Λάμπης Κωνσταντινίδης: Ἓν Παλαιόν Ἂρθρον – Ὁ Μελλοντικός Κίνδυνος διά τήν Κύπρον.

Θά διαπιστώσῃ ὁ ἐκλεκτός ἀναγνώστης τάς ἐν πολλοῖς «προφητικάς» προβλέψεις τῶν δημιουργηθησομένων καταστάσεων. Ὃμως οὐδέν τούτων. Ἁπλῶς εἶναι ἡ φυσική πρόβλεψις τῆς ἐξελίξεως τῶν πραγμάτων, ἐάν δέν ἐφροντίζομεν νά σταματήσωμεν καί ἀλλάξωμεν τήν λανθασμένην τότε πορείαν πού ἐπελέξαμεν τότε:

«Εἰς προηγούμενα ἂρθρα τοῦ ὑποφαινομένου ἀνεφέρθην εἰς τό ἐπικίνδυνον τῆς πολιτικῆς τοῦ νά ἀφεθῶσιν ἀφ’ ἑαυτῶν οἱ Τουρκοκύπριοι νά ἀναπτύξωσι μίαν ξεχωριστήν ὀντότητα εἰς τό Βόρειον Τμῆμα τῆς Κύπρου, ἂνευ τῆς ἐντάξεώς των εἰς μίαν Διζωνικήν, Δικοινοτικήν Ὁμοσπονδίαν, διότι τούτο θά εἶχε ὡς τελικόν ἀποτέλεσμα εἰς τό ἀπώτερον μέλλον τήν προσάρτησιν τούτων εἰς τήν Τουρκίαν, ὡς τό Χόνγκ-Κόνγκ, τό ὁποῖον ἀνήκει σήμερον εἰς τήν Κίναν.

Εἷς ἐκ τῶν λόγων, ὁ ὁποίος καθιστᾷ ἀκόμη δυσληπτότερον τόν ὡς ἂνω κίνδυνον καί κατά τινά τρόπον μᾶς ἐφησυχάζει ὃλους πῶς δέν εἶναι δυνατόν ποτέ νά γίνῃ τοιοῦτόν τι, εἶναι διότι καί οἱ ἲδιοι οἱ Τουρκοκύπριοι (πλήν τῶν φανατικῶν) εἶναι ἐνάντιοι πρός μίαν τοιαύτην μελλοντικήν ἐξέλιξιν στέλλοντές μας συνεχῶς πολύ θετικά μηνύματα. Δηλ. οἱ μετριοπαθείς Τουρκοκύπριοι, διατηρούντες καί αὐτοί ἀνεξάρτητον τρόπον ὑποστάσεως καί ἀντικρύσεως τῶν πραγμάτων, λόγω, ὡς πιστεύω, τῆς παλαιοτέρας ἀγγλικῆς ἐπιδράσεως εἰς τήν νῆσον, διαισθανόμενοι καί ἀντιλαμβανόμενοι τόν μελλοντικόν κίνδυνον δι’ αὐτούς μιᾶς τοιαύτης καταλήξεως, στρέφονται πρός ἡμᾶς, τούς Ἑλληνοκυπρίους συνοίκους των, βεβαιοῦντες μας διά παντός τρόπου καί μέσου, ὡς πιστοποιοῦμεν, ὃτι τό πολιτικόν ἐνδιαφέρον των ἐπικεντροῦται ἀποκλειστικῶς καί μόνον εἰς τήν Διζωνικήν, Δικοινοτικήν Ὁμοσπονδίαν (ἡ μόνη δι’ αὐτούς ἡ ὁποία δύναται νά τούς διαφυλάξη ἀπό μίαν μελλοντικήν ἀπορρόφησιν καί προσάρτησιν των εἰς τήν Τουρκίαν).

Αὐτά εἶναι τά μηνύματα, τά ὁποῖα τά τελευταῖα ἒτη οἱ Τουρκοκύπριοι παντοιοτρόπως μᾶς διαβιβάζουσι καί ἀποστέλλουσι διαβεβαιοῦντες μας διά τήν γνησιότητα τῶν φιλικῶν αἰσθημάτων των καί τῆς εἰλικρινοῦς ἐπιθυμίας συνυπάρξεως των μεθ’ ἡμῶν. Μάλιστα δέ καί μετά τό ἀρνητικόν δημοψήφισμά μας (2004), παρ’ ὃλην τήν ἀπογοήτευσιν τήν ὁποίαν εἶμαι βέβαιος ὃτι ἠσθάνθησαν, αὐτοί ἐξακολουθοῦσι νά μᾶς τείνωσι χεῖρα φιλίας καί συνεργασίας. Ὃμως, δυστυχῶς, ἡμεῖς κεκλεισμένοι ἑρμητικῶς εἰς τόν στενόν ἐθνικιστικόν μικρόκοσμόν μας περί «καθαράς λύσεως» ἀδυνατοῦμεν νά συλλάβωμεν τά ἀπεγνωσμένα μηνύματα, τά ὁποῖα παντοιοτρόπως καί ποικιλοτρόπως μᾶς ἐκπέμπονται ἀπό τό γνωστικόν τουρκοκυπριακόν «ὑπερπέραν», διά νά χρησιμοποιήσω μίαν ἐπίκαιρον διαστημικήν λέξιν.

Ἀπό τῆς πλευρᾶς μας νομίζομεν ὃτι ἡ παροῦσα κατάστασις θά συνεχίση ὡς αὒτη ἒχει τώρα, ἐνῷ οἱ Τουρκοκύπριοι γνωρίζουσι καλῶς, πολύ καλύτερον ἡμῶν, ὃτι ὂσον περισσότερον θά ἀναπτύσσωνται μόνοι των ὡς ξεχωριστή ὀντότης λόγῳ τῶν διαμελιστικῶν τάσεων καί θεωριῶν, τάς ὁποίας ἡμεῖς τώρα πρεσβεύομεν καί προωθοῦμεν, τόσον ὁ κίνδυνος μελλοντικῆς προσαρτήσεώς των ἀπό τήν Τουρκίαν θά αὐξάνηται καί θά γίνηται ἀπειλητικώτερος δι’ αὐτούς.

Ἐπομένως καί αὐτοί, οἱ προοδευτικοί καί ρεαλιστικῶς σκεπτόμενοι Τουρκοκύπριοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται σήμερον εἰς τήν ἐξουσίαν καί ἐλέγχουσιν τήν κατάστασιν, ἀντιλαμβάνονται ὃτι τό μόνον σύστημα, τό ὁποῖον θά τούς διασφαλίση τήν συνεχῆ ἀνεξαρτησίαν των καί θά τούς ἀπομακρύνει διά παντός ἀπό τόν κίνδυνον τουρκικῆς ἀπορροφήσεώς των, εἶναι ἡ Διζωνική, Δικοινοτική Ὁμοσπονδία. Δι’ αὐτῆς ὃλα τίθενται πλέον καί δι’ αὐτούς ὑπό ἒλεγχον καί κυρίως τό θέμα τῶν ἐποίκων, τό ὁποίον ὃσον καί ἐάν φαίνηται παράξενον, εἶναι κατά τήν ἂποψίν μου, διά τούς Τουρκοκυπρίους πολύ πλέον φλέγον καί ὀξύτερον ἀπό ὃτι δι’ ἡμᾶς ἢ εἰς ἲσον βαθμόν δι’ ἀμφοτέρους μας, διότι οἱ ἒποικοι εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀλλοιώνουν καί ἐκείνων (τῶν Τουρκοκυπρίων) τήν δημογραφίαν των.

Παρακολουθῶν ἀπό τῆς ἰδικῆς μου σκοπιᾶς τά θέματα αὐτά ἒχω σχηματίσει τήν ἂποψιν, ὃτι οἱ Τουρκοκύπριοι γνωρίζουσι καλῶς, ὃτι, ἐάν δέν ὑπάρξη συντόμως ἡ Διζωνική, Δικοινοτική Ὁμοσπονδία, ἡ Ἀχίλλειος πτέρνα των εἶναι οἱ ἒποικοι. Εἶναι ἡ κερκόπορτα διά τῆς ὁποίας ἡ Τουρκία, ὃταν θά κρίνη τοῦτο κατάλληλον θά τούς ἐκπορθήση. Ἂνευ τῆς ὑπάρξεως τῆς Ὁμοσπονδίας ἐν Κύπρῳ, ἑνός δηλ. ἀνεξαρτήτου Ὁμοσπόνδου Κράτους μέ αὐστηρούς περί ἀνεξαρτησίας καί ἐποίκων νόμους, οἱ ἒποικοι μέ τήν ἒγκρισιν τῆς Τουρκίας θά ἐξακολουθήσωσι νά ἒρχωνται εἰς τό Βόρειον τμῆμα ἀνεξελέγκτως, ἐφ’ ὃσον καί ἡ οἰκονομική καί οἰκοδομική ἀνάπτυξις εἰς τήν κατεχομένην περιοχήν θά τούς τό ἐπιτρέπη, ἐνθαρρύνη καί μάλιστα θά τούς δίδη τήν κάλυψιν πρός τοῦτο, μέχρις ὃτου μίαν ἡμέραν θά εἶναι κατά πολύ ὑπεραριθμότεροι τῶν Τουρκοκυπρίων καί θά δύνανται νά ἒχωσι καί τά ἰδικά των κόμματα καί τούς ἰδικούς των ἐκλελεγμένους «Βουλευτάς» μετά πλήρους ὑπεροχῆς εἰς τήν «Βουλήν» τοῦ Βορείου τμήματος, οὒτως ὣστε εἰς τήν δεδομένην στιγμήν καί μέ τό πράσινον φῶς τῆς Τουρκίας νά ψηφίσωσιν ἐπισήμως διά τῆς Βουλῆς των τήν ἒνωσιν /ἐνσωμάτωσίν των μέ/εἰς τήν Τουρκίαν.

Πρό μερικῶν μηνῶν ὁ κ. Ταλάτ ἀνέφερεν εἰς μίαν συνέντευξίν του, ὡς ἀνέγνωσα, ὃτι «δέν θά εἶμαι ἐγώ διαρκῶς εἰς τά πράγματα». Εἶναι τοιαύτας καταστάσεις, τάς ὁποίας, κατά τήν ἂποψιν μου, διαβλέπει καί φοβεῖται καί μᾶς παροτρύνει νά βιασθῶμεν νά διευθετήσωμεν τελειωτικῶς τό πολίτευμά μας ἐν ὃσῳ εὑρίσκεται αὐτός εἰς τήν ἐξουσίαν. Ἢδη ὡς ἒχω ἐπίσης ἀναγνώσει, πρό μερικῶν μηνῶν ἐσημειώθη μία κίνησις εἰς τήν τουρκοκυπριακήν «Βουλήν», ἣτις δέν ἐτυχε, νομίζω, τῆς δεούσης προσοχῆς καί ἀναλύσεως ἀπό ἡμᾶς διά τούς μελλοντικούς κινδύνους, τούς ὁποίους αὐτή ἐγκυμονεί: Δύο «βουλευταί» τῶν ἐποίκων ἀπεσπάσθησαν, ἐάν τό ἀντελήφθην καλῶς, ἀπό τούς δύο διαφορετικούς κομματικούς χώρους (τοῦ κ. Ταλάτ καί τοῦ κ. Ντενκτάς) ἀπό τούς ὁποίους προήρχοντο καί ἐξελέγησαν καί ἀνεξαρτητοποιήθησαν. Τοῦτο θά πρέπη νά ἐρμηνευθῆ, κατά τήν ἂποψίν μου, ὡς ἳσως ἡ πρώτη-πρώτη δειλή ἀπαρχή μελλοντικῶν ἐξελίξεων καί καταστάσεων εἰς τό Βόρειον τμῆμα, τάς ὁποίας ὁ γράφων βλέπει εἰς τό ἀπώτερον μέλλον ἐπερχομένας διά τήν Κύπρον, ἐάν ἀφεθῆ ἡ εἰσροή τῶν ἐποίκων ἀνεξέλεγκτος καί διαρκῶς αὐξανομένη ὡς γίνεται σήμερον.

Πιστεύω, ὃτι εἰς αὐτό τό ἂρθρον ἀνέπτυξα εἰς μεγαλύτερον βαθμόν τούς μεγάλους κινδύνους, τούς ὁποίους ἀφ’ ἑνός ἡ ἀδράνεια καί ἀναποφασιστικότης μας καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ νέα διαμελιστική κατεύθυνσις μιᾶς «καθαρᾶς λύσεως» ἐγκυμονοῦσι διά τό μέλλον τῆς Κύπρου μας. Καί θά ἦτο λάθος νά πιστεύωμεν, ὃτι ἡ Ἡνωμένη Εὐρώπη θά ἐμποδίσῃ εἰς μίαν δεδομένην στιγμήν τήν ἒνωσιν ἑνός ἀνεξαρτητοποιημένου Βορείου τμήματος τῆς Κύπρου μέ τήν Τουρκίαν, διότι οὐδείς, κατά τήν ἂποψίν μου, δύναται νά ἐμποδίσῃ δύο ὁμοεθνεῖς λαούς καί ἀνεξάρτητα κράτη ἢ ὀντότητας ἀπό τοῦ νά ἑνωθῶσιν, ὃταν οὗτοι/ταῦτα ἐπισήμως λάβωσι τήν ἀπόφασίν των καί ψηφίσωσι τοῦτο διά τῶν Βουλῶν των. Μάλιστα δέ ὃταν καί τό ἓν μέρος ἐκ τῶν δύο συμβαλλομένων εἶναι πανίσχυρον ἀριθμητικῶς καί στρατιωτικῶς.

Ὡς ἐκ τούτου, μόνον ἡ δημιουργία τοῦ ἀνεξαρτήτου Κυπριακοῦ Κράτους, τό ὁποῖον νά συμπεριλαμβάνη τούς Τουρκοκυπρίους βεβαίως, δηλ. ἡ Διζωνική, Δικοινοτική Ὁμοσπονδία, τήν ὁποίαν καί αὐτοί ἀποδέχονται, θά ἠδύνατο νά ἀποτρέψῃ αὐτάς τάς πολύ δυσαρέστους ἐξελίξεις…

Θά πρέπη λοιπόν νά ἲδωμεν καί ἀντιληφθῶμεν ὀρθῶς τούς μελλοντικούς κινδύνους, οἱ ὁποῖοι ἐγκυμονοῦνται διά τήν Κύπρον καί τούς Ἑλληνοκυπρίους κατοίκους της μετά ἀπό μίαν ἐγκατάλειψίν μας τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς Ὁμοσπονδίας, γεγονός πού θά ἒχη ὡς ἀποτέλεσμα εἰς τό μέλλον εἰς κάποιαν κατάλληλον στιγμήν διά τήν Τουρκίαν ἐπισήμως πλέον νά εὑρίσκηται καί νά κατέχει τό 36,5% τοῦ κυπριακοῦ ἐδάφους. Καί τοῦτο θά εἶναι ἡ ἀπαρχή τῆς ἐπακολουθήσεως ἂλλων νέων ἒτι χειροτέρων πιέσεων καί δεινῶν ἐπί τῆς ὑπολοίπου Κύπρου…..

Ὁ γράφων αἰσθάνεται ὃτι ἒχει τήν ὑποχρέωσιν πρός τήν Πατρίδα του καί τούς συμπολίτας του νά ἐπισύρη τήν προσοχήν των ἐπί τῶν ἀρνητικῶν αὐτῶν μελλοντικῶν ἐξελίξεων, αἱ ὁποῖαι ἀπειλοῦν μελλοντικῶς τήν Κύπρον.

Δέν εἶναι δέ καθόλου δύσκολον νά παρακολουθήσῃ κανείς ἐξελισσόμενα τά γεγονότα πρός αὐτήν τήν φυσικήν δι’ αὐτά φοράν των. Φθάνει νά ἀτενίσῃ καί ἲδῃ ταῦτα ἐξελισσόμενα ἀπό μιᾶς πανοραμικῆς ὑψιπέδου θέσεως, ὁπότε κάτωθι του αἱ ὡς ἂνω ἐξελίξεις θά ἐκτυλίσσωνται δίκην κινηματογραφικῆς πλοκῆς.

Διά νά τά ἀντιληφθῆ τις ἀρκεῖ ἁπλῶς νά ἀπομακρύνη καί ἀποξενώσῃ τήν προσοχήν του ἀπό τάς κομματικάς ἀντιπαραθέσεις καί ἀντιζηλίας τῆς καθημερινότητος καί ἀνεπηρέαστος θά ἲδη πλέον εὐκρινῶς τό ἐπερχόμενον ζοφερόν μέλλον τῆς Κύπρου μας. Εἰς ἡμᾶς καί τήν ἀποφασιστικήν ὀξυδέρκειάν μας σήμερον ἐναπόκειται ἡ ἀποτροπή καί ἀποφυγή ὃλων αὐτῶν τῶν ἀρνητικῶν μελλοντικῶν ἐξελίξεων, κινδύνων καί δεινῶν».

Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,

Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 5/1/2021 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂ