα τελούσε υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης προς την οποία θα κατέβαλλε ετήσιο φόρο 1.500.000 γρόσια. Τα σύνορα ορίζονταν στη γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού κόλπου, και προβλεπόταν η ύπαρξη χριστιανού κληρονομικού ηγεμόνα της Ελλάδας. Σ’ όλα τα επίσημα κείμενα της Ανεξαρτησίας δεν συμμετέχει με εκπρόσωπο της η Ελλάς!!!Το ίδιο συνέβη με την Συνθήκη της ενώσεως των Επτανήσων. Η συνθήκη της 14ης Νοεμβρίου 1864 είχε ετοιμασθεί άνευ της συμμετοχής και σε άγνοια του Ιονίου Κοινοβουλίου και της Ελληνικής Κυβέρνησης. (Στις διαπραγματεύσεις συμμετείχαν οι Δυνάμεις της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Αυστρίας και της Πρωσίας).
Το Ελληνικό Έθνος γιόρτασε την εθνική του γιορτή με υπερηφάνεια και άφησε πίσω τους τους μόνιμους πλαστογράφους της Ιστορίας που θέλουν να το εμφανίζουν ότι η νίκη για την Επανάσταση του είναι προϊόν «δωρεάς» των Μεγάλων Δυνάμεων. Αν δεν υπήρχε Νεοελληνικός Διαφωτισμός, ο Ρήγας, ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Μεθόδιος Ανθρακίτης, ο Ευγένιος Βούλγαρης, ο Ιώσηπος Μοισιόδαξ, ο Δημήτρης Καταρτζής-Φωτιάδης, ο Αδαμάντιος Κοραής ,O Ιωάννης Καποδίστριας ,δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για το Ελληνικό θαύμα.Αξίζει να θυμηθούμε το πνεύμα του 21 ,όπως ο μέγιστος αγωνιστής Μακρυγιάννης το καταγράφει: «..Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε τρώνε από ᾿μάς και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι᾿ όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν….Μια χούφτα απογόνοι εκεινών των παλαιών Ελλήνων χωρίς ντουφέκια και πολεμοφόδια και τ᾿ άλλα τ᾿ αναγκαία του πολέμου ξεσκεπάσαμεν την μάσκαρα του Γκραν Σινιόρε, του Σουλτάνου, οπού ᾿χε εις το πρόσωπόν του κ᾿ έσκιαζε εσέναν τον μεγάλον Ευρωπαίον. Και του πλέρωνες χαράτζι εσύ ο δυνατός, εσύ ο πλούσιος, εσύ ο φωτισμένος, και τον έλεγες Γκραν Σινιόρε, φοβώσουνε να τον ειπής Σουλτάνο. Όταν ο φτωχός ο Έλληνας τον καταπολέμησε ξυπόλυτος και γυμνός ..».
Αυτό είναι το μαγικό νόημα του 1821. Το ίδιο νόημα την ίδια ορμή έδωσαν οι Έλληνες σ’ όλους του αγώνες τους για την λευτεριά το 1912-1922,το 1940,στην Αντίσταση. Οι ξυπόλητοι ανέβηκαν στην Πίνδο και έσπασαν τα μούτρα στο φασισμό του Μουσολίνι, ανέβηκαν στα κακοτράχαλα βουνά για κτυπήσουν τον ναζισμό και με το αγώνα τους έχυσαν πολύ αίμα και έδωσαν ένα ακόμα μήνυμα ,ένα ακόμα τραγούδι στην ελευθερία. «Όσο το Έθνος να βρίσκεται σε κοινωνία οργανική με το Εικοσιένα, ενωτίζεται το πολύμορφο δίδαγμά του κι εμπνέεται από αυτό, τόσο πιο στερεή και αυθεντική θα γίνεται η καθημερινή του ζωή. Και όσο ο Έλληνας διδάσκεται από αυτό, τόσο πιο προσωπικός θα γίνεται ο βίος του, και τόσο πιο ατράνταχτος θα στέκεται μέσα στην ανεμοζάλη των καιρών».
Για να λάμψει αυτό το μέγα δίδαγμα και να ψυχώνει το Έθνος μας ο ιερός παλμός του Εικοσιένα.
Βέβαια το 21 βγαίνει έξω από κάθε σύγκριση, από κει ξεκίνησε το μεγάλο Ελληνικό παραμύθι για την λευτεριά που συνεχίζεται με όλες του τις δυσκολίες μέχρι σήμερα.
Ο Ελληνισμός μπολιάστηκε τόσο δυνατά από το 21 που έχει την δύναμη και στα δύσκολα να επιβιώνει και να ανανεώνεται αλλά και τελικά να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή σε μια εποχή συνεχούς ανασχηματισμού. Η ζωή των Ελλήνων ήταν σε μεγάλες περιόδους δύσκολη και υλικά και πνευματικά, σήμερα βιώνουμε την μεγίστη δυσκολία και σκληρά παλεύουμε ελπίζοντας για αύριο.
Οι άνθρωποι σηκώνουν, άλλοι μεγάλους κι άλλοι μικρότερους, σταυρούς και πορεύονται το δικό τους δρόμο προς τον προσωπικό τους Γολγοθά.
Η Ελλάδα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι η παλιά δόξα, είναι η μαχητική διαδικασία της αιώνιας διαπάλης του Γολγοθά και της Ανάστασης. Της μάχης της λευτεριάς με την βία ,της κτηνωδίας της φτώχιας, με την υποδούλωση. Οι κίνδυνοι πού απειλούν σήμερα την Ελευθερία μας είναι πολύ μεγαλύτεροι από άλλοτε.
Όμως πάντα νικητής με το πνεύμα του 21 ,είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .
Αυτό είναι το πνεύμα της σύγχρονης Ελλάδας « θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν κόσµον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσµίους ἐρρυσάµην» Ας οπλιστούμε με θάρρος αυτή τη δύσκολη εποχή, που μας βαραίνει ακόμη περισσότερο ο προσωπικός σταυρός μας. Γιατί ακολουθεί η Ανάσταση
«Προσδοκώ μαζί σας, ότι οι σημερινές γενιές θα αναδειχθούμε ως ο νέος ισχυρός κρίκος στην συγκλονιστική αλυσίδα του Ελληνισμού που ξαπλώνεται πάνω σε τούτη τη γη αιώνες τώρα και την κάνει πιο όμορφη». (Αντώνης Τρίτσης)
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ,6/4/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂÂ