τίς ἐκλογές καί νά εἶσαι σίγουρος τί θά κάνουν– ἦταν νά παρατηρῶ μέ προσοχή τά ἑλληνικά συστημικά μέσα ἐνημέρωσης καί τόν τρόπο πού κάλυπταν τήν καμπάνια. Τί εἶδα; Ἐνῶ μετά τό πρῶτο ντιμπέιτ τό κλῖμα στά κανάλια, στό διαδίκτυο, στόν Τύπο ἦταν πανηγυρικό ὑπέρ τοῦ Μπάιντεν, αἴφνης μετά τό δεύτερο ντιμπέιτ στό ὁποῖο ὁ μεταμορφωμένος Τράμπ ἐπικράτησε κατά κράτος σέ θέματα οἰκονομίας καί μετανάστευσης, τό κλῖμα ἄλλαξε. Διέκρινα μία κάποια παγωμάρα. Ἤ καί «ἀγωνία» γιά νά χρησιμοποιήσω μιά λέξη πού εἶδα σέ πρωτοσέλιδους τίτλους χθές. Ἦταν κάτι πού ἐπισήμανα καί σέ κορυφαῖο κομματικό παράγοντα τῆς ΝΔ, ὁ ὁποῖος μοῦ ζήτησε πρόβλεψη τήν παραμονή τῶν ἐκλογῶν. Αὐτή ἡ ἀλλαγή κλίματος ἦταν ὁδοδείκτης.
Καί φθάσαμε στήν σημερινή μέρα. Ὅπου ἀνοίγω τούς δέκτες, διαβάζω διαδίκτυο, ἀκούω ἀναλυτές καί οἱ Προεδρικές ἐκλογές «δέν ἔχουν κριθεῖ». Δέν κερδίζει ὁ Τράμπ, δέν κερδίζει καθαρά καί ὁ Μπάιντεν. Μέ 10 μονάδες διαφορά μάλιστα ὅπως ὑποστήριζε προχθές τό βράδυ στήν ΕΡΤ ὁ γνωστός ὑπερφίαλος Βουλευτής τῆς ΝΔ πού φέρει τόν τίτλο τοῦ καθηγητῆ Διεθνῶν Σχέσεων. Τό πρόβλημα γιά τήν πατρίδα μας στήν προκειμένη περίπτωση εἶναι διπλό, ἀφοῦ ἀνεξαρτήτως τοῦ τελικοῦ νικητῆ, τό ἀποτέλεσμα εἶναι ὁριακό: τό ἑλληνικό πολιτικό-ἐπιχειρηματικό-μιντιακό κατεστημένο σύστημα ἀρνεῖται νά παρακολουθήσει τήν κοινωνική διεργασία στίς ΗΠΑ καί κάνει μονίμως –καί τό 2016 καί τώρα– τό ἴδιο λάθος: τήν ἐπιθυμία του εἴδηση. Βεβαιότητα. Γεγονός. (Τό πράττει βεβαίως καί γιά τά ἑλληνικά πράγματα.) Εἶναι ἐντυπωσιακό νά βλέπεις πῶς συμφωνοῦν νεοφιλελεύθεροι τηλεοπτικοί σταθμοί, παραδοσιακές συντηρητικές ἐφημερίδες μέ τάχα ἄλλες κεντροαριστερές ἐφημερίδες στίς προβλέψεις κατά Τράμπ. Πῶς «δεξιοί» πολιτικοί συμφωνοῦν μέ Συριζαίους. Πῶς ἱδρύματα ὅπως τό ΕΛΙΑΜΕΠ συμφωνοῦν μέ διπλωματικές ἀρχές. Ἀκόμη χειρότερα εἶναι τά πράγματα γιά ὅσους φέρουν δημόσιο ἀξίωμα. Οἱ ἐν λόγω ἀξιωματοῦχοι θά ἔπρεπε νά τηροῦν τά στοιχειώδη προσχήματα. Μέ δεδομένο ὅτι τό παιχνίδι εἶχε «κριθεῖ» σύμφωνα μέ τήν ἐμπιστευτική ἐνημέρωση τῆς Κυβέρνησης, πολλοί στήν Ἑλλάδα βιάστηκαν νά ἀνακηρύξουν ἀμέσως νικητή τόν Μπάιντεν, καί αὐτά δέν περνοῦν ἀπαρατήρητα.
Τό «κρατικό» Ἀθηναϊκό Πρακτορεῖο Εἰδήσεων ἔκανε ὁλόκληρο ἀφιέρωμα κατά τοῦ Τράμπ καί ὑπέρ τοῦ Μπάιντεν πρό ἑβδομάδος. Ἡ δημόσια ΕΡΤ ἔγειρε τήν«πλάστιγγα» ὑπέρ τοῦ Μπάιντεν τήν βραδιά τῶν ἐκλογῶν, εὐτυχῶς πού εἶχαν καί τόν ὀπαδό τοῦ Τράμπ Δημήτρη Ἀπόκη στό πάννελ ὁ ὁποῖος προσπαθοῦσε νά τούς «ξυπνήσει» γιά τό ἀμφίρροπον τῆς ἀναμέτρησης. Ἡ καρδιά τῆς Κυβέρνησης ἐπίσης –ἐδῶ δέν θά πῶ ὀνόματα– εἶναι καιρό μέ τόν Μπάιντεν καί τήν «dream team» του ὅπως τήν ἀποκαλοῦσαν ἰδιωτικῶς (Νίκολας Μπέρνς, Τζέφφρυ Πάυατ κ.λπ.). Εὐτυχῶς πού ὁρισμένοι κορυφαῖοι συγκρατήθηκαν καί διατήρησαν ζωντανούς τούς διαύλους μέ τόν Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Μάικ Πομπέο. Γιά τό κόμμα τῆς ΝΔ, τί νά πῶ. Κάποτε, σέ παρελθοῦσες ἀναμετρήσεις, ἔστελνε ἀνώτερα στελέχη τῆς Γραμματείας Πολιτικοῦ Σχεδιασμοῦ παρατηρητές γιά νά παρακολουθοῦν ἐκ τῶν ἔσω τήν καμπάνια τοῦ ἀδερφοῦ κόμματος τῶν «Ρεπουμπλικάνων» καί νά μεταφέρουν καμμιά ἰδέα γιά τίς ἡμέτερες ἐκστρατεῖες. Σήμερα ἀμφιβάλλω ἄν ἡ ΝΔ διατηρεῖ ἔστω κάποια τυπική σχέση μέ τό κόμμα τῶν «Ρεπουμπλικάνων», περισσότερο εἶναι καί ἐκτός Ἑλλάδος κεντροαριστερή Liberal, ὄχι Conservative. Συντόνισα μιά ἐκδήλωση τοῦ τοπικοῦ παραρτήματος τῶν «Ρεπουμπλικάνων» γιά τό μεταναστευτικό στήν Ἀθήνα τόν περασμένο Φεβρουάριο κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Προέδρου τους Τζόναθαν Κωνσταντίνου καί κατά τύχη εὑρέθη ἐκεῖ Βουλευτής τῆς ΝΔ ὡς ὁμιλητής καί μάλιστα ὄχι προσκείμενος στήν ἡγεσία. Πρός τά ἔξω, ἄν μιλᾶμε γιά ἀξιώματα, τί νά πῶ ἐπίσης. Ἐνῶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βορείου καί Νοτίου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος ἐπισκέφθηκε ἀρχικῶς τόν Πρόεδρο Τράμπ στόν Λευκό Οἶκο καί ἐπιχείρησε νά ἀναπτύξει σχέση μαζί του μέσω τοῦ Father Alex, μετά παρεσύρθη καί ἐξετράπη: παρέστη στίς διαδηλώσεις Black Live Matter κατά Τράμπ μέ ἀφορμή τόν θάνατο ἑνός μαύρου, ἐνῶ χαιρέτισε μέ ὁμιλία του καί τό Συνέδριο τῶν Δημοκρατικῶν. Ὅταν ὅμως ἔχεις νά κάνεις μέ ἐξωτερική πολιτική, μέ τά βασικά συμφέροντα τῆς χώρας σου καί ἄν συνεχῶς διαμαρτύρεσαι γιά τήν σχέση τοῦ Προέδρου τῶν ΗΠΑ μέ τόν Ἐρντογάν, τότε πρέπει νά ἔχεις τήν στοιχειώδη πρόνοια νά μήν ἐκδηλώνεσαι πρίν ἀνακοινωθεῖ τό τελικό ἀποτέλεσμα. Πρέπει νά ἐπιδεικνύεις αὐτοσυγκράτηση. Ἀκόμη καί ἄν αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, δέν σοῦ «πάει», σοῦ εἶναι ἀντιπαθής. Δέν γίνεται μέ συναισθήματα ἡ πολιτική στήν διεθνῆ σκηνή. Ἄλλα πράγματα ἔχουν προτεραιότητα. Περισσότερο φιλότουρκος ἀπό τό διπλωματικό κατεστημένο τοῦ Σταίητ Ντηπάρτμεντ, τό ὁποῖο χαράσσει πολιτική μέ βάση τά συμφέροντα τῆς χώρας του καί ὄχι τά συναισθήματα τοῦ Προέδρου του, ἀποκλείεται νά εἶναι κανείς στίς ΗΠΑ ἄλλως τε. Δυστυχῶς, ἡ συμπεριφορά τοῦ κατεστημένου συστήματος στή πατρίδα μας ἀπέναντι στό μέγα γεγονός τῶν Προεδρικῶν ἐκλογῶν τῶν ΗΠΑ ἔδειξε στήν καλύτερη περίπτωση ἀνωριμότητα –ἀναφέρομαι στούς νεοφώτιστους ἐνθουσιώδεις ἡρακλεῖς– εἴτε σκόπιμο ὑπολογισμό. Κάποιων τά συμφέροντα καί τά συμβόλαια στήν ἑλληνική ἀγορά ἐξαρτῶνται ἀπό τούς Δημοκρατικούς. Ποιό ἐθνικό συμφέρον; Καί ἄν ἐξετίθεντο ἁπλῶς οἱ ἴδιοι, μικρό τό κακό. Οὔτε ἡ πρώτη φορά εἶναι οὔτε καί ἡ τελευταία. Ἐκτίθεται ἡ Ἑλλάς ὅμως. Χάσει-κερδίσει ὁ Τράμπ.
Μανώλης Κοττάκης, Eστία
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 6/11/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIA