Τό σημεῖον εἰς τό ὁποῖον αἱ Ἑλληνίδες γυναῖκες «ἐξεγελάσθησαν» ὑπό τῶν ἀνδρῶν εἶναι Γλωσσικόν καί ἐξηγῶ τό θέμα ἀμέσως κατωτέρω:
Κατήργησαν εἰς αὐτάς τό θηλυκόν γένος τοῦ Ἂρθρου τῶν λέξεών των εἰς τήν Ὀνομαστικήν Πληθυντικοῦ, τό ὁποῖον χαρακτηρίζει καί διαχωρίζει τό γένος – ἀρσενικόν ἢ θηλυκόν (ἢ οὐδέτερον) – ἑκάστου οὐσιαστικοῦ καί ἐπιθέτου.
Συγκεκριμένως αἱ γυναῖκες ἐδέχθησαν παθητικῶς, ὃπως καταργηθῇ εἰς τήν Ὀνομαστικήν Πληθυντικοῦ τό θηλυκόν ἂρθρον «αἱ» καί ἀντικατασταθῇ ἀπό τό ἀρσενικόν οἱ. Δηλαδή, ἀντί νά λέγωμεν αἱ γυναῖκες, αἱ νέαι, αἱ νεάνιδες, αἱ κόραι, αἱ δεσποινίδες, αἱ νύμφαι, αἱ κυρίαι κτλ., ὡς ἲσχυε ἀνέκαθεν εἰς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσάν μας, ἐδέχθησαν τήν «ἀλλαγήν τοῦ φύλου» τῶν λέξεών των, αἱ ὁποῖαι ἀνήκουσιν εἰς αὐτάς – τό θηλυκόν γένος – ἀπό καταβολῆς Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καί γλώσσης, θυσιάσασαι τήν θηλυκότητα τοῦ Ἂρθρου των «αἱ» εἰς τήν Ὀνομαστικήν Πληθυντικοῦ καί τό ὁποῖον τάς διαχωρίζει ἀπό τά ἀρσενικά ἐπίθετα καί οὐσιαστικά, δεχθεῖσαι αὗται τήν ἀντικατάστασίν του ὑπό τοῦ ἀρσενικοῦ «οἱ», ἢτοι νά ἀναφέρωνται ἢ χαρακτηρίζωνται ὡς π.χ. οἱ γυναῖκες, οἱ νέες, οἱ κόρες, οἱ δεσποινίδες, οἱ νύμφες, οἱ κυρίες κτλ. κτλ.
Ὃταν δέ ἀναφερώμεθα εἰς τόν Πληθυντικόν (Ὀνομαστικήν) τῶν μονοκαταλήκτων οὐσιαστικῶν καί δικαταλήκτων ἐπιθέτων, δηλ. ἐκείνων τῶν ὁποίων τό ἀρσενικόν καί θηλυκόν γένος εἶναι τό ἲδιον καί κλίνεται κατά τόν ἲδιον τρόπον, τότε εἶναι πού δημιουργεῖται ἡ μεγάλη σύγχυσις καί δέν μπορεῖ κάποιος νά ἀντιληφθῇ, ἐάν ὁ συνομιλητής του ἐννοῇ ἂτομα ἀρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ γένους!
Πρός καλυτέραν ἀντίληψιν τοῦ θέματος δίδονται κάποια παραδείγματα: Οὐσιαστικά: ὀ πρόεδρος – ἡ πρόεδρος (διά συλλόγους/σωματεῖα), ὁ ὑπουργός – ἡ ὑπουργός, ὁ συνοδός – ἡ συνοδός, ὁ ταμίας – ἡ ταμίας, ὁ γραμματεύς – ἡ γραμματεύς, ὁ τελώνης – ἡ τελώνης, ὁ γεωμέτρης – ἡ γεωμέτρης, κτλ. κτλ. Ἐπίθετα: ὁ ἐπιμελής – ἡ ἐπιμελής, ὁ ἀμελής – ἡ ἀμελής, ὁ ἀειφόρος – ἡ ἀειφόρος κτλ. Ὃταν εἰς τόν πληθυντικόν των (τήν Ὀνομαστικήν πτῶσιν) λέγομεν: Οἱ πρόεδροι, οἰ συνοδοί, οἱ ταμίαι, οἱ γραμματεῖς, οἱ τελῶναι, οἱ γεωμέτραι, οἱ ἐπιμελεῖς, οἱ ἀμελεῖς, οἱ ἀειφόροι κτλ., ὁ συνομιλητής ἢ ὁ ἀναγνώστης δέν δύναται νά ἒχῃ ἂμεσον ἀντίληψιν ποίου γένους εἶναι οἱ ἀναφερόμενοι! Ἀφοῦ τό μόνον διακριτικόν τοῦ φύλου των εἶναι τό Ἂρθρον, εἲτε «οἱ» εἲτε «αἱ», ἀλλά δυστυχῶς τό «αἱ» οἱ νεό-γλωσσοι τό κατήργησαν εἰς τά θηλυκά ὀνόματα καί ἒτσι δημιουργεῖται γλωσσική σύγχυσις εἰς τό κατά πόσον τά πρόσωπα αὐτά εἶναι ἀρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ γένους!
Δυστυχῶς εἰς τό σημεῖον αὐτό ἐδέχθησαν ἢ ἐξεγελάσθησαν αἱ γυναῖκες ὑπό τῶν ἀνδρῶν εἰς τήν ὃλην προσπάθειάν των ἐξισώσεώς των πρός τούς ἂνδρας καί τούς κατήργησαν τήν γλωσσικήν θηλυκότητα τοῦ φύλου των χωρίς αὐταί νά τό ἀντιληφθῶσι καί δέν ἒφερον οὐδεμίαν ἒνστασιν εἰς τοῦτο ἐνᾧ θά ἒπρεπε, πιστεύω, νά ἀντιδράσωσι σφοδρῶς! Δυστυχῶς οἱ ἂνδρες τάς παρέσυρον μέ τό δικαιολογητικόν τῆς ἐκμοντερνίσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης!
Ἐάν συνειδητοποιήσωσιν αἱ γυναῖκες τήν «ἧττάν» των εἰς τό γλωσσικόν αὐτό θέμα τῆς διακρίσεως τῶν δύο φύλων, θά πρέπῃ, πιστεύω, τοὐλάχιστον αἱ μορφωμέναι ἐξ αὐτῶν, νά δώσωσι καί εἰς τό σημεῖον αὐτό τήν εὐγενῆ μάχην των πρός τούς ἂνδρας, ὃπως τό θηλυκόν ἂρθρον εἰς τόν Πληθυντικόν του (Ὀνομαστικήν) ἐπανέλθῃ εἰς τήν ὀρθήν μορφήν του, δηλ. αἱ καί ὂχι τό ἀνδρικόν οἱ.
Ἲσως εἰς τήν ἀρχήν, κατόπιν τῆς πλύσεως ἐγκεφάλου εἰς τήν ὁποίαν ὑπεβλήθησαν αἱ γυναῖκες τάς προσφάτους δεκαετίας, τό θεωρήσωσι δύσκολον. Γίνεται ὃμως πολύ εὒκολον, ἐάν συνειδητοποιήσωσι τοῦτο καί φροντίσωσι νά τό διορθώσωσι ἐπαναλαμβάνουσαι τό ὀρθόν αἱ εἰς τόν Πληθυντικόν τῶν θηλυκῶν οὐσιαστικῶν καί ἐπιθέτων, ὁπότε ἡ γλῶσσα θά συνηθίσῃ καί πάλιν νά ἐκφράζηται ὀρθῶς, δηλ. αἱ γυναῖκες, αἱ κόραι, αἱ δεσποινίδες, αἱ νύμφαι, αἱ κυρίαι, αἱ νέαι, αἱ οἰκίαι, αἱ φυτεῖαι, αἱ καλλιέργειαι κτλ. κτλ.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Υ.Γ. Ὁ γράφων εἶναι τῆς ἀπόψεως ὃτι τό σοβαρόν αὐτό γλωσσικόν θέμα θά ἒπρεπε νά τό ἐνετόπιζον γυναῖκες καί ὂχι ἂνδρας!
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ,18/3/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIA